ahzen

• Çok hüzünlü kederli. En tasalı, daha gamlı.

alim

• Üzüntülü, kederli, ıztırab çeken.

armani / armanî

• Müteessif, kederli, üzüntülü. Pişman, nâdim. (Farsça)

asi / âsi

• Doktor, cerrah, tabib. (Farsça)
• Kederli, hüzünlü. (Farsça)

asiye / âsiye

• Kederli, hüzünlü kadın.
• Sütun, kolon, direk.
• Hz. Musa'yı (A.S.) Nil nehrinden çıkararak büyütüp yetiştiren kadın. Firavunun zevcesinin ismi.

bejman

• Yırtık, dökük, pejmürde, dağınık. (Farsça)
• Hüzünlü, kederli, üzgün, yaslı. (Farsça)

beşem

• Kederli, hüzünlü, yaslı. (Farsça)
• Hazmı güç olan şey. (Farsça)

cahb

• (Çoğulu: Echibe) Ebücehil karpuzu.
• Korkudan dolayı kederli olmak.

ceriz

• Tasalı kimse. Hüzünlü, kederli olan kişi.

dağidar

• Üzüntülü, kederli.

derdnak

• Dertli, kederli, kaygılı, tasalı. (Farsça)

dervişane / dervişâne

• Dervişe yakışır halde, saflık ve kalenderlikle. Müstağni ve fakir bir surette. (Farsça)

dil-teng

• Sıkıntılı, kederli, gönlü darda olan. (Farsça)

effaf

• Çok of! çeken. Sıkıntılı, muztarib ve kederli kimse. Elemli, gamlı, tasalı adam.

elem-zede

• Acılı. Kederli. Dertli. (Farsça)

elemzede-gan / elemzede-gân

• (Tekili: Elemzede) Elemliler, kederliler, dertliler. (Farsça)

endişnak

• Endişeli, kederli, meyus, sıkıntılı, düşünceli. (Farsça)

enduh-nak / enduh-nâk

• Kederli, sıkıntılı, gamlı, üzüntülü. (Farsça)

esatiz / esatîz

• (Tekili: Esâtîze) : (Üstaz) Usta başıları. Bir işin tedbirinde, öğretilmesinde önderlik edenler.

esif

• Kederli, esefli, tasalı, gamlı.

esyan

• Kederli, gamlı, tasalı, kaygılı, hüzünlü, üzüntülü.

fec'

• Bir kimsenin, musibetten dolayı elemli olması.
• İncinmek.
• Tasalı olmak, kederli ve hüzünlü oluş.

gam-gin / gam-gîn

• Gamlı, kederli.

gamgin / gamgîn

• Gamlı, kederli.

gamin / gamîn

• Tasalı, hüzünlü, kederli, gamlı. (Farsça)

gamm-alud

• Kederli, gamlı, hüzünlü, kaygı veren. (Farsça)

gamm-dide / gamm-dîde

• Kederli, tasalı, gamlı, hüzünlü.

gamm-gin / gamm-gîn

• Kederli, hüzünlü, gamlı. (Farsça)

gamm-nak

• Gamlı, kederli.

gamm-nisar

• Hüzün veren, kederli eden. (Farsça)

gamm-penah

• Tasalı yer, kederli yer. Kederin, tasanın sığındığı yer. (Farsça)

gamm-zede

• Kederli, hüzünlü, gamlı, tasalı. (Farsça)

gamnak / gamnâk / غمناک

• Gamlı, kederli.

• Kederli, üzgün. (Arapça - Farsça)

giriban-çak / girîban-çâk

• Yakası yırtık. (Farsça)
• Mc: Kederli, hüzünlü, üzüntülü. (Farsça)

gussadar / gussadâr

• Kederli, tasalı. Kaygılı. Gussalı. (Farsça)

gussanak / gussanâk

• Kederli, hüzünlü, tasalı, kaygılı. (Farsça)

haib

• Mahrum. Ümidsiz. Kederli. Me'yus. Bi-behre olan.

hatır-ı na-şad / hatır-ı nâ-şâd

• Tasalı ve kederli gönül.

haybet-zede

• Sıkıntıya uğrayan, kedere düşen, kederli olan. (Farsça)

hüzn-alud

• Kederli. Hüzünlü. Gamlı. (Farsça)

icmali / icmâlî / اجمالى

• Derli toplu, özet halinde. (Arapça)

igtimam

• Tasalanmak. Kederli olmak.

ikamet / ikâmet

• İmamlık, halifelik, önderlik.

iki imam

• Her dönemde bulunan ve manevî açıdan önderlik konumunda bulunan iki şahıs.

iktiras

• Bir işe ehemmiyet verme, bir şeyi mühimseme.
• Kederli ve hüzünlü olma.

imamet

• İmamlık, önderlik.

iyas

• Yeis hali. Ümidsizlik ve kederli oluş.

kabet

• Kederli ve ıztırablı olma.

kad / kâd

• Mahzun olma, hüzünlü ve kederli olma.

kalb-i na-şad / kalb-i nâ-şâd

• Hüzünlü gönül, kederli kalb.

kalenderi / kalenderî

• Feylesofluk; kalenderlik; dervişlik; serserilik. (Farsça)
• Edb: Halk edebiyatı tâbirlerindendir. Halk şâirleri "mef'ulü, mefaîlü, mefaîlü, feûlün" vezninde tanzim ettikleri gazele bu adı verirler. (Farsça)

kanıt

• Ümidi tamamen sönmüş. Ye'se düşmüş, ümitsiz, kederli, hüzünlü.

kedernak / kedernâk / كدرناک

• Keder verici, kederli.

• Üzüntülü, kederli. (Arapça - Farsça)

küduret / küdûret

• (Keder. den) Bulanıklık.
• Koyuluk, kesiflik.
• Kaygı. Tasa. Kederlilik.

• Koyuluk, kederlilik.

lehif / lehîf

• (Lehfân) Mahzun, hüzünlü, üzüntülü, kederli.

magmum

• Gamlı. Kederli. Tasalı. Sıkıntılı.
• Bulutlu. Kapalı.

mağmum / mağmûm / مغموم

• Gamlı, kederli.

• Gamlı, kederli. (Arapça)

magmumane / magmumâne

• Kederlice. Gamlı olarak.
• Mübhem olarak.

magmumiyet

• Kederli, gamlı olma.
• Hava bulutlu ve kapalı olma.

mahzun

• Tasalı. Kederli. Hüzünlü. Gamlı.

mahzunane

• Kederlice, düşünceli, üzgünce. (Farsça)

mahzuniyet

• Mahzunluk. Kederli ve kaygılı oluş. Üzüntülü olma.

mazbut / mazbût / مضبوط

• Zabtolunmuş, elegeçirilmiş.
• Sağlam.
• Yazılmış. Kaydedilmiş. Hatırda tutulmuş. Derli toplu.
• Muhâfazalı. Korunmuş.
• Belli, belirtilmiş.

• Tutulan, derli toplu.

• Zaptedilmiş. (Arapça)
• Kayda geçirilmiş. (Arapça)
• Derli toplu. (Arapça)
• Sağlam. (Arapça)

me'lum

• Kederli. Eleme, derde tutulmuş.

me'yus

• Ümidsiz. Kederli. Ye'se düşmüş. Ümidi kesik.

meftur

• Füturlu, kederli, üzgün, bezgin.

mekdur

• Kederlenmiş, kederli.

mekrubiyet

• Kederli, hüzünlü ve tasalı olma.

mekzum

• Kederli, hüzünlü, tasalı, üzüntülü, gamlı.

melhuf

• Hasrette kalan.
• Kederli, tasalı.
• İmdad bekleyen.

melhufan / melhufân

• (Tekili: Melhuf) Kederliler, tasalılar, kaygılılar, üzüntülüler.
• Hasrette kalanlar.

melil / melîl

• Kül içinde pişirilen ekmek.
• Hararet, sıcaklık.
• Üzgün, kederli. Melul.

mell

• Küsmek, darılmak.
• Yorgunluk.
• Kakma, dürtmek.
• Mahzun olmak, kederli olmak.
• Hamuru külün içinde pişirmek.

mencud

• Kederli, tasalı, gamlı.

mü'si / mü'sî

• Kederli kimseyi avutan, gamlı kimseye teselli veren.

mucez / mûcez / موجز

• Derli toplu, özlü. (Arapça)

müctemi' / مجتمع

• Derli toplu. (Arapça)

müellem

• Elemli, kederli.

muhtezin

• Kederli, hüzünlü, mahzun, mükedder.

mükedder / مكدر / مُكَدَّرْ

• Kederli. Sıkıntılı.
• Tekdir edilmiş. Azarlanmış.
• Bulandırılmış. Bulanık.

• Kederli, acılı.

• Kederli. (Arapça)

• Kederli.

mükedderane / mükedderâne

• Kederli olarak.

mükterib

• (İktirâb. dan) Kederli, hüzünlü, gamlı.

mültehif

• Alevli.
• Mc: Çok üzgün ve kederli olan.

münaggas

• (Gussa. dan) Kederli, gussalı.

münfail

• İnfiâl eden. Te'sir ile harekete geçen.
• Muztarib, kederli ve muğber olan. Bir şeyden canı sıkılan. Alınmış, gücenmiş.

muntazam

• Düzenli. Tertibli. İntizamlı. Düzgün sıralanmış. Her şeyin yerli yerinde olması. Derli toplu olma.

müstemend

• Gamlı, kederli, mahzun.
• Şikâyet eden.

müstmend

• (Çoğulu: Müstmendân) Kederli, hüzünlü, mahzun. Zavallı, miskin, biçâre. (Farsça)

müstmendan / müstmendân

• (Tekili: Müstmend) Hüzünlü, kederli ve mahzun kimseler, üzgün kişiler. Zavallılar, miskinler, biçareler. (Farsça)

müteellim

• Acıyan, elemli ve kederli olan.

mütehazzin

• Hüzünlü, kederli. Üzülen, mahzun olan.

mütekeddir / متكدر

• (Çoğulu: Mütekeddirîn) (Keder. den) Kederli, hüzünlü. Kederlenen, tekeddür eden.
• Bulanık.

• Kederli. (Arapça)

mütekeddirane / mütekeddirâne

• Kederli ve hüzünlü bir hâlde. (Farsça)
• Bulanarak. (Farsça)

mütekeddirin / mütekeddirîn

• (Tekili: Mütekeddir) Kederlenenler, kederli ve hüzünlü olan kimseler.
• Bulanık şeyler.

mütelehhifin / mütelehhifîn

• (Tekili: Mütelehhif) Hasret çekenler, yanıp yakılanlar. Kederli, tasalı olanlar.

na-şad

• Sevinçli olmayan, mahzun, tasalı, kederli. (Farsça)

na-şadi / na-şadî

• Hüzünlü ve kederli oluş, gamlılık. (Farsça)

nags

• Kederli, gamlı olmak.

nak

• Nisbet edatı olarak kelimelere eklenir, sıfat meydana getirilir. Meselâ: Gam-nâk : Gamlı, kederli. (Farsça)

nevmidane / nevmidâne

• Ümitsizce, kederli ve ümidsiz olarak. (Farsça)

pederi / pederî

• Babalık, pederlik. (Farsça)

pejman

• Pişman, nâdim. (Farsça)
• Kederli, hüzünlü. (Farsça)

perişan

• Dağınık, karışık. (Farsça)
• Bozuk, tertibsiz, düzensiz. (Farsça)
• Kederli, hüzünlü, kaygılı. (Farsça)

pişdarlık / pîşdârlık

• Öncülük, liderlik.

renak

• Mastar.
• Suyun bulanık olması.
• Kederli olmak, mükedder olmak.

rencidegi / rencidegî

• İncinip hatırı kırılmış olma. (Farsça)
• Dertlilik, kederlilik. (Farsça)

rindan / rindân

• Kalenderlik. (Farsça)
• Rindler. (Farsça)

rindi / rindî

• Kalenderlik, rindlik, aldırışsızlık. (Farsça)

se'met

• Kederli olmak. Melül olmak.
• Bıkmak, usanmak.

sevaiye

• Yaramaz olmak.
• Kederli ve gamkin olmak.

şikestebal / şikestebâl

• Kanadı kırık, kırık kanatlı. (Farsça)
• Mc: Kederli, üzgün. (Farsça)

şikestedil

• Gönlü kırık, mahzun, kederli, hüzünlü. (Farsça)

siyadet

• Efendilik, liderlik.

sugvar

• Kederli, acılı. (Farsça)

sütuh

• Yorgun, bezgin. (Farsça)
• Sıkıntılı, kederli. (Farsça)
• Beceriksiz. (Farsça)

tahyib

• (Haybet. den) Eli boş, kederli ve mahrum kılma.

teessür

• Kederli ve üzüntülü olarak içlenmek. Üzülmek.
• Te'sir altında kalmak.
• Kederlenmek.

telh-kam / telh-kâm

• "Damağı acı": Kederli, dertli. (Farsça)

teng

• Dar, sıkıntılı, melul, kederli. (Farsça)
• Kıtlık. (Farsça)

tengis

• (Nags. dan) Hayatını tasalı, kederli kılmak.

teselli / tesellî

• Avunma. Kederli ve gamlı olan bir kimseyi söz ve nasihatle ferahlandırma.

• Kederli ve gamlı olan bir kimseyi söz ve nasihatle rahatlatmak.

veciz

• Kısa, öz, derli toplu. Muhtasar olup mufassal olmayan.
• Az sözle çok mâna ifâdesi.

viran

• Yıkık, harap. (Farsça)
• Mc: Kederli, üzgün, gamlı. (Farsça)

vücum

• Tiksinme, iğrenme.
• Darılma, küsüp susma.
• Göğüse vurma.
• Kederli olma.

yais

• (Ye's. den) Ümitsiz, kederli, me'yus.

zer'

• Ölçmek.
• Kederli ve tasalı olmak.
• Kalb.
• El yaymak.
• Kudret, kuvvet, tâkat.