akim

• (Çoğulu: Akâm-Ukum) İçinde giyecek olan büyük çuval.

basine

• Ekincilerin sabanı.
• Sanat ehlinin âletleri.
• Kaba çuval.

benderz

• Çuvaldız. (Farsça)

büls

• İçine incir koyulan kilimden dokunmuş büyük çuval.

ceşir

• Büyük çuval.
• Ev önünde davar yürüyecek yer.

cüval / cüvâl / جوال

• Çuval. (Farsça)

• Çuval. (Farsça)

çüval / çüvâl / چوال

• Çuval. (Farsça)

çuval-duz

• Çuval dikmeye yarayan iğne.

çuvaldız

• Çuval ve ona benzer çul vs. dikmeye mahsus büyük iğne.

çüvalduz / çüvaldûz / چوالدوز

• Çuvaldız. (Farsça)

cüvalik

• (Çoğulu: Cevâlik) Çuval.

e'ba

• Yükler, hamuleler, çuvallar.

ergavan

• Bir kırmızı çiçek. Ercüvân denilen kırmızı çiçekli ağaç.

ergüvan

• Güzel ve parlak kızıl renkli bir çiçek. (Garbda ercuvan denilir.)

garare

• (Çoğulu: Garâyir) Büyük kıl çuval, harar.
• Gafil olmak.

garayir

• (Tekili: Garâre) Büyük kıl çuvallar, hararlar.

gırar

• Devenin sütünün azalması.
• Az uyku.
• Miktar.
• Cihet, Misâl.
• Yol.
• Birbiri ardınca olmak.
• Her nesnenin kenarı.
• Büyük kıl çuval.

hırz-ı binefsihi / hırz-ı binefsihî

• İçerisinde mal ve eşya saklamak için yapılmış, hazırlanmış ve içine izinsiz girilemiyen ev, dükkân, çadır, depo vs. gibi mahaller. (Kasa, sandık, dolap, çuval da bu hükümdedir.)

hışaş

• Başı küçük adam.
• Küçük başlı yılan.
• Devenin burnuna geçirdikleri burunduruk.
• Kuşlardan, dimağı olmayan.
• Çuval.
• Cânip, taraf.
• Sinir.

hişaş

• İçinde ot olan çuval.

husm

• (Çoğulu: Ahsam) Çuval ve heybe bucağı.

ka'd

• Çuval.

katb

• (Katub) Daim çatık çehreli, ekşi yüz.
• Bir kimseyi darıltmak, gücendirmek.
• Birikmek, biriktirmek, doldurmak.
• Dolu çuval taşımak, götürmek için hazırlamak.
• Arslan.

kift

• (Çoğulu: Kifât) Küçük çömlek.
• Çuval ve buna benzer kap.

kündür

• (Çoğulu: Kenadir) "Günlük" denilen nesne.
• Şişman ve kısa boylu kimse.
• Vahşi hımar, yabani eşek.
• Büyük çuval.

lebid

• Küçük çuval.

lüdd

• Çuval.

midare

• Çuvaldız gibi bir demir. (Kadınlar onunla saç düzeltirler.)

midra

• Boynuzdan veya demirden çuvaldız gibi bir nesne. (Kadınlar onunla saçlarını düzeltip islâh ederler ve tarakla da tararlar.)

miselle

• (Çoğulu: Misâl) Çuvaldız.

miselli / misellî

• Çuvaldızcı kimse.

nakiş

• Parça parça ve dağınık olan eşyaların bir yerde veya bir çuval içinde toplanması.
• Benzer, misil.

penduz

• Çuvaldız. (Farsça)

sefihan

• Heybe gibi çatıp içine birşeyler konulan iki çuval.

şegire

• Çuvaldız.

sekk

• (Çoğulu: Sukûk-Sikâk) Çuvaldız. Çivi.
• Alçaklık.
• Dar nesne.

selak

• (Çoğulu: Selekân) Yüksek, düz yer. Deve yanırının onulmuş ve yeri ağarmış olan izi.
• Çuval kulpunun birisini birisine koymak.

şezz

• Çuval kulpuna ağaç sokmak. (O ağaca "şizâz" derler.)

vatie / vatîe

• Büyük çuval, harar.
• Bir çeşit yemek.

velice

• (Çoğulu: Velyüc) Büyük çuval.
• Kişinin sırdaşı.