avakıb

• (Tekili: Akibet) Encamlar. Akibetler. Sonlar.

berg

• Yaprak. (Farsça)
• Azık. (Farsça)
• Azm, kasd. (Farsça)
• Hazırlık. Mal, mülk. (Farsça)
• İntizam-ı hal. (Farsça)
• Serencam. (Farsça)

emed

• Son, nihayet. Gayet. Encam, intihâ.

engam

• Vakit, zaman, an. Mevsim. (Aslı: Encam'dır.) (Farsça)

gayet

• Çok, pek çok.
• Nihayet. Gaye. Encam.

helhele

• Okuyucunun tesirli nağmeyi tekrar etmesi.
• Unu seyrek elekten elemek.
• Teenni ile encamını beklemek.
• Bir şeye pek yaklaşıp çatmak.

mence

• (Mencâ) Kurtulacak yer. Necat bulacak yer.
• Necat bulma. Kurtulma.

necef

• (Necefe) : (Çoğulu: Nicâf-Encâf) Üzerine su çıkmayan yer. Tümsek yer, yüksek, tepe, sırt.
• Irakta bir şehrin adı.

necl

• (Çoğulu: Encâl) Oğul, evlât, çocuk.
• Kuşak, nesil, sülâle.
• Atmak.
• Ayak ucuyla vurmak.
• İstihrac etmek, meydana çıkarmak.
• Yerden çıkan su.

neyrenc

• (Çoğulu: Neyrencât) Tılsım.

nirenc

• (Çoğulu: Nirencât) Düzen, hile.
• Resim, taslak.

nüktesenc

• (Çoğulu: Nüktesencân) Nükteyi değerlendiren. Nükteden anlayan. Nükteyi yerinde kullanan. (Farsça)

sayyur

• Bir işin âkibeti, sonu, neticesi, serencâmı.
• Akıl, fikir.

sühan-senc

• (Çoğulu: Sühansencân) Hesaplı ve ölçülü konuşan, lüzumsuz konuşmayan. (Farsça)