ale-l-gafle

• Dalgınlığa getirerek. Dalgınlığa gelerek, boş bulunarak.

asmende

• Şaşkın, alık, dalgın. Hile ile kandıran, hileci.

bühtan

• İftira. Birisine yalandan bir şey isnad etme. Birisini suçlu gösterme.
• Dalgınlık.
• Medhûş ve mütehayyir olma.

ezhel

• Gafil kimse. Gaflette bulunan kişi.
• Pek dalgın.

fernas

• Şaşkın, dalgın, gafil. (Farsça)
• Şaşkınlık, gaflet, dalgınlık. (Farsça)

gafilane / gafilâne

• Körü körüne, ihtiyatsızca, dalgınlıkla. Gafilcesine. (Farsça)

gaflet / غفلت

• Gafillik, boş bulunma, dalgınlık, ihtiyatsızlık.

• Habersizlik, dikkatsizlik, dalgınlık. (Arapça)

gafleten / غفلة

• Dalgınlıkla, gaflet eseri olarak.

• Dalgınlıkla. (Arapça)

girifte-ser

• Aklı fikri dağılmış kimse. Dalgın kişi. (Farsça)

hayal-perest

• Hayalî şeylerle çok uğraşan. Çok hayal kuran. Dalgın. Olmayacak şeylerle avunan. (Farsça)

istigrak

• Gark olmak, dalmak.
• Dalgınlık.
• Ist: Seraba kapılmak. Manevî bir hal ile hayret ve taaccübden bayılmak derecesine gelmek.
• Tas: Dalgınlıkla, zihni bütün bütün meşgul olmak. Aşk-ı İlâhî ile dünyayı unutup kendinden geçmek.
• Gr: "El" harf-i ta'rifinin, isimleri umu

istigrakkar / istigrakkâr

• Kendinden geçen, dalgın, müstağrak. Dalgın halde olan. (Farsça)

laya'kıl / lâya'kıl

• Aklı başında olmıyan, dalgın, bîhoş. Yaptığını bilmez.

merak

• Bir şeyi öğrenmek istemek. Çok şiddetli arzu. Heves. Düşkünlük.
• Dalgınlık. Kara sevdâ.
• Kuruntu, telâş. İç sıkıntısı. İç darlığı.

meşgul

• (Şugl. den) Bir işle uğraşan.
• Dalgın.
• Doldurulmuş, tutulmuş, işgal olunmuş.

mukız / mûkız

• (Yakaza. dan) Uyandıran, ikaz eden.
• Gaflet ve dalgınlıktan kurtaran.

münebbih

• Uyandıran, tenbih eden, dalgınlıktan kurtaran. Uyuşukluğu gideren.

• Uyandıran, dalgınlıktan kurtaran.

müstagrak

• (Gark. dan) Garkolmuş, dalmış, batmış.
• Mânevi bir vaziyete dalmış.
• Kendini bilmiyecek derecede dalgın olan. Bir şeye dalmış veya daldırılmış olan.

müstagrık

• (Gark. dan) Kendini bilmeyecek derecede dalgın.
• Garkolmuş, batmış, dalmış.

müteemmil

• Teemmül eden. Derin düşünen.
• Dalgın.

müteemmilane / müteemmilâne

• Derin düşünene yakışır surette. Düşünceli olarak. (Farsça)
• Dalgın şekilde. (Farsça)

mütefekkik

• (Fekk. den) Dalgın adam. Alık kimse.

müteveccid

• Kendinden geçecek derecede dalgınlık gösteren, vecde gelen.

perişanhatır / perişanhâtır

• Dalgın, düşünceli. (Farsça)

sübat

• Dalgınlık.
• Uzun dinlenme.
• İstirahat zamanı.
• Uzun uyku şeklinde olan baygınlık. Koma.
• Dehir, zaman.

vakt-i gaflet

• Dalgınlık vakti, uyku anı.

yoga

• Bâtıl Hind felsefe sistemi. Bunlar tam bir dalgınlık ve hareketsizlik ile ve çile çekmekle gayelerine ulaşacaklarını sanarlar.

zehl

• Dalgınlıkla unutma, geciktirme. İş çokluğundan sonraya bırakma.
• Kasden unutma.