adem-i i'dad

• Hazır duruma getirememe, müsait olmama, elverişli olmama.

biyokimya

• Canlıların kimya ile ilgili yapılarını, tepkilerini, belirtilerini inceleyen bilim dalıdır. 19. Asırda başlatılan bu çalışmalarla proteinler, vitaminler, hormonlar anlaşılır duruma gelindi.

debbağhane

• Hayvan derilerinin kullanılacak duruma getirilme işleminin yapıldığı yer.

ehl-i hal / ehl-i hâl

• Hâlden anlayıp, duruma göre idâre eden kimse. İlâhi tecellilere ve mânevi feyze mazhar olan. (Farsça)

fenn-i maani / fenn-i maânî

• Mânâ ilmi, anlam bilim; sözün maksada, duruma ve yerine uygunluğundan bahseden ve hâlin gerekliliğine yakışması yollarını gösteren ilim.

hale mutabık

• Hâl ve duruma uygun.

i'caz / i'câz

• Aciz bırakma.
• Mucize göstererek muhatabı cevap veremez duruma düşürme.
• Aciz bırakma.

istihza

• Alay etmek, birisi ile eğlenmek.
• Birisini gülünç duruma düşürmek, maskara etmek.

iştiva'

• Kızarma, pişip yenecek duruma gelme.

maskara-alud / maskara-âlûd

• Gülünç duruma düşmüş.

me'ani ilmi / me'ânî ilmi

• Sözün yerinde kullanılmasından, hâle, duruma göre uğrayacağı değişikliklerden bahseden ilim.

muaddıl

• (Muazzıl) Güçleştiren, güç duruma sokan, daraltan.

mukteza-i hal / mukteza-i hâl

• Duruma göre. İcabına göre. Hal ve vaziyetin gerektirdiğine göre.

teşahhusat-ı itibariye / teşahhusât-ı itibariye

• Varlıkların duruma göre çeşitli görünümler alması.