daraka

• (Çoğulu: Derk- Edrâk-Dırâk) Deriden yapılmış olan kalkan.
• Gırtlağın hançereyi meydana getiren kıkırdaklarından kalkan şeklinde olanı.

dırak

• (Tekili: Daraka) Deriden mâmul kalkanlar.

fetil / fetîl

• Yaralara konulan tiftik.
• Lâmba fitili.
• Deriden çıkan kir.
• Örgü.

idave

• (Çoğulu: Edâvâ) Deriden yapılmış su kabı. Asker matarası.

karf

• Töhmet etmek, ayıplamak.
• Ayıp isnad etmek.
• Dibâgat olunmuş deriden yapılan dağarcık gibi bir kap.

kaş'

• (Kış') Şaşkın ve ahmak adam. Zayıf adam.
• Açmak.
• Gidermek. Dağıtmak.
• Kuru deri. Deriden olan çadır.
• Hamam pisliği.
• Deriden yapılmış döşek.
• Balgam.

kendure

• Peşkir. (Farsça)
• Deriden yapılmış büyük sofra. (Farsça)

kırba / قربه

• (Çoğulu: Kıreb-Kırebat) Saka tulumu. Deriden su kabı.
• Tıb: Çocuklarda karın şişmesi.
• Süt tulumuna da kırba denir.
• 13 bin dirhemlik veya 32 okıyyelik bir kab.

• Deriden yapılmış su kabı. (Arapça)

kışa'

• (Çoğulu: Kuşu) Hamam süprüntüsü.
• Kuru deri.
• Deriden olan ev.

matara

• Askerlerin kullandığı üzeri aba ve çeşitli kumaşlarla kaplı madeni su şişesi veya yolculukta kullanılan deriden yapılmış su kabı.

mest

• Abdest alırken ayağın yıkanması farz olan yerini yâni topuklarla birlikte ayakları örten deriden yapılmış su geçirmez ayakkabı.

midae

• Kırba. Deriden su kabı. İbrik. Matara.
• Çeşme lülesi.
• Abdest alınan yer.

mihatt

• Deriden kıl ve yün yolacak demir.

miş'al

• (Çoğulu: Meşâıl) Köylülerin deriden yaptıkları ayaklı küp.

müraka

• Deriden yolunan yün. Yolup davara verilen ot.

tuluk

• Deriden yapılmış su kabı.

• Deriden yapılmış su kabı.

ukke

• Tulum, deriden yapılan kap.

• Tulum; deriden yapılan kab.

yeleb

• Beyaz deve.
• Polat demir.
• Toplamak, cem'etmek.
• Deriden yapılmış cübbe, zırh ve gömlek.
• Kalkan.

zıkki / zıkkî

• Deriden yapılmış su tulumu.