çelenk

• Eskiden kadınların süs için başlarına taktıkları mücevher veya madenlerden yapılmış sorguç. Halka şeklinde çiçek veya yapraklı dal demeti. (Cenazelere çelenk göndermek İslâm âdeti değildir, israftır.) (Farsça)

cenaze-i maneviye / cenaze-i mâneviye

• Manevi cenaze.

cihaz

• Çeyiz ve avadanlık.
• Cenazenin kaldırılması için gerekli olan eşya.

• Âlet ve edevat.
• Gelinin lüzumlu şeyleri. Çeyiz.
• Cenazenin kaldırılması için lâzım olan eşya.

cinaze

• Tabut. İçine cenaze konulan sandık.

defn

• Gömmek, gömülmek. Cenazenin mezara gömülmesi.

• Cenâzenin yıkanıp kefenlendikten ve namazı kılındıktan sonra kabre konularak üzerinin toprakla örtülmesi.

farz-ı kifaye / farz-ı kifâye

• Bir kısım müslümanların yapması ile diğerlerinin günahtan kurtuldukları farz. Cenâze namazı kılmak gibi.

• Bir kısım müslümanların yerine getirmesiyle diğerlerinden sakıt olan farz. Cenaze namazı gibi.

• Dinen mutlaka yerine getirilmesi gereken ancak bir kısım Müslümanın yapması ile diğerlerinin üzerinden düşen vazife, cenaze namazı kılmak gibi.

gasil-ül melaike / gasîl-ül melâike

• Melekler tarafından yıkanan; Eshâb-ı kirâmdan Uhud harbinde şehîd olan ve cenâzesini meleklerin yıkadığı Peygamber efendimiz tarafından müjdelenen Eshâb-ı kirâmdan Hanzala hazretleri. (Âdem aleyhisselâmı da melekler yıkamıştır.)

gasl

• Yıkamak, yıkanmak. Ölünün cenâze namazı kılınmadan ve kefenlenmeden önce teneşir tahtası üzerinde, ayakları kıbleye gelecek şekilde sırt üstü yatırıp, göbeğinden dizlerine kadar bir örtü ile kapatılarak yıkanması.

hayy-ı meyyit

• Canlı cenaze.

ihtifal

• Hürmet ve saygı için büyük cemaat ile yapılan merasim. Cenaze alayı.

ihtifalat

• (Tekili: İhtifal) Törenler, merasimler.
• Cenaze alayları.

kadid / قدید

• Kurutulmuş et, kadit. (Arapça)
• Canlı cenaze. (Arapça)

mevta

• Ölüler. Ölmüşler. Cenâzeler.

meyyite

• Hayvan leşi.
• Kadın cenazesi.

• Kadın cenazesi.

musalla

• Namaz kılınan yer.
• Cami avlusunda cenaze namazı kılmaya aid yer.

• Namaz kılmaya mahsus açık yer. Cami veya mezarlık civarında cenaze namazı kılınan yer.

musalla taşı / musallâ taşı

• Namazı kılınmak için cenazenin konulduğu yüksekçe taş.

• Namazının kılınması için, cenâzelerin üzerine konduğu taş.

na'ş / نعش

• Naaş, cenaze. (Arapça)

neyt

• Cenaze.
• Ölüm.
• Duâda tazarru etmek.
• Tıb: Kalbin asılı olduğu damar.
• Derinliği adam boyu miktarı olan kuyu.

sala / salâ

• Minârelerde Cumâ ve cenâze namazı için okunan salât u selâm.

sala-han / salâ-han

• Minarede cuma veya cenaze namazına davet için salâvat okuyan kimse. (Farsça)
• Meydan okuyan kişi. (Farsça)

seng-i musalla / seng-i musallâ

• Musallâ taşı. Namaz kılınmak için cenaze konan taş.

şerca'

• Uzun tavil.
• Taht.
• Cenaze.

techiz

• Donatma. Gereken şeyleri tamamlama. Cihazlanma.
• Fık: Cenazenin yıkanmasından defnetmeğe kadar yapılması lâzım gelen şeyler ve bunları tedarik etme.

terbi' / terbî'

• Dörtleme, yâni cenâzenin omuz üzerinde tabutun tahta kolundan el ile tutarak dört kişinin taşıması.
• Mezârı düz yapmak.

teşyici / teşyîci

• Cenazeyi kabre getiren.