a'vak

• (Tekili: Avk) Mani olmalar. Alıkoymalar, durdurmalar. Vazgeçirmeler.

andem

• Tıb: Kanı durdurmak için kullanılan bir çeşit reçine.

avk

• (Çoğulu: A'vâk) Mâni olma, alıkoyma, durdurma, vazgeçirme, geciktirme.

ce'cee

• Geri durdurmak.
• Deveyi suya çağırmak.
• Eşek boncuğu denilen bir boncuk.

elibab

• Durdurmak. Lâzım olmak.

hatd

• Durdurmak. İkâmet.

hid'

• Koyunlar ürküp dağıldıklarında, onları durdurmak için söylenen bir kelimedir.

ikaf

• (Vakf. dan) Vakfetme, malını vakıf şekline koyma.
• Bir işten vaz geçme, durdurma.

ilbas

• Durdurma, mâni olma, alıkoyma.

irsah

• Yerinde tutma, durdurma. Bir şeyi sağlamlaştırma.

ishar

• Uyundırma.
• Gece uyutmayıp, uyanık durdurma.

kebc

• Davarı durdurmak için dizginini çekmek.

kemc

• Atı dizgini ile durdurmak.

men'

• Yasak etmek. Durdurmak. Bırakmamak. Bir şeyi diriğ etmek, esirgemek.

men-i muhakeme

• Muhakemeyi durdurmak, muhakemeye lüzum görmeyip menetmek.

mükud

• Durmak veya durdurmak.

mütareke

• İki tarafın geçici bir zaman için savaşı durdurması, ateşkes.

rübud

• Dâim.
• Yüreğin oynaması.
• Durdurmak.
• Hapsetmek.

sektedar / sektedâr

• Sektedâr etmek: Durdurmak, sekteye uğratmak.

ta'til / ta'tîl / تعطيل

• Çalışmağa ara vermek. Çalışmayı durdurmak. İzine başlamak.
• Kesmek.
• Muattal bırakmak.
• Ziynetsiz etmek, süssüz yapmak.
• Allah'ın sıfatlarını inkâr eden felsefecilerin mesleği.

• Durdurma. (Arapça)
• Kapatma. (Arapça)
• Faaliyete son verme. (Arapça)

takaus

• Durdurmak. Sonraya bırakmak.

tatil-i eşgal / tâtil-i eşgâl

• Çalışmayı durdurma, görevini yapmama.

te'lis

• Durdurmak, ikâmet.
• Yağmurun devamlı yağması.

tevkif / tevkîf / توقيف

• Alıkoyma, tutma. Hapis olarak bekletme. Vakfetme.
• Arafatta mevkaf olan yerde durdurmak.
• Bir kimsenin koluna bilezik takmak.

• Alıkoyma, durdurma.

• Durdurma. (Arapça)
• Kapatma. (Arapça)
• Tutuklama. (Arapça)
• Tevkîf edilmek: (Arapça)
• Durdurulmak. (Arapça)
• Kapatılmak. (Arapça)
• Tutuklanmak. (Arapça)
• Tevkîf etmek: (Arapça)
• Durdurmak. (Arapça)
• Kapatmak. (Arapça)
• Tutuklamak. (Arapça)
• < (Arapça)

vakf / وقف

• Bir kimseyi veya bir şeyi alıkoymak, durdurmak. Kımıldatmamak.
• Hareketten fariğ olmak, imsak etmek. Hapsetmek. Aslâ satılmamak, başka şeye tebdil olunmamak şartı ile bir mülkü Allah yoluna vermek. Menfaatı hayır nevilerinden birisine âit olmak üzere bir mülkü ilelebed vermek.

• Durma, duruş. (Arapça)
• Durdurma. (Arapça)
• Vakıf. (Arapça)
• Adama. (Arapça)