adalet

• Hak sahibine hakkını vermek, doğruluk.

adil / âdil

• (Âdile) Adâlet eden. Allah'ın emirlerini noksansız tatbik eden. Doğru. Doğruluk gösteren. Adâlet sahibi.

adl

• Hakkaniyet. Adâlet üzere oluş. Cevr ve zulüm etmeyip nefislerde ve akıllarda istikameti kaim ve mâlum olan emir ve hâleti icra etmek. Doğruluk.
• Her şeyi yerli yerince yapmak, beraber etmek.
• Meyletmek.

• Hak gözetme, tarafsız hüküm, doğruluk.

adl ü hak

• Adalet ve doğruluk.

alamet-i sadıka / alâmet-i sadıka

• Doğruluk işareti, belirtisi.

ashab / ashâb

• (Tekili: Eshâb) (Sahib) Arkadaş olanlar. Sahip olanlar, kullanma yetkisine sahip kişiler.
• Halk, ahali.
• Sahabeler, yani Peygamberimiz Hz. Muhammed'i (A.S.M.) görmüş ve mü'min olarak ona ve onun mesleğine bağlı kalmış olan zatlar. Bu kişiler, insanlık, doğruluk ve her türlü faz

asr-ı sıdk

• Doğruluk asrı, sadakat dönemi.

ba-savab

• Doğruca, doğrulukla.

çep şüden

• Solak olmak. (Farsça)
• Mc: Doğruluktan yüz çevirmek. (Farsça)

dab / dâb

• Adalet, doğruluk,
• İhsan, vergi.

dad / dâd

• Adâlet. Hak, doğruluk. (Farsça)
• İnsaf. (Farsça)
• Vergi, ihsan, atiyye. (Farsça)
• Ömür. (Farsça)
• Sızlanma. (Farsça)

• Doğruluk, hak.

dain

• Asıl.
• Mâden.
• Doğruluk.

daverane / dâverâne

• Doğruluk ve adaleti seven bir büyüğe yakışacak tarzda. (Farsça)
• Hâkim ve vezirle alâkalı olan. (Farsça)

derece-i hakkaniyet

• Gerçeklik, doğruluk derecesi.

derece-i sıdk

• Doğruluk derecesi.

dürüsti / dürüstî

• Doğruluk, düzgünlük, sağlamlık. (Farsça)

ecnef

• Haktan, doğruluktan, adaletten uzaklaşan, ayrılan adam.
• Beli eğri, kambur olan adam.

ehl-i sadakat / ehl-i sadâkat

• Doğruluk ve bağlılıkta kusur etmeyenler.

emn

• Eminlik. Korkusuzluk. Emniyet. Bir şeye itimad etmek. İnsanda doğruluk ve imandan ileri gelen yüksek bir meleke ve kabiliyet. Rahatlık.

enuşa

• Mecusi mezhebi. (Farsça)
• Sevinç, sürur, neş'e. (Farsça)
• Adalet, âdillik, doğruluk, hakdan ayrılmamaklık. (Farsça)

füsuk

• (Fısk. dan) Yalancılık. Doğruluk ve itatten ayrılmak. Sıdk u taatten huruc.

hak

• Adalet, pay, doğruluk, emek, ücret, doğru.

hak-endiş

• Hakkı düşünen. Hakkı arayan, doğruluk için endişe eden. (Farsça)

hak-perest

• Doğruluktan ayrılmayan, doğruluğu ciddi ve samimi seven. Hakka iman eden ve hak üzere âmil olan. (Farsça)

hakikat

• (Çoğulu: Hakaik) Bir şeyin aslı ve esâsı. Mahiyeti. Gerçek. Doğru. Sahih. Künh. Sâbit ve vâki.
• Kadirbilirlik. Sadâkat, doğruluk. Kâinat ve tabiat ve uluhiyet hakkında bütün teşbih ve mecazlardan âri ve zâhir olan gerçek.
• "Mecâz" karşılığı, esas olarak kullanılan kelime.
• <

hakikatmedar

• Doğruluk sebebi.

hakk

• Doğruluk, insaf, hak. (Allah'ın isimlerinden biri)

hakkaniyet / حقانيت

• Doğruluk, gerçekçilik.

• Haktan ve doğruluktan ayrılmamak. Adalet üzere bulunmak. Adalet ve insaf ile lâzım olanı icra etmek.

• Gerçeklik ve doğruluk.

• Doğruluk. (Arapça)

hakkıyet

• Doğruluk.

hakkıyyet

• Haklılık, doğruluk.

hakperestane / hakperestâne

• Doğruluktan ayrılmayarak, hakkı tutarak.

halisiyyet / hâlisiyyet

• Doğruluk, hâlislik, hilesizlik.

hanef

• İstikamet, doğruluk.
• Ayak eğriliği.
• Eğrilik, udûl.

hatt-ı müstakim

• Doğru çizgi. (Farsça)
• Doğru yol. Doğruluk üzere olan şey. (Farsça)

hidayet

• Doğruluk. İslâmlık. Hakkı hak, bâtılı da bâtıl olarak görüp doğru yola girmek. Dalâletten ve bâtıl yoldan uzaklaşmak.

hidayet-i fıtrıye

• Yaratılıştan gelen hidayet; kötü tercih ve telkinlerle bozulmamış olan insanı yaratılışındaki doğruluk.

hüda

• Doğru yol göstermek.
• Doğruluk. Hidâyet.
• Kur'ân-ı Kerimin bir ismi.

icnaf

• Doğruluktan ayrılma. Sadakattan uzaklaşma.

ihlas / ihlâs

• (Hulus. dan) Kalbini safi etmek. İçten, samimi, riyasız sevgi. İçten gelen sevgi ile doğruluk ve bağlılık.
• Sırf Allah emretmiş olduğu için ibadet etmek. Yapılan ibadet ve işlerde hiçbir karşılık ve menfaati, hakiki ve esas gaye etmeyerek yalnız ve yalnız Allah rızasını esas maksat ve

• Samimiyet, doğruluk, riyasızlık. Kur'ân-ı Kerim'in 112. Sûresi.

ıksat

• Hakkâniyet, doğruluk gösterme.

iksat

• Doğruluk ve hakkaniyet gösterme.

imhaz

• Doğrulukla yapma.

insaf / insâf

• Adâlet, doğruluk. Hakkı gözetip adâletten ayrılmama.

isabet

• Doğruluk.

isabet-i kanuniye

• Kanunî isabet, doğruluk.

istibhas

• Bir şeyin doğruluk ve hakkâniyetini anlayabilmek için, iyice araştırıp tahkik etme.

istikamet / istikâmet / استقامت

• Hatt-ı hareketi doğru olmak. Doğruluk, nâmuslu hareket. Her işte itidal üzere bulunmak. Adâletten, doğruluktan ayrılmayıp, diyânet ve akıl içinde yürümek.
• Allah'a kulluk etmek.
• Bir şeyin bir tarafa doğru olarak uzanması.
• Yön, cihet.

• Doğruluk. (Arapça)
• Dürüstlük. (Arapça)
• Yön. (Arapça)
• İstikamet vermek: Yön vermek. (Arapça)

istisdad

• (Sedad. dan) Doğruluk, dürüstlük.

kafile-i sıddıkin / kafile-i sıddıkîn

• Daima doğruluk üzere Allah'a ve peygambere çok sâdık olanların oluşturduğu topluluk.

kemal-i istikamet / kemâl-i istikamet

• Mükemmel doğruluk, istikamet.

kemal-i sıdk / kemâl-i sıdk

• Tam ve mükemmel doğruluk.

keramet-i sadakat

• Doğruluk ve bağlılığın kerameti.

kıst

• Pay. Hisse. Nasib. Kısım. Mizan. Rızık. Kısım kısım verilen bir hediyenin, borcun her defada verilen bir parçası. Tartı ve ölçüde doğruluk. Adalet etmek.

laalik

• Doğrulukla kalkıp durmak.

makrun-u sıhhat

• Sıhhat ve hakikata yakın. Doğruluk derecesi fazla.

medar-ı istikamet

• Doğruluk kaynağı.

medar-ı sıdk ve kizb

• Doğruluk ve yalana zemin oluşturacak şey.

menhec-i sedad / menhec-i sedâd

• Doğruluk yolu. Sırât-ı müstakim.

müstakimane / müstakimâne

• Doğrulukla, namuslulukla, adâlet dâiresinde. (Farsça)

müstekim / müstekîm

• Doğruluk üzere olan, doğru yolda yürüyen. Doğrulukla sıfatlanmış kimse.

rabbu'l-enbiya ve's-sıddıkin / rabbu'l-enbiyâ ve's-sıddıkîn

• Daima doğruluk üzere, Allah'a ve peygambere çok sâdık olanların ve peygamberlerin Rabbi.

rasti / rastî

• Doğruluk, gerçeklik. (Farsça)

rastperverane / râstperverâne / راست پرورانه

• Doğruluktan yana. (Farsça)

rişdet

• Doğruluk, dürüstlük. Temizlik.

sadakat / sadâkat

• (Sıdk. dan) Dostluk. Bir kimseye Allah (C.C.) için kalbden bağlılık, kalbi ve samimi doğrulukla olan dostluk.
• Dostlukta sebat, vefadarlık.

• Bağlılık, doğruluk.

• Dostluk; bir kimseye Allahü teâlâ için kalbden bağlılık; doğruluk. İnsana sadâkat yaraşır görse de ikrâh, Doğruların yardımcısıdır hazret-i Allah.

• Bağlılık, dostluk, doğruluk.

sadıkane / sâdıkane

• Doğruluk üzerine, samimiyetle, bağlılığını gösterircesine.

sadıkıyet / sâdıkıyet

• Doğruluk.

• Doğruluk, bağlılık.

şaheser-i ismet ve istikamet

• Masumluk ve doğruluk şaheseri.

savab

• Doğruluk. Yanlış olmayan. Doğru dürüst.

savb

• Taraf, cihet, yön.
• Dökülmek, nüzul etmek.
• Savab. Doğruluk, dürüstlük.

sedad / sedâd

• İstikamet, doğruluk.

selamet

• Kurtuluş, tehlikeden sâlim olmak. Korktuklarından, fenalıklardan kurtulmak.
• Neticede imân ile kabre girmek.
• Edb: Doğruluk, sağlamlık.

sevab

• Hayır. Hayırlı iş. Allah (C.C.) tarafından mükâfatlandırılacak doğruluk ve iyilik karşılığı. Allah'ın (C.C.) rızasını kazanmağa mahsus iyi amel.

• Hayır, hayırlı iş, Allah tarafından mükâfatlandırılacak doğruluk ve iyilik karşılığı.

seviyye

• Müsavilik, birlik, beraberlik.
• Düzlük, doğruluk.

sıddik / sıddîk

• Çok samimi, dâimâ doğruluk üzere ve Allah'a ve Peygamberine çok sâdık olan erkek. Sözü ile işi bir olan.

sıddika / sıddîka

• Doğruluk ve samimiyette çok sâdık olan kadın.
• Allah yolunda çok sâdık olan Hazret-i Aişe (R.A.) vâlidemiz ve Hazret-i Meryemin vasıf ve isimlerdir.

sıddıkin / sıddıkîn

• Daima doğruluk üzere ve Allah'a ve peygambere sadakatte en ileride olanlar.

sıddikin / sıddîkîn

• Sıddık olanlar, Allah yolunda sadakatte, doğrulukta en ileri olanlar.

sıddikin-i muhakkikin / sıddîkîn-i muhakkikîn

• Daima doğruluk üzere ve Allah'a ve peygambere sadakatte en ileride olan, hakikatleri delilleriyle bilen büyük araştırmacı âlimler.

sıddikiyet / sıddîkiyet

• Sadâkat ve doğrulukta en ileri oluş. Çok sâdık olma hâli. Velilik mertebesinin nihâyeti. Peygamberlik mertebesinin bidâyeti olan makam.
• Aşere-i Mübeşşere'nin birincisi ve ilk halife olan Hz. Ebubekir'in (R.A.) nâmı ve sıfatıdır.
• Çok doğru olup, hiç yalan söylememek.

sıdk / صدق / صِدْقْ

• Doğruluk, doğru söz, samimilik, bağlılık.

• Doğruluk, gerçeklik, hakikat.
• İyi niyet.

• Doğruluk.

• Doğruluk.
• Peygamberlerin sıfatlarından.

• Doğruluk. (Arapça)
• Kalp temizliği. (Arapça)

• Doğruluk.

• Doğruluk.

sıdk u selamet / sıdk u selâmet

• Doğruluk ve selâmetlik için oluş.

sıdk-ı cenani / sıdk-ı cenanî

• Kalpten gelen doğruluk.

sıhhat / صحت

• Sağlamlık. Doğruluk. Sağlık.
• Edb: Sözün yanlış ve eksik olmamasıdır. (Sözün sağlamlığı diye tercüme edilebilen sıhhat-ı ifade: Bir ibarede zâf-ı te'lif, ta'kid, garabet, tetabu-u izafet, tekrar, tenafür, şivesizlik v.s. gibi kusurlar bulunmamakla tahakkuk eder...)

• Sağlamlık, doğruluk.

• Doğruluk. (Arapça)
• Sağlık. (Arapça)

taife-i ehl-i hakikat

• Hak ve doğruluk üzere olanların taifesi.

taife-i sıddıkin / taife-i sıddıkîn

• Daima doğruluk üzere, Allah'a ve peygambere çok sâdık olanların oluşturduğu topluluk.

telaiye

• İstikmet, doğruluk.

vüsuk

• Doğruluk, güvenilirlik.

zeyg

• Şübhe. Doğruluktan ayrılma.
• Bir tarafa meyletme.
• Yanılma.
• Kamaşma.