cevsak

• Kasr, köşk, konak.

evsa'

• Daha geniş. Çok vasi'.

evşab

• Aşağılık kimse, âdi ve rezil kişi. Ayak takımı.

evsaf / evsâf / اوصاف

• Vasıflar, özellikler.

• Vasıflar, özellikler.

• (Tekili: Vasf) Vasıflar, sıfatlar.

• Vasıflar, özellikler.

• Vasıflar.

• Vasıflar, özellikler. (Arapça)

evsāf / اَوْصَافْ

• Vasıflar.

evsaf u şerait / evsâf u şerâit

• Vasıflar ve şartlar.

evsaf ve şuunat-ı rabbaniye / evsâf ve şuûnât-ı rabbâniye

• Cenâb-ı Hakkın yüce sıfatları ve terbiye edicilikle ilgili nitelikleri.

evsaf-ı adiye / evsâf-ı âdiye

• Normal, sıradan vasıflar, nitelikler.

evsaf-ı aliye / evsâf-ı âliye

• Yüce vasıflar, özellikler.

evsaf-ı azamet ve celal / evsaf-ı azamet ve celâl

• Alah'ın haşmet, yücelik ve büyüklüğünü gösteren sıfatlar.

evsaf-ı celal ve cemal / evsâf-ı celâl ve cemâl

• Cemâl ve celâl sıfatları, güzel ve haşmetli nitelikler.

evsaf-ı celaliye / evsâf-ı celâliye

• Cenâb-ı Allah'ın haşmetine ait vasıfları.

evsaf-ı celaliye ve cemaliye / evsâf-ı celâliye ve cemâliye

• Cenâb-ı Hakkın sonsuz güzellik ve haşmetini bildiren sıfatları.

evsaf-ı cemal / evsâf-ı cemâl

• Cenâb-ı Allah'ın güzelliğine ait sıfatları.

evsaf-ı cemal ve celal ve kemal / evsâf-ı cemâl ve celâl ve kemâl / evsaf-ı cemâl ve celâl ve kemâl / اَوْصَافِ جَمَالْ وَجَلَالْ وَ كَمَالْ

• Güzellik, haşmet ve mükemmellik bildiren sıfatlar.

• Güzellik, büyüklük ve mükemmellik vasıfları.

evsaf-ı cemaliye / evsâf-ı cemâliye

• Cenab-ı Allah'ın güzelliğine ait vasıfları.

evsaf-ı cemaliye ve kemaliye / evsaf-ı cemâliye ve kemâliye

• Cenab-ı Allah'ın güzelliğine ve mükemmelliğine ait vasıfları, nitelikleri.

evsaf-ı cemile / evsâf-ı cemile

• Güzel vasıflar. İyi hasletler.

evsaf-ı hakikiye / evsâf-ı hakikiye

• Gerçek özellikler.

evsaf-ı ilahiye / evsâf-ı ilâhiye

• Cenâb-ı Allah'ın Zâtını niteleyen yüce vasıflar.

evsaf-ı islamiye / evsâf-ı islâmiye

• İslâmî özellikler.

evsaf-ı kemal / evsâf-ı kemâl / اَوْصَافِ كَمَالْ

• Mükemmel vasıflar, nitelikler, sıfatlar.

• Mükemmel sıfatlar.

evsaf-ı kemaliye / evsaf-ı kemâliye / evsâf-ı kemâliye / اَوْصَافِ كَمَالِيَه

• Mükemmel, noksansız sıfatlar.

• Mükemmel sıfatlar.

evsaf-ı kemaliye ve cemaliye ve celaliye / evsâf-ı kemâliye ve cemâliye ve celâliye

• Cenâb-ı Allah'ın mükemmel, güzel ve haşmetli vasıfları, sıfatları.

evsaf-ı kudsiye / evsâf-ı kudsiye

• Mukaddes vasıflar, sıfatlar.

evsaf-ı masume / evsaf-ı mâsume

• Mâsum sıfatlar.

evsaf-ı mebhuse

• Sözü edilen, bahsi geçen vasıflar, nitelik ve özellikler.

evsaf-ı muhammediye / evsâf-ı muhammediye

• Peygamber Efendimizin (a.s.m.) vasıfları, özellikleri.

evsāf-ı mükerreme / اَوْصَافِ مُكَرَّمَه

• İkram olunmuş, değer verilmiş vasıflar.

evsaf-ı mümtaze / evsâf-ı mümtaze

• Seçkin ve üstün özellikler.

evsaf-ı nebeviye / evsâf-ı nebeviye

• Peygamber Efendimizin (a.s.m.) vasıfları, özellikleri.

evsaf-ı nisbiye / evsâf-ı nisbiye

• Kıyaslamayla olan vasıflar; diğerlerine göre diye anlatılan vasıflar.

• Ölçü ve kıyasa göre olan vasıflar. (Sıcaklık, soğuklukla bilindiği, karanlık derecesi aydınlıkla görüldüğü gibi.) (Farsça)

evsaf-ı rububiyet / evsâf-ı rububiyet

• Rububiyetin vasıfları, nitelikleri.

evsaf-ı sahabe / evsâf-ı sahabe

• Hz. Peygamberi (a.s.m.) görüp onun yolundan giden Müslümanların özellikleri.

evsah

• (Tekili: Vesah) Pislikler, murdarlıklar, kirler.

evsak

• En çok inanılan, ziyade sağlam. Daha çok vüsuk sahibi.

evsal

• (Tekili: Vasl) Vücuttaki mafsallar, oynaklar.

evşal

• (Tekili: Veşl) Damla damla akan su.
• Birbiri ardınca katar gibi peşpeşe gelen kimseler.

evsam

• (Tekili: Vasm) Arlar, hayâlar, utanmalar.

evsan

• (Tekili: Vesen) Putlar. Sanemler.

evsat / evsât / اوسط / اَوْسَطْ

• Ortada olmak.
• Vasatta olan. Orta. Orta hâlli.

• Orta.

• Orta, orta hâl.

• (Tekili: Vasat) Ortalar. Vasatlar.

• Orta, ortadaki. (Arapça)

• Orta halde olan.

evsat yoktur

• Ortası yoktur.

evsat-ı mufassal / evsât-ı mufassal

• Kur'ân-ı Kerimin 86. suresi olan Tarık Suresinden 98. sure olan Beyyine Suresinin sonuna kadar olan surelerdir.

evşaz

• Yardımcılar, tarafdarlar. Aşağılık ve ayak takımı olan kişiler.
• Vücuttaki mafsallar, oynak yerler.

gevsale

• Bir yaşına girmiş sığır yavrusu. (Farsça)

hadd-i evsat

• Man: Hadd-i asgar ile hadd-i ekberden çıkartılan diğer bir hüküm veya netice. Meselâ: Âlem hâdistir. Bunu, bu dâvayı isbat için: "Çünkü: Âlem mütegayyerdir ve her mütegayyer hâdistir" dediğimizde: Âlem, "hadd-i asgar"; hâdis, "hadd-i ekber", mütegayyer, "hadd-i evsat" olur.

kemal-i evsaf / kemâl-i evsâf / كَمَالِ اَوْصَافْ

• Vasıf ve özelliklerin mükemmelliği.

• Vasıfların mükemmelliği.

mecma-ı evsaf-ı masume / mecma-ı evsaf-ı mâsume

• Mâsum nitelik ve özelliklerin toplandığı yer.

mecma-i evsaf-ı masume

• Masum sıfatların bir araya toplandığı yer.

nevşah

• Yeni dal. (Farsça)
• Yeni bitmiş geyik boynuzu. (Farsça)

nevsale

• Genç. Küçük. Tâze. (Farsça)

şevsa

• Karın içinde olan yel.

şevşat

• Tez yürüyüşlü dişi deve.

siz misiniz şu şanlı ecdadımızla bizi rapt eden rabıtamızın hadd-i evsatı?

• Siz misiniz şu şanlı dedelerimizle bizim aramızdaki ortak bağ ve ortak nitelik.

ta'zir-i evsat

• İçtimai mevkileri orta hâlde bulunan kimseler hakkındaki ta'zirdir ki, hem mahkemeye bilcelb ilâm suretiyle, hem de hapis suretiyle yapılabilir.