beladir

• Kadınların kullandıkları altun, gümüş, zümrüt, yakut, elmas gibi süs eşyası. (Farsça)
• Belâyı def etmek için verilen sadaka. (Farsça)

cemr

• İnsanların bir araya toplanması.
• Atın sıçrayarak yürümesi.
• Ateş ve küçük taş vermek.
• Bir kimseyi def etmek, kovmak.

def-i fesat

• Bozgunculuğu def etmek, ona engel olmak.

def-i şer

• Kötülüğü def etme, ortadan kaldırma.

dekdeke

• Yerin deprenmesi.
• Sancıma.
• Def etme, kovma.

durit

• Kovmak, def etmek.

hadd

• Hudut. Çizgi. Sınır.
• Cürüm.
• Salahiyyet.
• Şeriatça verilen ceza.
• Derece. Son derece. Münteha.
• İnsana ârız olan şiddet ve titizlik.
• Def etme. Men etmek.
• Keskin. Sivri.
• Sert. Gergin.
• Man: Üç tasavvurdan ibaret olan kıyas.

idra

• Def etmek.
• Bildirmek. Bildirilmek.

izale / izâle

• Giderme, def etme, yok etme.

muhamat

• Korumak.
• Avukatlık etmek.
• Birinden birşeyi def etmek.

nidal

• (Nizâl) Özür beyan ederek bir zararı def etmek.

redd

• Geri döndürmek, kabul etmemek, çevirmek, def etmek.
• Bir şeyin karşılığını icra etmek.
• Sözü selâset ve talâkatla eda edemeyip harfleri geri çevirerek konuşmağa sebep olan dilin tutukluğuna denir.
• Cerhetmek.
• Kötü ve fena şey.

ribat / ribât

• Sınır karakolu; İslâm dînini üstün kılmak, müslümanlardan kâfirlerin şerrini, zararını def etmek için düşman sınırında nöbet beklemek.

tardetmek

• Kovmak, def etmek, uzaklaştırmak.

tedafü'

• Birbirini def etme.
• Müdafaa etme.
• İtişme kakışma.

zeca

• (Zecven - Zeccâ - Eczâ) Sevketmek, yürütmek.
• Def etmek.