akl-ı evvel

• İlk akıl, hılkî ve cibilli olan akıl.

cibill

• (Çoğulu: Cibillât) Yaratılmak.
• İnsanlardan bir grup.

cibillet

• Huy, fıtrat, yaradılış, tabiat, cibilliyet.

cibilli / cibillî

• Cibilliyet. Yaratılıştan olan. Asıl maya, huy, tabiat, tıynet.

fıtnat

• Cibillî ve fıtrî ve âni anlamak ve idrak etmek.
• Hikmet.
• Zekâvet, basiret, tedbir, fatânet, zeyreklik. Fıtnet diye de okunur. (Zıddı: Gabâvet'tir.)

hey'et

• Şekil. Suret. Görünüş.
• Birlik teşkil eden şahısların mecmuu.
• Gök ve yıldız ilmi. Astronomi.
• Duruş, vaziyet, keyfiyet. Tabiat ve cibilliyet. Bir şeyin cibilli vaziyeti.

hilkat

• Yaratılış, yaratılma.
• Doğuştan gelen vasıf, cibiliyet, fıtrat.

hulk

• Huy. Ahlâk. Tabiat. Yaratılıştan olan haslet. Seciyye. Cibilliyet.
• İnsanın doğuştan veya sonradan kazandığı ruhî ve zihnî hâller.

mecbul

• (Cibillet. den) Yaratılmış. Yaratılışında bir hâl veya sıfat bulunan.

nijad

• Nesil, soy, neseb. (Farsça)
• Cibilliyet, tabiat. (Farsça)