ablise

• Tarlaya tohum atan, ekinci. (Farsça)

basine

• Ekincilerin sabanı.
• Sanat ehlinin âletleri.
• Kaba çuval.

berz-gar

• Ekinci. (Farsça)

bezr-ger

• Çiftçi, ekinci. Tohum serpen. (Farsça)

bezr-kar / bezr-kâr

• Ekinci, çiftçi. Tohum saçan. (Farsça)

dih-gan

• Ekinci, çiftçi, köylü. (Farsça)

ekir

• (Çoğulu: Ekere) Ekinci.

engüşte

• Ekincilerin harman savurdukları âlet, yaba. (Farsça)

erayis

• (Tekili: Eris) Çiftçiler, ekinciler.

eris

• Çiftçi, çift süren, ekinci.

feddad

• şiddetli ses. Ekinci.
• Çoban.

felahat

• Çiftçilik, ekincilik, ziraat, haraset.

fellah / fellâh

• Ekinci, çiftçi, ziraatle uğraşan arab.
• Zenci, siyah arab.

• Ekinci, tarımcı.

haraset

• Çift sürme.
• Sürülen yer. Tarla.
• Ekincilik, çiftçilik.

harras

• (Harâset. den) Çiftçi, ekinci. Toprağı işleyip ekin eken.

heyd

• Ekinci yabası. (Farsça)

keşaverz

• Ekinci, çiftçi. Ekinlik. (Farsça)

kısra

• Ekincilerin kesmik dedikleri başakta kalan buğday. Buğday çalkandığında kalbur içinde kalan kaba buğday başları.

kiştkar / kiştkâr

• Çiftçi, ekinci. (Farsça)

misvat

• Ekincilerin sürgüsü.

muhtasıd

• (Hasad. dan) Ekinci, çiftçi. İhtisâd eden, ekin biçen.

müzaraa

• Ziraat üzerine yapılan işler, ekincilikle ilgili olarak yapılan işler.
• Toprağa, çalışmağa ve kazanca ortak olmak üzere kurulan şirket.

zerra'

• Ekinci, çiftçi.