akreb

• Zehirli ve tehlikeli küçük hayvancık.
• Saatin kısa ibresi.
• Semâda bir burç ismi.

ane / âne

• Bir aşiretin bütünlüğü veya işleri veya şerefi.
• Dişi ve yabani eşek.
• Yabani eşek sürüsü.
• Cedi (keçi) burcundan bir kısım yıldızlar.
• Kasık kılı.
• Apış arası, kasık.

ayn-üs sevr

• Boğa gözü.
• Koz: Semânın kuzey yarım küresinde bulunan boğa burcunun en parlak yıldızı.

baru / bârû / بارو

• Burç, hisar burcu. (Farsça)

beracim

• (Tekili: Bürcume) Boğumlar, mafsallar.

burc / برج

• Kale, yüksek bina.
• Herhangi bir şekli gösteren ve özel ad alan sâbit yıldızlar topluluğu, galaksi.
• Güneşin girip çıktığı on-iki burçtan her biri: Yengeç, kova, akrep.

• Burç. (Arapça)
• Yıldız kümesi. (Arapça)

burc-i abi / burc-i âbî

• Suya ait burçlar: Yengeç, akrep, balık.

burc-i badi / burc-i bâdî

• Havaya ait burçlar: İkizler, terazi kova.

burc-u enver

• En nurlu, en parlak burç.

burc-u sevr

• Boğa (öküz) burcu.

buruc / burûc

• (Tekili: Burc) Burçlar, hisarlar, kuleler.

• Burçlar.

büruc / bürûc

• (Tekili: Burc) Burç, aslında âşikar şey mânasına gelir. Her bakanın gözüne çarpacak şeklide zâhir olan yüksek köşk mânasına da kullanılmıştır.
• Bunlara teşbihen veya zuhur mânâsıyla semâdaki bir kısım yıldızlara veya bazı yıldızların toplanmasından meydana gelen şekillere ve farazi su

• Burçlar.

buruc / burûc / بروج

• Burçlar. (Arapça)

buruc-u samiye / buruc-u sâmiye / burûc-u sâmiye

• Yüksek burçlar.

• Yüksek burçlar.

buruc-u semaviye / burûc-u semâviye

• Gökteki burçlar.

cedi / cedî / جدی

• Güneş medarının oniki burcundan birisi. Oğlak burcu. (Güneşin cenuba doğru inişinin en aşağı derecesini bildirir.)
• Keçinin erkek yavrusu, erkek oğlak.

• Oğlak. (Arapça)
• Oğlak burcu. (Arapça)

cedy

• (Çoğulu: Cidâ-Ecd) Oğlak.
• Burç adı.

cevza / cevzâ / جوزاء

• Astr: İkizler burcu. Gökyüzünün kuzey yarım küresinde yer alan iki tane parlak yıldızlı bir burcdur. Güneş, mayıs ayında bu burca girer.

• İkizler burcu. (Arapça)

cülban

• Burçak dedikleri hububat cinsi.

delv / دلو

• (Delve) Kova. Su koyulan ve kuyudan su çekilen bakraç.
• Oniki burçtan birinin adı.

• Kova burcu.

• Kova. (Arapça)
• Kova burcu. (Arapça)

delv burcu

• Kova burcu.

derecat-ı şemsiye

• Eski Kozmoğrafyaya göre; güneşi döndüğü farzedilen dâirenin on iki burca tekabül eden kısımları.

dıbk

• Bürc dedikleri nesne ki ağaçta biter; yazda ve kışta bitmez.
• Ağaç posası.

ebrac

• Burçlar, kaleler.

ekulane / ekulâne

• Oburcasına. (Farsça)

hamel

• Kuzu.
• Ast: Burçlardan birinin adıdır. Bu burcu teşkil eden yıldızlar kuzuya benzediği için arapça kuzu demek olan hamel denilmiştir. Güneş bu burca 21 Mart'ta girer ve gece ile gündüz bir olur.

hut / hût

• Balık. Büyük balık.
• Şubat ayı içinde güneşin girdiği ve semanın cenub yarısındaki burcun ismi.

• Büyük balık; Balık burcu.

hut burcu / hût burcu

• Balık Burcu.

ictima-i a'zam

• Ast: Bir çok gezegenin burç mıntıkalarının aynı noktasına tesadüf etmiş gibi görünmeleri.

idbar

• Geriye gitmek. Geri dönmek.
• İşlerin ters gitmesi.
• Talihsizlik.
• Bir gezegenin diğer oniki burcun tertibine zıt olarak hareketi. (Asıl tertibe göre gitmesine de ikbal denir.)

iktiran-ı kevakib

• Ast: İki gezegenin zâhiren birbirine yakın bir mevziye gelmeleri veya aynı burçta bulunmaları.

kavs

• Yay.
• Eğri, yay biçiminde olan şey.
• Dokuzuncu burcun adı.

kıran / قران

• (Çoğulu: Kırânât) Yakınlık, mukarenet.
• Ayrı iki şeyin birleşmesi.
• İki gezegenin bir burçta bulunması.

• Yakınlık.
• İki gezegenin bir burçta bulunması.

• Yakınlaşma. (Arapça)
• İki gezegenin aynı burçta birbirine yaklaşması. (Arapça)

mid'at

• Şehrin burcu.

mıntıkat-ül büruc

• Burçlar mıntıkası. Coğ: Oniki burcun bulunduğu tutulma dairesi.

mıntıkatü'l-buruc / mıntıkatü'l-burûc

• Uzayda on iki burcun bulunduğu alan.

mizan / mîzan / ميزان

• Terazi. (Arapça)
• Ölçü. (Arapça)
• Terazi burcu. (Arapça)
• Mahşer günü, kıyamet günü. (Arapça)

mülük

• Burçak. (Hububattandır)

nahil

• Kalburcu.

naikan

• Cevzâ burcundan iki yıldız.

naşıt

• Büyük yoldan ayrılan küçük yol.
• Vahşi sığır. Bir burçtan başka burca varan yıldız.
• Neşeli ve şen adam.

nevruz

• Yeni gün. İlkbahar. Baharın ilk günü sayılan ve güneşin Hamel (Kuzu) burcuna girdiği 22 Marta rastlayan gün. Bu tarihte gece ve gündüz müsâvi olur. İranlıların yılbaşısıdır. (Farsça)

sefine

• Gemi.
• Çeşitli mevzulara dair kitap.
• Göğün güney yarım küresinde bir burç adı.

şerefe

• Minarenin ezan okunan yeri. Yüksek kale ve emsali yerlerdeki burç, çıkıntı.

seretan

• Tıb: Kanser hastalığı.
• Yutmak.
• Yengeç.
• Cevza Burcu ile Esed Burcu arasındaki burcun ismi. (Rumi 9 Haziran'da başlar)

sevr / ثور

• Öküz, boğa; Boğa burcu.

• Öküz, boğa.
• Koz: Boğa burcu.
• Dünyaya müekkel melâikeden birisinin ismi.

• Öküz, boğa burcu.

• Boğa. (Arapça)
• Öküz. (Arapça)
• Boğa burcu. (Arapça)

sevr burcu

• Boğa Burcu.

şi'ra-ül yemani / şi'ra-ül yemanî

• Semanın güney yarım küresinde bulunan "Kelb-i Ekber" denilen burcun ve bütün semanın görünen en parlak yıldızı. (Sirius)

şi'ra-üş şami / şi'ra-üş şamî

• "Kelb-i Asgar" denilen burcun en parlak yıldızı.

sıhve

• (Çoğulu: Sahevât) Dağ üstünde yapılan burc.

sitte-i sevr

• Güneş'in Sevr burcunda bulunduğu Nisan ayında fırtınalariyle meşhur olan altı gün.

su'ban

• (Çoğulu: Saâbin) Büyük yılan. Ejderha.
• Koz: Semanın kuzey yarım küresinde bulunan Tinnîn Burcu'nun çevirdiği büyük kavisin ortasında ve küçük ayı dörtgeninin tam karşısında bulunan en parlak yıldız. (Alpha Draco)

tinnin / tinnîn

• Büyük yılan, ejder, ejderha.
• Koz: Gökte yedi burc boyunca uzanan hafif beyazlık.
• Ejderha burcu. Semânın şimal yarım küresinde Küçük Ayı burcunu etrafından saran, kıvrılıp bir yıldız dörtgeni ile nihayet bulan bir burç.

• Büyük yılan; astronomide yedi burç boyunca uzanan hafif beyazlık.

ur

• Önünde hendek olan istihkâm. Yüksek ve müstahkem yer, toprak tabya. Burç.