fecere

• (Tekili: Facir) Günah işleyenler, günahkârlar, zinakârlar, fâcirler.

füccar

• (Tekili: Fâcir) Günahkârlar. Açıktan günah işleyenler.

hari' / harî'

• Kimseden çekinmeyen, fâcire kadın.
• Çok gülen, gülegen.

heluk

• Helâk olucu, helâk olan.
• Fâcire kadın. Kötü hayata alışmış kadın.

ifcar

• Fecir vaktine girme.
• Bir kimseyi fâcir sayma.

muahhir

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Peygamberlerini, evliyâsını, sevdiklerini kendine yaklaştırıp, kâfirleri (inanmayanları), fâcirleri, düşmanlarını, sevmediklerini kendisinden uzaklaştıran, hor ve hakîr edip alçaltan.

siccin

• Sert, şiddetli olan şey.
• Dâim olan.
• Fâsık ve fâcirlerin amel defterlerinin konulduğu yer.
• Cehennemde bir vâdi'nin adı. Fâcirlerin ruhunun gittiği yer.