ahen-dil

• Demir yürekli, kahraman. (Farsça)
• Merhametsiz, acımasız kimse. (Farsça)

ahendil / âhendil / آهن دل

• Acımasız. (Farsça)

anet

• Cimâdan âciz olmak.
• Ağaçtan yaptıkları deve ağılı.

arzu-yu merhamet

• Başkalarına merhamet etme, şefkat ve acıma arzusu.

asd

• Cimâ etmek.
• Döndürmek.
• Bozmak.

ased

• Cimâ etmek.
• İp bükmek.

atıfet

• Koruma, sevgi, Acıma. Şefkat. Esirgeme.
• Hüsn-ü zan. Karşılıksız sevgi.

ays

• Cimâ etmek.
• Meni denilen su.

bi-din / bî-din

• Dinsiz. (Farsça)
• Merhametsiz, acımasız. (Farsça)

bi-insaf / bî-insaf

• Acımasız, insafsız. (Farsça)

biaman / bîaman

• Amansız, acımasız.

bıd'

• (Bıd'a) Geceden bir kısım.
• Üçten ona ve onikiden yirmiye varana kadar olan sayılar.
• Cima, nikah.

biinsaf / bîinsaf

• Acımasız, insafsız.

bilamerhamet / bilâmerhamet / بلامرحمت

• Acımasızca. (Arapça)

bimerhamet / bîmerhamet / بى مرحمت

• Acımasız. (Farsça - Arapça)

birahm / bîrahm / بى رحم

• Merhametsiz, acımasız. (Farsça - Arapça)

caniye

• Cani; acımasız ve gaddar; cinayet işlemiş olan.

cemre

• (Çoğulu: Cimâr) Şiddetli karanlık.
• Ateşli kömür parçası, kor.
• İlkbaharda suya, yere, havaya düştüğü söylenen sıcaklık.
• Hacıların Mina Vâdisinde şeytan taşlamaları.

• Hacıların şeytan taşlarken attıkları taşlar veya bu taşların atıldığı yer. Çoğulu cimâr ve cemerât'tır. Minâ'da birbirlerine birer ok atımı mesâfede bulunan üç taş yığını vardır. Bunlardan birincisine Cemre-i ûlâ (birinci cemre), ikincisine Cemre-i vustâ (orta cemre) ve üçüncüsüne Cemre-i Akabe adı

cima' / cimâ' / جماع

• Cinsel ilişki. (Arapça)
• Cimâ' etmek: Cinsel ilişkide bulunmak. (Arapça)

çımacı

• Vapurda ve iskelede çımayı atıp tutmak vazifesiyle görevli tayfa.

da's

• Cimâ etmek.
• Süngü ile vurmak.
• Az olan nesne ve eser.

da'z

• Cimâ etmek.

dagz

• Yutmak.
• Defetmek.
• İğrenmek.
• Cimâ etmek.

dekdeke

• Yerin deprenmesi.
• Sancıma.
• Def etme, kovma.

düşman-ı gaddar

• Gaddar ve acımasız düşman.

emr-i biemani / emr-i bîemânî

• Amansız, acımasız emir.

fart-ı şefkat

• Aşırı şefkat ve acıma.

fat'e

• Vurmak.
• Yarmak.
• Cimâ etmek.
• Yere vurmak.

fatv

• Bir şeye el ile vurmak.
• Cimâ etmek.

fazl u rahmet

• Faziletli kişinin lütfu, merhameti ve acıması.

fi'l-i şeni'

• Irza vuku bulan tasallut hakkında kullanılan bir tabirdir. Bununla birlikte, mutlaka cima' manâsına değildir.

gaddar / gaddâr / غدار

• Acımasız, çok zulmeden.

• Acımasız.

• Zalim, acımasız. (Arapça)

gaddar telezzüzü

• Çok acımasız davranın kişinin lezzet alması.

gaddarane / gaddârâne

• Acımadan, merhametsizcesine, zulmedercesine. (Farsça)

• Acımasızca, zulmederek.

• Acımasızca.

gaddarlık

• Acımasızlık.

gadir

• Zulüm, acımasızlık, hıyanet.

gadr

• Zulüm, acımasızlık.

gafk

• Hücum etmek, vurmak.
• Birbiri ardınca cima etmek.

gayl

• Irmak, nehir.
• Ağaç, şecer.
• Cima etmek.
• Kadının hâmile iken çocuğuna süt emzirmesi.

gıllim

• Cimâı şiddetle arzu eden.

gışyan

• Bürünmek, örtünmek.
• Cimâdan kinâye olur.

gulame

• Cima arzusu.

gulumiyye

• Cimaa şehveti olan kimse.

hain / hâin / خائن

• Hain. (Arapça)
• Acımasız. (Arapça)

hal'

• Debbâğların dibâgat ettikleri derinin kazıntısı.
• Vurmak.
• Men etmek, engel olmak.
• Hediye vermek, atâ etmek.
• Cima etmek.

hanan

• Merhamet, şefkat, acıma.

hanen

• şevk.
• Nefsin cima arzusu.

hasur

• Mânevi mücahededen dolayı kadınlara yaklaşmaya rağbet etmeyen.
• Sır saklayan. Keder ve üzüntüden gönlü daralan, tasadan içi sıkılan.
• Çok bahil kimse. (Halkla yer ve içer, birşey vermez)
• Oğlu ve kızı olmayan.
• Avrete cimâ edemeyen.
• İhlili dar olan deve.

hat'et

• Vurmak, darb.
• Düşürmek.
• Cima etmek.

hediye-i rahmani / hediye-i rahmânî

• Acıma ve merhamet sahibi Allah'ın hediyesi.

hirmet

• Cima şehveti.

hucee

• Çok nikâh ve çok cima eden erkek.
• Şişman ve ağır kimse.

hufas

• Isırdığı yer acımayıp zarar vermeyen yılan.

iftiraş

• İzine uyma.
• Namusa dokunur söz söyleme.
• Yayılma.
• Cima.
• Döşemek.

ihna'

• Acıma, merhamet etme, şefkat etme.

ıniz

• Cimâa kadir olmayan erkek.
• Cimâdan safâlı olmayan avret.

innin / innîn

• İhtiyârlık, tenâsül hastalığı veya sihir sebebi ile cimâ yapamayan. İktidârsız erkek.

insaf / insâf / انصاف

• Acıma. (Arapça)

insafsızca

• Acımasızca.

isti'taf

• Yardım taleb etme.
• Acımayı isteme.

kafta

• Cima etmek.

kamt

• Kuş, dişisine cima etmek.
• Doğan çocuğu beze sarmak.

kasvet

• Katılık, sertlik.
• Merhametsizlik, acımasızlık.
• Sıkıntı, gönül darlığı.

katam

• Cimâ arzulamak.
• Et arzulamak.

kıra'

• Cimâ etmek.
• Sağlam, muhkem.
• Şiddetli.

kıraf

• Cima etmek.
• Karışmak.

kırban

• Yakınlık.
• Cimadan kinâye olur.

kişaf

• Bir kaç yıl üstüne yük vurulmayan deve yavrusu.
• Dişi deve hâmile iken erkek devenin ona cimâ etmesi.

let'

• Atmak.
• Doğurmak.
• Cima etmek.

lıkve

• Cimanın evvelinde gebe olan kadın.
• Tez yüklü olan deve.
• Kova.

mahc

• Cima etmek.
• Kovayı azıcık çekip yine dolsun diye suya vurmak.

mahn

• Cima etmek.
• Ağlamak.
• Kuyudan su çekmek.
• Uzun boylu adam.

masd

• Cima etmek.
• Emmek.

mazaz

• Musibet, felâket ve belâ acısı.
• Acıma, üzülme, kederlenme.

merahim

• (Tekili: Merhamet) Acımalar, merhametler.

merhamet / مرحمت

• (Rahm. den) Acımak, şefkat göstermek. Korumak, iyilik etmek. Biçârelere yardımda bulunmak. Esirgemek.

• Şefkat, acıma, bağışlama.

• Acıma, şefkat.

• Acıma.

• Acıma. (Arapça)
• Merhamet etmek: Acımak. (Arapça)

merhamet-disar

• Çok merhametli, acıma hissi fazla olan.

merhamet-i kudsiye

• Kutsal merhamet, acıma.

merhametperverane

• Acıma ve şefkat ile, esirgeyip acımak suretiyle. (Farsça)

merhametsiz

• Acımasız.

• Acımasız. (Arapça - Türkçe)

merhametsizlik

• Acımasızlık.

mesis

• Cimâ etmek.
• Yapışmak.

meth

• Yerinden koparmak ve çıkarmak.
• Cima. Tohum bırakmak için çekirgenin kuyruğunu yere sokması.
• Vurmak ve uzaklaştırmak.

misas

• El sürme, değme, dokunma.
• Cima etmek.
• Almak.

mübazaa

• Cimâ etmek.

mücameat

• Cima etmek.

müfakame

• Cima etmek.
• Büyük olmak.

müharece

• Hasımlık, düşmanlık.
• Cima etmek.

mümazeha

• Yapışmak. (Ekseriya cimadan kinâye olur.)

müridd

• Cima hırsı ve iştihası galip kişi.
• Suyu çok olan deniz.

nekh

• (Nikâh) (Çoğulu: Enkihe) Tezevvüc, evlenme, cimâ etme.
• Akit.

neyk

• Cima etmek.

nezib

• Geyik ve sair hayvanların cima zamanı çıkardıkları ses.

niza

• Cima etmek.

oruç

• İslâm'ın beş şartından biri. Fecrin (tan yerinin) ağarmasından yâni imsaktan güneş batıncaya kadar yimeği, içmeği ve cimâ'ı terk etmek.

rafit

• Nikâh. Cima. Fuhşiyyat.

rahm / رحم

• Acıma, koruma, esirgeme, şefkat etmek.
• Hısımlık, karabet, akrabalık.

• Acıma, esirgeme.

• Acıma, merhamet. (Arapça)
• Rahm etmek: Acımak, merhamet etmek. (Arapça)

rahmet / رحمت

• Merhamet, acımak, şefkat etmek, ihsan etmek, esirgemek.
• Mc: Yağmur.

• Bağış, acıma, esirgeme.

• Acıma, merhamet.
• Sevgili Peygamberimiz hazret-i Muhammed'in isimlerinden.
• Kur'ân-ı kerîm.
• Yağmur.

• Acıma, esirgeme, şefkat.

• Acıma, merhamet. (Arapça)
• Yağmur. (Arapça)

rahmet-i ilahiyye / rahmet-i ilâhiyye

• Allahü teâlânın merhameti, acıması.

re'fe

• Esirgemek, korumak. Acımak. Şefkat etmek.

re'fet

• Acıma, merhamet.

• Merhamet, acımak.
• Yüce.

re'fet-i rabbaniye / re'fet-i rabbâniye

• Allah'ın acıması.

refes

• (Rüfâs) Kinayesi icab eden şeyi açık söylemek.
• Kinâye olarak.
• Cimâ, nikâh.
• Fuhşiyyât.

refet

• Esirgeme, koruma, acıma, şefkat etme.

• Merhamet, acıma.

rikkat / رقت / رِقَّتْ

• Acıma, incelik, yufka yüreklilik. Yumuşaklık.

• Acıma, yufka yüreklilik.

• İncelik, yufkalık.
• Acıma, yürek etkilenmesi.

• Acıma, yumuşaklık, yufka yüreklilik, kalb inceliği.

• İncelik, hassaslık. (Arapça)
• Acıma. (Arapça)

• İncelme, acıma.

rikkat-amiz / rikkat-âmiz

• Acıma veren, kalbe hüzün verecek olan, acındıran.

rikkat-aver / rikkat-âver

• Acıma ve merhamet uyandıran. (Farsça)

rikkat-i cinsiye / رِقَّتِ جِنْسِيَه

• Cinsi şefkat. İnsanın kendi cinsinden olana acıması.

• Kendi cinsinden olana karşı duyulan acıma hissi.

• Kendi cinsine acıma.

ruh-u gaddar

• Acımasız, çok zulmeden.

şat'

• Yerden yeni çıkan taze ekin yaprağı. Ekinlerin taze çıkan filizleri, yaprağı.
• Su arkı.
• Cima etmek.
• Bağlayıp sağlamlaştırmak.

savm

• Oruç. Fecrin (tan yerinin) ağarmasının evvelki vaktinden (imsaktan) akşam namazı vakti girinceye kadar, yemeği, içmeği ve cimâ'ı terk etmek.

şebak

• Şehvet galip olup cimaa çok hırslı olmak.
• Koyu karanlık.

sebeb-i merhamet

• Acıma, merhamet sebebi.

şefakat

• Şefkat, acıyarak şefkatle sevmek. Karşılık istemeden merhamet edip acımak, sevmek.

şefikane

• Merhametlice, acıyarak. Acımak suretiyle. şefkat ederek. (Farsça)

şefkat

• Acımak, merhamet etmek.

şefkat-i neviye

• Kendi nevinden olana duyulan şefkat, acıma.

şefkatsiz

• Merhametsiz, acımasız.

sengdil / سنگ دل

• (Çoğulu: Sengdilân) Taş yürekli, merhametsiz, acımaz. (Farsça)

• Taş yürekli, acımasız. (Farsça)

sengdilane / sengdilâne / سنگ دلانه

• Acımasızca. (Farsça)

siba'

• Cima.
• Kesret-i cima ile iftihar edişmek.
• (Tekili: Sebu) Canavarlar, yırtıcı hayvanlar.

şiddet-i şefkat ve rikkat

• Çok güçlü şefkat ve acıma duygusu.

şilak

• Cima etmek.
• Vurmak.
• Kulağı uzunlamasına yarmak.

sirr

• (Çoğulu: Esrar-Esirre) El ayasında ve alında olan hatlar.
• Gizli nesne.
• Cima etmek.
• Zikir.
• Hâlis.
• En iyi, en faziletli.

sıyam / sıyâm

• Oruç tutmak. Fecrin ağarmasından (imsaktan) güneş batıncaya kadar, yemeyi, içmeyi ve cimâ'ı terk etmek.

taattuf / تَعَطُّفْ

• (Atıf. dan) Acıma, şefkat gösterme.
• Verme.
• Esirgeme.

• Acıma, esirgeme.

• Acıma, merhamet etme.

tabaka'

• Kelâmdan âciz kimse, konuşamayan kişi.
• Cimaı yerince yapamayan kimse.

tah

• Atmak.
• Uzaklaştırmak, ırak etmek.
• Cimâ etmek.

tahannun

• Fazlaca acıma.

tahazzün

• Kederlenmek, hüzünlenmek. Birine acımak. Mükedder olmak.

tams

• Kadının hayız görmesi, aybaşı olması.
• Kir, vesah.
• Cima etmek.
• Yapışmak.

tecamu'

• Cima etmek.
• Toplanmak, cem'olmak.

tefeccu'

• Canı yanma, acıma. Kaygılı olma, dertli olma.
• Belâ ânında hüzünlü olma.

terahhum / ترحم / تَرَحُّمْ

• Merhamet etme, acıma. Şefkatte bulunma, esirgeyip besleme.

• Acıma, merhamet etme. (Arapça)
• Terahhum etmek: Acımak, merhamet etmek. (Arapça)
• Terahhum kılmak: Acımak, merhamet etmek. (Arapça)

• Merhamet etme, acıma.

terahhumat / terahhumât

• (Tekili: Terahhum) Acımalar, merhamet etmeler.

terakkuk

• Merhamete gelme, acıma.

teveccu'

• (Çoğulu: Teveccuât) Ağrıma, vecâlanma. Acımak.

tiyaka

• Cimaa pek ziyade düşkün olmak.
• Şehvetin galip olması.

vahşi / vahşî / وحشى

• Yabanî. (Arapça)
• Acımasız. (Arapça)

vatı'

• Ayak altına alıp çiğneme. Basma.
• Cima'.
• Uygun hale koyma.
• Tümseklikler arasında basık ve engin yer.

• Ayak altına alıp çiğneme, uygun hale getirme, cima.

vaty etmek

• Erkeğin hanımına yaklaşması; cimâ etmek.

veca'

• Sızı, ağrı, acı. Ağrıyıp acımak.

zakt

• Cima etmek.

zalimane

• Zâlimcesine, zulmederek, acımasızca. Acımasız ve haksız olarak.