andem

• Tıb: Kanı durdurmak için kullanılan bir çeşit reçine.

ce'cee

• Geri durdurmak.
• Deveyi suya çağırmak.
• Eşek boncuğu denilen bir boncuk.

elibab

• Durdurmak. Lâzım olmak.

hatd

• Durdurmak. İkâmet.

hid'

• Koyunlar ürküp dağıldıklarında, onları durdurmak için söylenen bir kelimedir.

kebc

• Davarı durdurmak için dizginini çekmek.

kemc

• Atı dizgini ile durdurmak.

men'

• Yasak etmek. Durdurmak. Bırakmamak. Bir şeyi diriğ etmek, esirgemek.

men-i muhakeme

• Muhakemeyi durdurmak, muhakemeye lüzum görmeyip menetmek.

mükud

• Durmak veya durdurmak.

rübud

• Dâim.
• Yüreğin oynaması.
• Durdurmak.
• Hapsetmek.

sektedar / sektedâr

• Sektedâr etmek: Durdurmak, sekteye uğratmak.

ta'til

• Çalışmağa ara vermek. Çalışmayı durdurmak. İzine başlamak.
• Kesmek.
• Muattal bırakmak.
• Ziynetsiz etmek, süssüz yapmak.
• Allah'ın sıfatlarını inkâr eden felsefecilerin mesleği.

takaus

• Durdurmak. Sonraya bırakmak.

te'lis

• Durdurmak, ikâmet.
• Yağmurun devamlı yağması.

tevkif / tevkîf / توقيف

• Alıkoyma, tutma. Hapis olarak bekletme. Vakfetme.
• Arafatta mevkaf olan yerde durdurmak.
• Bir kimsenin koluna bilezik takmak.

• Durdurma. (Arapça)
• Kapatma. (Arapça)
• Tutuklama. (Arapça)
• Tevkîf edilmek: (Arapça)
• Durdurulmak. (Arapça)
• Kapatılmak. (Arapça)
• Tutuklanmak. (Arapça)
• Tevkîf etmek: (Arapça)
• Durdurmak. (Arapça)
• Kapatmak. (Arapça)
• Tutuklamak. (Arapça)
• < (Arapça)

vakf

• Bir kimseyi veya bir şeyi alıkoymak, durdurmak. Kımıldatmamak.
• Hareketten fariğ olmak, imsak etmek. Hapsetmek. Aslâ satılmamak, başka şeye tebdil olunmamak şartı ile bir mülkü Allah yoluna vermek. Menfaatı hayır nevilerinden birisine âit olmak üzere bir mülkü ilelebed vermek.