cedd-i emced

• En şerefli ced, dede, Peygamber Efendimiz (a.s.m.).

eazz

• Galip.
• Daha aziz, daha şerefli, en şerefli, azizler.

ekrem-i halk

• Yaratılmışların en şereflisi.

emacid

• (Tekili: Emced) Emcedler, en şanlılar, en şerefliler, eşrefler, en fazla haysiyet ve onur sahibi olan kimseler.

emced-i emacid / emced-i emâcid

• Şereflilerin şereflisi, en şerefli.

enbel

• En şerefli.

enf

• Burun. Koku ve teneffüse mahsus âzâ.
• Bir şeyin ucu veya evveli veya en şiddetlisi.
• Bir şeyin sivri yeri.
• Bir şeyin en şerefli olan yeri.

eşref / اشرف / اَشْرَفْ

• En şerefli, en üstün.

• En şerefli. Daha şerefli. En iyi, en güzel.

• En şerefli.

• En şerefli. (Arapça)

• En şerefli.

eşref-i mahlukat / eşref-i mahlûkat / eşref-i mahlûkât / اشرف مخلوقات

• Mahlukatın en eşrefi, yaradılmışların en şereflisi. İnsan.

• Yaratıkların en şereflisi.

• Varlıkların en şereflisi.

• Varlıkların en şereflisi, insan.

eşrefimahlukat / eşrefimahlûkât

• Yaratılanların en şereflisi.

hazret-i resul-i ekrem

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

hazret-i resul-ü ekrem

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

huzur-u resul-i ekrem

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed'in (a.s.m.) bizzat huzuru.

illiyye

• (Ulliyye) En şerefli, yüksek.

mihrap

• Câmide cemaatle namaz kılarken imamın bulunduğu yer; bir mekânın en şerefli ve en kıymetli yeri.

nebiyy-i ekrem

• İnsanlığın en şereflisi olan peygamber; Hz. Peygamber (a.s.m.).

resul-i ekrem / resûl-i ekrem

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

resul-u ekrem

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

resul-ü ekrem

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

resul-ü ekrem (a.s.m.)

• Allah'ın en şerefli ve değerli elçisi olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

tabiin / tâbiîn

• Hadîs-i şerîflerle medhedilen, Eshâb-ı kirâmdan sonra gelen şerefli nesil. Eshâb-ı kirâmı görüp, onların sohbetinde bulunanlar.

teferru'

• Bir çok kollara ayrılmak.
• Bir kimse halkın üzerine havale olmak.
• Bir kavmin en şerefli kadını ile evlenmek.
• Çatallanıp dal dal olmak.

ulliyye

• (İlliyye) Yüksek tabaka. En yüksek. En şerefli.
• Çardak.