hak / hâk

• Toprak. Turab. (Hâk ol ki, Hüdâ mertebeni eyleye âli.Tâc-ı ser-i âlemdir o kim hâkk-ı kademdir.) (Farsça)

hanis / hanîs

• Yeminini bozan, ahdinde durmayan. Rücu' eden. Te'hir eyleyen.

hitaben

• Birinin yüzüne söyleyerek, ona hitab ederek. Tevcih-i kelâm eyleyerek. Birine doğru hitab ederek.

kaziye-i salibe / kaziye-i sâlibe

• Man: Mevzuun mahmulünden selbiyle hükmolunan, yâni; bir şeye nefi ile hükmeyleyen kaziyye'dir. "Kamerin ziyası kendinden değildir" gibi.

muizz

• İzzet ve ikram eden. Ağırlayan. Aziz ve şerif eyleyen.

mutavattın

• Yerleşmiş. Vatan eylemiş. Vatan eyleyen.

müvekkil

• İşini başkasına tevkil edip o işte o kimseyi kendi yerine ikame eyleyen. Vekil tâyin eden.

müzill

• Zelil kılan, hakir eyleyen.

rahim

• (Rahmet. den) Rahmet edici, merhamet eyleyen. Rahmedici. Muhafaza eden, bağışlayan. Rahmet ve merhamet sahibi, şefkat eden, gufran sahibi. (Kur'an-ı Kerim'de bu isim 220 defa zikredilir.)

rahimehumullah

• "Allah onlara rahmet eyleye" meâlinde duadır.