ateist

• Dehrî, dinsiz.

beşm

• Kırağı; çiy. Şebnem. (Farsça)
• Taberistan ile Rey arasında havası çok soğuk olan bir mevki. (Farsça)
• Dinsiz, mezhebsiz. (Farsça)

bi-din / bî-din

• Dinsiz. (Farsça)
• Merhametsiz, acımasız. (Farsça)

bidin / bîdin / بى دین

• Dinsiz. (Farsça - Arapça)

cani

• Cinayet işlemiş olan. Birisini öldürmüş veya yaralamış bulunan. Caniler nasıl haksız yere insanı öldürüyorlar ve onların hayatlarına son veriyorlarsa; kâfirler, inkârcılar, dinsizler de birer cani sayılırlar. Çünkü Allah'ın eserleri olan canlı ve cansız varlıklar onun sonsuz kudretini, ilmini, irade

cereyan-ı nemrudane / cereyan-ı nemrudâne

• Nemrud gibi zulüm ve zorbalıkla ve dinsizlikle iş gören akım.

cereyan-ı zındıka

• Dinsizlik akımı, hareketi.

dehri / dehrî

• Allahü teâlâya ve âhirete inanmayıp, dehr (zaman) sonsuzdur ve dünyânın başlangıcı ve sonu yoktur, böyle gelmiş böyle gider diyen dinsiz, ateist.

dinsizdarane / dinsizdârâne

• Dinsizcesine.

• Dinsizce.

diyanetsizlik

• Dinsizlik, dindar olmama.

ehl-i bid'a ve mülhid

• Dinin aslında olmadığı halde, sonradan çıkarılan zararlı şeyleri dine mal etmeye çalışanlar ve dinsizler.

ehl-i ilhad / ehl-i ilhâd

• Doğru meslek ve dinden, Hak yolundan çıkıp bâtıl yola sapan, imansızlar, dinsizler. (Farsça)

• İnkarcılar, dinsizler.

ehl-i ilhad ve fen

• Dinsizler ve bilim adamları.

ehl-i zındıka

• Dinsizler.

evcedethu-l esbab

• (İcad. dan) "Onu sebepler icadediyor. Sebepler bu şeyi icadediyor." mânasında dinsizliği ima eden bir söz.

farmason

• Mason. Dinsiz, imansız. (Fransızca)

felasife

• Felsefeciler. Filozoflar, felsefe ile uğraşanlar.
• Düşüncesiz, kaygısız, rahat yaşayanlar.
• Dinsizler.

fir'avn

• Mısır'da, hususan Hazret-i Musa (A.S.) zamanında Allah'a isyan edip ilâhlık dâvasında bulunan, Musa Peygamber'e inanmayan hükümdar.
• İlâhlık iddia eden dinsiz, azgın ve şaşkın insan.

fir'avniyyet

• Firavun gibi oluş, isyankârlık ile Allah'ı tanımayış. İnat ile Allah'a isyan edip halkı sapık yollara, dalâlete ve dinsizliğe sevke çalışmak.

fısk / فسق

• Kötülük, sefihlik. (Arapça)
• Dinsizlik. (Arapça)
• Tanrı'ya karşı isyan. (Arapça)

fücur

• Günah. Zina. Namusları pây-mâl etmek gibi şeytanî iştiha. Dinsiz ve ahlâksızların durumu.

hadis-i müftera / hadîs-i müfterâ

• Müseylemet-ül-Kezzâb'ın ve ondan sonra gelen münâfıkların (kalbiyle inanmayıp, sözleriyle inandık diyenlerin), zındıkların (kâfirlerin), müslüman görünen dinsizlerin uydurma sözleri.

hain-i bidin / hâin-i bîdin

• Dinsiz hâin.

har

• Hor, hakir, âdi. Aşağı. (Dinsiz, imansız ve din düşmanı ahlaksızların ve sefihlerin vasıfları.) (Farsça)

hizb-üş şeytan

• Şeytana ve nefislerine tâbi olanların grubu. Allah'ın kanun ve nizamına tâbi olmadan kafalarına güvenerek ve nefsanî arzularına uyarak gitmek isteyenler. Milleti, memleketi ve mukaddesatı yıkmağa çalışan ve ahlâksızlığa alıştıranların ve dinsizlerin topluluğu ve cereyanı.

hümanizm

• Lât. Edb: İslâmiyete mugayir ve aykırı eski Yunan ve Lâtin edebiyatı ve felsefesi taraftarlığı hareketi.
• Fls: İnsan menfaatını hayatta değer ölçüsü kabul eden ve dine tâbi olmayan, insana aşırı hâkimiyet tanımak isteyen ve maddeperest, dinsiz, imansız bir cereyan, bir fikir ve bâtıl

ihsasiyye

• Tecrübeden ve hissedilenden gayrısını kabul etmeyen. Hissiyyun ve maddiyyun fırkasından olanlar. İmansızlık. Dinsizlik.

ilhad / ilhâd / الحاد

• Dinden çıkmak. Dinsizlik. Dinden dönmek. Allahın varlığına, birliğine inanmamak. İmânsızlık.

• Dinsizlik, inanç bozukluğu.
• Allah inancından ayrılış, tevhid inancından ayrılma.

• Dinsizlik, inkâr.

• Dinsizlik.

• Dinden çıkma, dinsizlik. (Arapça)

irtidad

• Din değiştirmekle mürted olmak. İslâmiyetten çıkarak dinsiz olmak.
• Geri dönmek.

irtidad-ı mutlak

• Tam dinsizlik, dinin bütün değerlerini red ve terk etme.

izzet-i islamiye / izzet-i islâmiye

• İslâmi izzet. Müslüman olanın her hususta daha şerefli, daha çalışkan, daha izzetli olması hâleti. Diğer dinlerdekilerden ve dinsizlerden izzetli ve şerefli olmaları hâleti.

kafir / kâfir

• Hakkı görmeyen ve örten. İyilik bilmeyen. Allah'ı inkâr eden. Dinsiz. İmanın esaslarına veya bunlardan birine inanmayan. Mülhid.

kitabsız kafirler / kitabsız kâfirler

• Ehl-i kitâbın dışındaki kâfirler, dinsizler.

kızıl alev

• İnsanlığı inkarcılığa yönelterek dünyada da, âhirette de ateşe atan dinsizlik rejimi.

kızıl ejder

• İnsanlığı inkarcılığa yönelten dinsizlik rejimi.

kızıl tehlike

• Dinsizlik, anarşistlik ve komünistlik tehlikesi.

küfr

• Allah'a inanmama ve ona ortak koşma.
• Dinsizlik, imansızlık, kâfirlik.
• Nankörlük.
• Kaba, ayıp söz söyleme, sövme.

küfr ü dalal / küfr ü dalâl

• Kafirlik ve sapıklık. Dinsizlik.

• Kâfirlik, sapıklık, dinsizlik.

küfr-i inadi / küfr-i inadî

• İnadî dinsizlik, inadî küfür. Hakikat isbat edildiği halde yine imana gelmemek. Bilip de kabul etmez olmak.

la-dini / lâ-dini

• Din dışı, dinsizlik.

ladini / ladinî / lâdinî / lâdînî / لَاد۪ين۪ي

• Dinle alâkası olmayan. Dinsiz. Din dışı.

• Din dışı, dinsiz.

• Dinsizliğe aid.

• Dinsizlik.

liberal

• Ferdî hürriyet lehinde, hürriyete elverişli. Ferdî teşebbüs ve hürriyet haklarını korumak için en iyi vasıta, devletin salâhiyyetlerini mümkün olduğu kadar tahdid etmek fikri. Rusya'daki dinsiz sosyalistliğin zıddı. (Fransızca)

maddiyunun dinsizliği

• Materyalistlerin dinsizliği; herşeyi madde ile açıklamaya çalışanların dinsizliği.

maddiyyun

• (Maddiyun) Maddeciler. Her şeyin esası madde olduğunu iddia edip, ruhaniyatı inkâr eden dinsizler. Her şeyi madde ile ölçenler. Masnuât-ı İlâhiye olan mahlukatı ve zerrelerin muntazam hareketini, tesadüf eseri gibi kabul ve tevehhüm edip dinsizliğe yol açmağa çalışanlar.

maddiyyunluk

• Maddecilik, materyalizm, maddeden başka her şeyi inkâr eden dinsiz felsefeciler.

marid

• Azgın, sapkın. İnad ve isyanda benzerlerinden çok ileri gitmiş olan. Kibir, inad ve dinsizlikle tanınmış olan. Mütemerrid.

marık / mârık

• Dinsiz, mürted, hak dinden çıkan.

• Dinsiz, hak dinden çıkan.

• Dinsiz.

mason

• Duvarcı mânasına bir kelimeden alınmış isimdir. Dinsiz, imânsız mânâsına kullanılır. Fermeson veya farmason da denir. (Fransızca)

melahide / melâhide / ملاحده

• Mülhidler. Dinsizler. İmânsızlar.

• Dinsizler, tanrıtanımazlar. (Arapça)

meslek-i zındıka

• Dinsizlik mesleği.

meşşaiyyun

• Meşşâiler. Derslerini gezerek veren, peygamberlere uymayarak yalnız akıl ve fikir ile hakikatı bulmaya çalışan ehl-i dalâlet. Dinsizlik yolunu açanlar, sadece akla itimad eden ve vahye tâbi olmayan imânsızlar.

müftera hadis / müfterâ hadîs

• Peygamberlik iddiâsında bulunan Müseylemet-ül-Kezzâb'ın ve ondan sonra gelen münâfıkların (kalbi ile inanmayıp, sözleriyle inandık diyenlerin), zındıkların (kâfirlerin), müslüman görünen dinsizlerin uydurma sözleri.

mülhid / مُلْحِدْ

• Dinden çıkan, dinsiz, kâfir, imânsız. Haşir ve âhirete inanmayan.

• Dinsiz.

• Dinsiz.

• Dinsiz.

mülhidane / mülhidâne

• Dinsizce, imansızca. Mülhid olan bir kimseye yakışır şekil ve surette. (Farsça)

münkir

• (Nekr. den) İnkâr eden, kabul etmiyen, hakikatı tasdik etmiyen, dinsiz.

• İnkâr eden, dinsiz.

nemrud

• Dinsiz ve zâlim bir hükümdar, ülkesinin "ulu önder"i.

nemrudane / nemrudâne

• Nemrud gibi dinsizcesine.

süfyan / süfyân / سُفْيَانْ

• Âhir zamanda geleceği ve ümmetin karanlık günler yaşamasına vesile olacağı sahih hadislerle bildirilen dehşetli dinsiz ve münâfık bir şahıs.

• Âhirzamanda gelen ve kendisi gibi münafıklara "ulu önder"lik ederek dini yıkmaya çalışan dehşetli bir dinsiz, islâm deccalı.

• Âhirzamanda geleceği ve İslâm dinini yıkmak için çalışacağı sahih hadislerde haber verilen dinsiz ve münâfık bir şahıs.

• Müslümanlar içinde çıkacak yalancı dinsiz şahıs.

tedenni-i mutlaka / tedennî-i mutlaka

• Sınırsız dinsizlik ve alçalma.

zelzele-i beşeriye

• İnsanî zelzele; insanın maddî ve mânevî hayatında meydana gelen sarsıntı, Dünya Savaşları, dinsizlik gibi.

zenadık

• (Tekili: Zındık) Zındıklar. Allah'a ve âhirete inanmayan dinsizler. İçten inanmayıp zâhiren mümin görünen münafıklar.

zenadıka

• Zındıklar, dinsizler.

zendeka

• Kâfirlik, dinsizlik. (Zendeka sâhibine zındık denir. Bazılarınca zındık; hem dinsiz, hem emvâl ve ezvacın iştirakine ve dehrin bekasına kail olan kimsedir.)

• Dinsizlik.

zındık / زندق / زِنْد۪يقْ

• Dinsiz.

• Hiçbir dinde olmadığı ve Allahü teâlâya inanmadığı hâlde, müslüman görünüp müslümanlığı değiştirmeye, îmânı bozmaya, dinsizliği müslümanlık olarak yaymaya çalışan ve İslâmiyet'i içerden yıkmaya uğraşan sinsi İslâm düşmanı, azılı kâfir, münâfık. Kâdıy ânîler ve Behâîler böyledir.

• Dinsiz.

• Dinsiz.

• Dinsiz.

zındıka / زِنْدِقَه

• Dinsizlik, inançsızlık.

• Dinsizlik.

• Dinsizlik.

zındıka komitesi

• Dinsizlik, inançsızlık cemiyeti, dinsizlerin komitesi.

zındıka-i felsefe

• Felsefe dinsizliği, felsefeden gelen inkârcılık.

zındıklık

• Dinsizlik.