afazi / afazî

• Tıb: Organlarda bir işleme bozukluğu olmadığı halde, fikri kelime ile anlatamamak hâli. (Fransızca)

ağraz-ı faside / ağrâz-ı fâside

• Bozuk maksatlar, bozguncu niyetler.

bab / bâb

• Kapı.
• Bir kitâbın bölümlerinden her biri.
• Bozuk bir yol olan Bâbîliğin kurucusu Ali Muhammed'in kendisine verdiği ad.

babilik / bâbîlik

• On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında İran'da el-Bâb Ali Muhammed isminde bir acem tarafından ortaya çıkarılan bozuk yol. Kendisinin Mehdî olduğunu iddiâ eden, beklenen imâma açılan bir bâb (kapı) olduğunu söyleyen Ali Muhammed'e el-Bab, onun yoluna da Bâbîlik denildi. Daha sonra Behâîlik adıyla de

bahsan

• Bozuk, soluk. (Farsça)
• Salına salına yürüyen. (Farsça)
• Kıyafeti bozuk, pejmürde. (Farsça)

başbuğ

• t. Osmanlı devrinde başıbozuk veya akıncı kuvvetlerinin kumandanı.
• Lider.

başıbozuk

• Bir harp çıktığında orduya süvari veya piyade olarak katılan gönüllü asker. Başıbozuk tâbiri, gelişigüzel ve intizamsız idare tarzına da alem olmuştur. Bir zamanlar bu tâbir, asker olmayan siviller için de kullanılmıştır. (Türkçe)

batıniyye / bâtıniyye

• Mecûsîlikteki ve çeşitli bâtıl dinlerdeki inanışları İslâm dînindenmiş gibi göstermeye çalışan İranlı Meymûn bin Deysân el-Kaddah tarafından kurulan bozuk yol.

bed-ahu / bed-âhû

• Karakteri bozuk, huyu kötü. (Farsça)

bed-cins

• Cinsi bozuk. (Farsça)

bed-endam

• Endâmı bozuk, biçimsiz, çarpık. (Farsça)

bed-maye / bed-mâye

• Soysuz, sütü bozuk.

bed-tıynet

• Yaradılışı, fıtratı, tabiatı fena ve kötü olan, soyu bozuk, bayağı adam. (Farsça)

bed-zeban

• Kötü söz söyliyen, hicveden. Ağzı pis, ağzı bozuk. (Farsça)
• Kötü dil. (Farsça)

bedcins / بدجنس

• Kötü cinsli, cinsi bozuk. (Farsça - Arapça)

bedgüher / بدگهر

• Kalbi bozuk, mayası bozuk. (Farsça)

bedmaye / bedmâye / بدمایه

• Ahlâksız. (Farsça)
• Soysuz. Sütü bozuk. (Farsça)

• Sütü bozuk.

• Mayası bozuk. (Farsça)

bedsirişt / بدسرشت

• Kötü yaratılışlı, mayası bozuk. (Farsça)

bedzeban / bedzebân / بدزبان

• Ağzı bozuk. (Farsça)

behailik / behâîlik

• Müslüman görünüp İslâmiyet'i içerden yıkmak için çalışan El-Bâb Ali Muhammed ismindeki bir acemin talebesi olan Behâullah'ın, kurduğu bozuk yol.

berbad

• Harap. Kötü. Virâne. Bozuk. Perişan. Telef ve helâk olmuş. (Farsça)

bid'at-ı seyyie

• Resûlullah'ın ve Eshâbının zamanlarında bulunmayıp da, dinde sonradan meydana çıkan ve bir sünnetin unutulmasına sebeb olan bozuk inanış ve ibâdet olarak yapılan işler.

brahma dini / brahma dîni

• Hindistan'da mîlâddan asırlarca önce ortaya çıkmış, Allahü teâlânın varlığına inandığı gibi, başka tanrıları (ilâhları) da kabûl eden ve bütün peygamberleri inkâr eden bozuk yol ve inanış.

brehmen

• Brahmanizm denilen bozuk yola mensûb kimse.

budist

• Budizm adlı bozuk dîne mensûb olan.

budizm

• Hindistan'da M.Ö. altıncı yüzyılda yaşamış olan Buda'nın kurduğu, Uzakdoğu ülkelerinde yaygın bozuk bir inanış. Bu inanışta olanlara Budist denir.

caferiyye / câferiyye

• Hazret-i Ali'nin torunlarından Ca'fer-i Sâdık'a bağlı olduklarını iddiâ eden, bozuk İmâmiyye fırkasının otuz ikinci kolu.

cebriyye

• Hicrî birinci asrın sonlarında ve ikinci asrın başlarında Cehm bin Safvân tarafından ortaya çıkarılan bozuk yol. Buna mürcie fırkası da denir.

cehmiyye

• Cebriyye fırkasının bir kolu olup, Hicrî ikinci asırda Cehm bin Saffân tarafından kurulan bozuk fırka.

cezil

• Bol. Çok.
• Edb: Peltek ve bozuk olmayan kelime.

cuki / cûkî

• Hindistan'da yayılan ve bozuk bir yol olan Brahmanizmin, cûk denilen dört rûhânî sınıfından birine mensûb olan kimse. Hind kâfirlerinin dervişlerine verilen ad.

dega

• Hile, habislik, dolandırıcılık. (Farsça)
• Hilekâr, dolandırıcı, habis. (Farsça)
• Kalp para, bozuk akçe. (Farsça)

dereziler / derezîler

• Anuştekin ed-Derezî adlı bir bâtınî dâî (propagandacı) tarafından ortaya çıkarılan bozuk yol. Bunlar; Bâtıniyyeden ayrılarak ortaya çıkan, Fâtımî hükümdârı Hâkim bi-emrillah'ın ilâh olduğuna ve onun vezîri Hamza'nın imamlığına inanırlar. Kelimenin do ğrusu Derezî olup, yanlış olarak Dürzü denilmekte

diger-gun

• Değişmiş, başkalaşmış, bozuk. (Farsça)

dinde bid'at

• Peygamber efendimiz ve O'nun dört halîfesi zamânında olmayıp, dinde sonradan ortaya çıkarılan bozuk inanışlar, sevap kazanmak niyetiyle yapılan ibâdetler. Dinde yapılan her türlü değişiklikler, yenilikler ve reformlar.

dürzi / dürzî

• Derezîler adlı bozuk fırkaya mensub olan kimse.

ebrar / ebrâr

• İyi kimseler. Îmânlarında sâdık (doğru), Allahü teâlânın yasak kıldığı şeylerden sakınıp, emirlerine uyan, bozuk inanışlardan, kötü ahlâktan ve çirkin işlerden uzak duranlar. Teklik şekli berr'dir.

edyan-ı batıla / edyan-ı bâtıla

• Bâtıl dinler. Bozuk, hükmü hakikatten ayrılmış olan dinler.

efsed

• Pek fena, çok bozuk, fazlaca kötü.

esas-ı faside

• Bozuk esas, çürük temel.

esasat-ı faside / esâsât-ı fâside

• Bozuk esaslar, çürük temeller.

fasid / fâsid / فاسد

• Bozguncu.
• Doğru olmayan. Bozuk. Müfsid.
• Yanlış olan.
• Fık: Aslen sahih olup, vasfen sahih olmayan. Yani, kendi nefsinde meşru' iken gayr-i meşru' bir şeye yakınlığı sebebiyle meşru'iyyetten çıkan şeydir. İbadet hususunda fâsid ile bâtıl aynı şeydir. Meçhul bir şeyi sat

• Bozuk.

• Bozan, bozuk.
• Bir ibâdetin, bâtıl olması, geçersiz olması. Bâtıl.
• Aslı İslâmiyet'e uygun olup, sıfatı uygun olmayan muâmele, akid.

• Bozuk, yanlış.

• Bozulmuş, bozuk. (Arapça)

fasid-faside / fâsid-fâside

• Kötü, fena, yanlış, bozuk.
• Münafık, fesad çıkaran.

faside

• Çürük, bozuk.

fasit / fâsit

• Bozuk.

fesad / fesâd / فساد

• Bozuk ve fenalık. Karışıklık. Haddi tecavüz edip zulmetmek. (Zıddı: Salâh'tır.)

• Bozukluk, karışıklık.

• Bozukluk, karışıklık, fitne, anarşi.

• Fesat, bozukluk, karışıklık.

• Bozukluk.

• Fesat, bozukluk. (Arapça)
• Kötülük. (Arapça)

fesad-ı ahlak / fesad-ı ahlâk

• Ahlâk bozukluğu.

fesad-ı dimağ

• Akıl bozukluğu, delilik.

fesad-ı mi'de

• Mide fesadı, mide bozukluğu.

fesad-ı te'lif

• Edb: Bir cümlede yapılan tertibin mâna çıkmayacak derecede bozuk ve karışık oluşu.

fesadat / fesadât / fesâdât

• (Tekili: Fesad) Bozukluklar. Kötülükler. Karışıklıklar.

• Bozukluklar, karışıklıklar.

• Fesatlar, bozukluklar, karışıklıklar.

fesat / فساد

• Bozukluk, kötülük. (Arapça)

fevahiş

• (Tekili: Fâhiş) Fâhiş işler. Bozuk işler. Kötü ve haram olan işler, ameller.

fikr-i fasid / fikr-i fâsid

• Bozuk fikir, fâsid fikir.

fırka-i dalle / fırka-i dâlle

• Âyet-i kerîmelere ve hadîs-i şerîflere kendi görüş ve akıllarına göre mânâ vererek, doğru yoldan ayrılıp dalâlete (yanlış ve bozuk yollara) sapmış fırkalardan her biri.

füru-maye

• Soyu alçak. Kötü soylu. Sütü bozuk.

galat-ı rü'yet

• Renk körlüğü. Bir rengi, aslından başka renkte görme.
• Görme bozukluğu.

habit / habît

• Fâsid, yaramaz, bozuk.

hadi / hâdi

• Hud'a yapan, hileci, aldatıcı.
• Fena, bozuk.

hadi'

• Hileci, aldatıcı.
• Bozuk, fena.

halel / خلل

• Bozukluk. Eksiklik.
• Başkası tarafından verilen zarar.
• İki şeyin aralığı. Boşluk. Açıklık.

• Bozukluk, zarar.

• Bozukluk. (Arapça)

haleldar / haleldâr / خللدار

• Bozulmuş, bozuk. (Arapça - Farsça)
• Haleldâr etmek: Bozmak, halel getirmek. (Arapça - Farsça)
• Haleldâr olmak: Bozulmak, halel gelmek. (Arapça - Farsça)

halelpezir / halelpezîr

• Bozulan, Halel bulan. Eksik. Fesad kabul eden. Bozuk. (Farsça)

hame

• Yaş ot demeti, taze ekin destesi, bir sap üzere bitmiş taze ekin.
• Havası bozuk hastalıklı yer.

haşeviyye

• Allahü teâlâyı mahlûklara,yaratıklarına benzeten, madde, cism diyen bozuk fırka, topluluk.

hass / hâss

• (Çoğulu: Havass) Hususi. Hâlis. Kıymetli ve ileri gelen mühim yakınların topluluğu.
• Bir şeyde bulunup başkasında bulunmayan. Umumi olmayıp mahsus olan.
• Tam ayar olan, yabancı maddelerle karışık olmayan ve içinde bozuk bulunmayan. Tek, münferid.
• Saf.
• Tar: Osman

herc ü fesadat / herc ü fesâdat

• Karışıklıklar ve bozukluklar.

hevl

• Korku. Korku verici.
• Ürkmek. Dehşet. Yılgınlık. İhtilâl-ı dimağ (beyindeki bozukluk) sebebi ile bâzı hayâli suretler tevehhüm ederek ondan korkmak.

hişamiyye / hişâmiyye

• Hazret-i Ali'yi sevdiğini iddiâ ederek diğer Eshâb-ı kirâmı (Peygamberimizin arkadaşlarını) kötüleyen şîanın kollarından olan bozuk bir fırka, topluluk.

hulul etmek / hulûl etmek

• Girmek, yer etmek; bir cismin başka bir cisme girmesi, iki şeyin birleşmesi. Allahü teâlânın kula girmesi sûretiyle onun ilâhlaştığını kabûl edenlerin bozuk ve yanlış görüşü.

hurufilik / hurûfîlik

• Acem yahûdisi Fadlullah-ı Hurûfî'nin v.796 (m. 1393) kurduğu bozuk yol. Küfür ve sapık inançları sebebiyle Timur'un oğlu Mîrânşâh tarafından öldürülmüştür.

hurumiyye / hurûmiyye

• Bozuk Bâtıniyye fırkasının diğer bir adı. Bu sapık fırkada bulunanlar, birçok haramlara helâl dedikleri için, Hurûmiyye adını almışlardır.

i'tikad-ı fasid / i'tikad-ı fâsid

• Bozuk inanç.

ibadiyye / ibâdiyye

• Bozuk fırkalardan olan Hâriciyyenin kollarından biri.

ibahiyye / ibâhiyye

• İslâmiyet'in haram ve yasak kıldığı şeyleri helâl ve mübâh sayan bozuk bir fırka. Bâtiniyye, İsmâiliyye. Karâmita da denir.

ihtilal / ihtilâl / اختلال

• (Çoğulu: İhtilalât) Ayaklanma, devlete isyan. Bozukluk, karışıklık.
• Şerre çalışmak, düzensizlik.

• Bozukluk, arıza. (Arapça)
• İhtilal. (Arapça)

ihtilal-i beşer / ihtilâl-i beşer

• İnsanlıktaki bozukluk, karışıklık.

ihtilal-i nizam

• Nizamın bozukluğu.

ihtilal-i ruhi / ihtilâl-i rûhî / اِخْتِلَالِ رُوح۪ي

• Rûhî bozukluk.

ihtilal-i umur / ihtilal-i umûr

• İşlerin karışıklığı, işlerin bozukluğu.

ihtilalat / ihtilâlat / اختلالات

• Bozukluklar. (Arapça)
• İhtilaller. (Arapça)

ilhad / ilhâd

• Dinsizlik, inanç bozukluğu.
• Allah inancından ayrılış, tevhid inancından ayrılma.

iman-ı mevkuf / îmân-ı mevkûf

• Ehl-i bid'atin (yanlış, bozuk inançta olanların)îmânı.

inhiraf-ı mizaç

• Mizacın bozulması, karakter bozukluğu.

istidad-ı habis

• Kötü yetenekli, ruhsal özelliği bozuk.

kaderiyye

• Hicrî ikinci asırda Vâsıl bin Atâ tarafından kurulan ve "Kul kendi fiillerini kendi yaratır" diyerek kaderi yâni işlerin, Allahü teâlânın takdîri ile olduğunu inkâr eden bozuk fırka. Bu fırkaya Mu'tezile adı da verilir.

kadiyanilik / kâdiyânîlik

• On dokuzuncu yüzyılda, Hindistan'da Mirzâ Gulâm Ahmed tarafından kurulan bozuk yol. Kurucusunun doğum yeri olan Kâdiyan kasabasına nisbetle bu adla anılmaktadır. İsmine nisbetle, Ahmediyye de denilmektedir.

karamita / karâmita

• Milâdî dokuzuncu asırda Hamdan Karmat tarafından kurulan bozuk fırka. İsmâiliyye ve Bâtıniyye de denir.

kem

• Az, noksan, eksik. (Farsça)
• Kötü. Fenâ. Ayarı bozuk. (Farsça)
• Fakir, hakir. (Farsça)

kem-asl

• Aslı ve nesli bozuk. (Farsça)

kem-ayar

• Ayârı doğru olmayıp bozuk olan. Hileli, kalp. (Farsça)

kem-iyar

• Ayarı bozuk. Hileli. Kalp altun veya gümüş. (Farsça)

kilabiyye / kilâbiyye

• Ebû Abdullah Kilâb'ın kurduğu bozuk fırka.

kisaniyye / kîsâniyye

• Şiânın kollarından. Muhtâr bin Ebî Ubeyd es-Sekâfî'nin kurduğu bozuk fırka. Muhtâr bin Ebî Ubeyd es-Sekafî'nin bir adı da Keysân olması sebebiyle Keysâniyye denilmiştir. Bu fırkaya Muhtâriyye veya Bedâiyye de denir.

kıyas-ı fasid / kıyâs-ı fâsid

• Şartlarına uygun olmadan yapılan bozuk, geçersiz kıyas.

kıyas-ı faside / kıyas-ı fâside

• Yanlış, bozuk, geçersiz kıyas.

kıyas-ı fasit / kıyas-ı fâsit

• Bozuk kıyas, yanlış sonuç veren kıyas.

leim / leîm

• Alçak, deni, rezil, zelil, levm edilen. Cimri.
• Mayası bozuk ve kötü.

• Mayası bozuk, kötü, kınayıcı.

leyl-i dimağ

• Dimağın bozukluğu. Zihnin iyi çalışmaması.

ma'nevi hastalık / ma'nevî hastalık

• Kalbe gelen yanlış îtikâd (inanç); insanın doğruyu, gerçeği görmesine mâni olan perde; îtikâdî bozukluk ve düşünce. Dünyâya ve haramlara düşkün olma; kibir ve riyâ gibi kalb hastalığı.

ma'nevi temizlik / ma'nevî temizlik

• İnsanın iç temizliği, kalb temizliği; kalbini her türlü bozuk inanış ve düşüncelerden fenâ huylardan arındırmak.

maraz-ı kalbi / maraz-ı kalbî

• Kalb hastalığı, bozuk îtikâd; kibir, hased (kıskançlık), kin ve riyâ (gösteriş) gibi kalb hastalıkları. Kalbin Allahü teâlâdan başka şeylere tutulması.

maslahat

• Bir işin hayırlı, iyi olmasına vesîle olan şey. Çoğulu, mesâlih'tir. Maslahatın zıddı mefsedet yâni bozukluktur.

medeniyet-i faside

• Bozuk olan; insanları ve toplumları ifsad eden Batı medeniyeti.

mefsedet

• Bozukluk, fenâlık, fesatçılık. Münâfıklık.

• Fesatlık, bozukluk.

mezr

• Fâsit olma. Bozuk olma.
• Pis.
• Ayrılık.

mu'attala

• Allahü teâlânın sıfatlarını inkâr eden bozuk bir fırka, topluluk.

mu'tezile

• Hicrî ikinci asırda Vâsıl bin Atâ tarafından kurulan ve aklı, nakilden yâni dînî delillerden önde tutan bozuk fırka. "Büyük günâh işleyen kimse ne kâfirdir, ne de mü'mindir, iki menzile (yer) arasında bir menzilededir (yerdedir)" diyen Vâsıl bin Atâ, hocası Hasen-ül-Basrî'nin ders halkasından ayrıld

mücessime

• Kur'ân-ı kerîmdeki müteşâbih (mânâsı kapalı) âyetleri, zâhir (görünen)mânâsına göre açıklayıp, Allahü teâlânın el ve yüz gibi organlarının bulunduğunu, dolayısıyla madde ve cisim olduğunu iddiâ ederek doğru yoldan ayrılan bozuk fırka. Bu fırkaya müşe bbihe de denir.

muharref

• (Harf. den) Tahrif edilmiş. Değiştirilmiş. kalem karıştırılmış. Bozuk. İfsâd ederek tahrib edilmiş.

muhtel

• Bozuk, karışık.

muhtell

• Bozuk. Berbâd. Karışmış. İşgal ve ihlâl edilmiş.
• İntizamsız. Nizamsız olmuş.
• Fakir kimse.
• Çok susuz kalmış olan.

• Bozuk, hasta.

mülhid

• Âyet-i kerîme ve hadîs-i şerîflere yanlış mânâ vererek dinden çıkan, yâni îmânı bozuk olan, Eshâb-ı kirâma (Peygamber efendimizin arkadaşlarına) söğen.

müntin

• (Netânet. den) Pis kokan, kokmuş. Bozuk. Müteaffin.

mürcie

• "Günâh işlemek insana zarar vermez. Âsî (isyân eden), fâsık (açıktan günâh işleyen) azâb görmeyecektir" diyerek, Ehl-i sünnetten (Peygamber efendimizin ve Eshâbının yolunda olanlardan) ayrılan bozuk fırka.

müşebbihe

• Allahü teâlâyı cisim ve varlıklara benzeten, Kur'ân-ı kerîmdeki müteşâbih (mânâsı kapalı) âyetleri görünen lugat mânâsına göre açıklayıp, Allahü teâlânın el ve yüz gibi organlarının olduğunu iddiâ eden bozuk fırka.

mütegayyir

• Değişen. Bir halden başka bir hale geçen.
• Bozulmuş, bozuk.

mütekavvim

• Bozuk iken düzelen, eğri iken doğrulan.
• İyi idâre edilen.
• Sağlam, muhkem.
• Müesses, te'sis edilmiş, kurulmuş.

na-cins

• Aynı cinsten olmayan. (Farsça)
• Cinsi bozuk. (Farsça)

na-mevzun

• Ahenksiz, ölçüsüz, vezinsiz, orantısız. (Farsça)
• Edb: Vezni bozuk veya hiç olmayan manzume. (Farsça)

nacins / nâcins / ناجنس

• Soysuz, cinsi bozuk. (Farsça - Arapça)

nakıs-ul iyar

• Ayarı bozuk.

nasere

• Ayarı bozuk para. (Farsça)

nazmşiken

• Düzensiz; nazım yönünden uyumsuz, tertibi bozuk.

neccariyye / neccâriyye

• Hicretin üçüncü asrında Hüseyin bin Muhammed en-Neccâr tarafından kurulan bozuk fırka.

nevroz

• Tıb: Sinir sistemi bozukluğu. Sinirlilik hastalığı. (Fransızca)

nusayri / nusayrî

• Eshâb-ı kirâma (Peygamber efendimizin arkadaşlarına) iftirâ eden şîanın kollarından. On birinci imâm olan Hasen bin Ali Askerî'nin adamlarından olduğunu söyleyen İbn-i Nusayr adındaki bozuk inanışlı kimseye uyanlar.

perişan

• Dağınık, karışık. (Farsça)
• Bozuk, tertibsiz, düzensiz. (Farsça)
• Kederli, hüzünlü, kaygılı. (Farsça)

rafıza

• Şii fırkalarından bir tâife. Hak mezhepten ayrılmış, namazsız, itikadı bozuk kimse.
• Asker kaçağı güruhu.
• Düstur, akide ve nizam kabul edilen esaslardan ayrılanlar.

rafıziler / râfızîler

• Şîanın kollarından. İmâm-ı Zeynel'âbidîn'in vefâtından sonra oğlu Zeyd'den ayrılarak, Eshâb-ı kirâm (Peygamber efendimizin arkadaşları) düşmanlığında taşkınlık gösteren, hazret-i Ebû Bekr ve hazret-i Ömer'in halîfeliklerini kabûl etmeyen kimselerin mensûb olduğu bozuk fırka. Terk edenler, ayrılanlar

rahne / رخنه

• Gedik, yarık. Gemilerin bordalarında veya su kesimlerinin altında mermi isabetiyle veya herhangi bir te'sirle açılan delikler, yarıklar. (Farsça)
• Yara. (Farsça)
• Bozukluk. Zarar. (Farsça)

• Yarık, gedik. (Farsça)
• Bozukluk. (Farsça)

resuliler / resûlîler

• Yemen'de 1231 (H. 629)-1454 (H. 858) yılları arasında hüküm sürmüş olan bozuk inanışlı bir hânedân, âile.

rir

• Fâsid, bozuk, yaramaz.

safi

• Katışıksız. Temiz, süzülmüş ve temiz.
• Bozuk olmayan. Hâlis.

safiye

• Temiz, katışıksız, bozuk olmayan.
• İçinde yapmacık ve uydurma bir şey, fazladan kelime ve kafiye bulunmayan söz.

sahafet

• Zayıflık, bozukluk.
• Hafiflik.

sahl

• Ses kısıklığı. Ses bozukluğu.
• Boğazını boğup şiddetle çağırmak.

sakam

• Hastalık, bozukluk.

sakamet

• Bozukluk, hastalık.

• Bozukluk, ziyan, noksan, zarar, eksiklik.
• Keyifsizlik.
• Dert.

sakat

• Bir tarafı bozuk, eksik veya asla bir işe yaramaz olan.
• Yanlışlık (yazıda veya sözde).

sakta

• (Çoğulu: Sakatât) Sözdeki bozukluk veya yanlışlık.

seb'iyye

• Bozuk fırkalardan biri olan İsmâiliyye fırkasının diğer bir adı. Bu fırka, şerîat (din) sâhibi peygamberlerin sâdece yedi tâne ve yedincisinin Mehdî olduğunu, ayrıca her asırda yedi imâmın bulunduğunu iddiâ ettikleri için bu isimle anılmışlardır.

sebbiyye

• Hazret-i Ali'yi seviyoruz deyip Eshâb-ı kirâmın çoğunu kötüleyen bozuk fırka.

sebeiyye

• Hazret-i Ali'ye tanrı diyen bozuk fırka. Bunlara Hurûfîler de denir.

seces

• Bozuk ve bulanık su.

sekam

• Hastalık. İllet. Bozukluk.

selefiyye

• Selef-i sâlihînin (Eshâb-ı kirâm, Tâbiîn, Tebe-i tâbiînin) yolunda olduklarını iddiâ ettikleri hâlde, onların yolundan ayrılan bozuk îtikâdlı kimseler.

selit

• Kahredici, galebe edici.
• Susam yağı.
• Kötü sözlü şerli kimse. Ağzı bozuk.
• Zeytinyağı.

sergerde

• Başıbozuk.

• Kötü işlerde elebaşı olan. (Farsça)
• Başı bozuk. (Farsça)
• Reis. (Farsça)

serkeşane / serkeşâne

• Başıbozuk bir şekilde.

şerr ü fesad

• Kötülük ve bozukluk. şer ve fesat.

şia / şîa

• Taraftar, yardımcılar. Hazret-i Ali'yi sevdiklerini söyleyip, diğer Eshâb-ı kirâmın (Peygamber efendimizin arkadaşlarının) kıymetini bilmeyen ve onları kötüleyen kimselerin mensûb olduğu bozuk fırka.

sivil

• Asker olmayan. (Fransızca)
• Başı bozuk. (Fransızca)
• Mülkî. (Fransızca)
• Tebdil-i kıyafetle gezen polis. (Fransızca)
• Medeni. (Fransızca)

sôfistaiyye / sôfistâiyye

• Mîlâddan önce beşinci asırda Yunanistan'da ortaya çıkan felsefî bozuk bir fırka, topluluk.

su-i hazm

• Sindirim bozukluğu.

su-i mizac / su-i mizâc

• Sıhhat bozukluğu, huy fenalığı.

su-i niyet

• Kötü ve bozuk niyet.

ta'mir

• Bozuk şeyi düzeltmek. Eski şeyi düzeltip yeni hâline getirmek.

ta'mirat / ta'mirât

• (Tekili: Tamir) Noksanları gidermek. Eksik ve bozukları düzeltmeler ve tamamlamalar. Ta'mirler.

tafdiliyye / tafdîliyye

• Şîanın kollarından biri. Hazret-i Ali'yi sevdiklerini söyleyip, diğer Eshâb-ı kirâmı kötüleyen bozuk fırka.

talah

• Salih olmayan. Bozuk.

te'vilat-ı faside / te'vilât-ı fâside

• Bozuk ve yanlış te'viller, yorumlar.

tebah

• Mahvolmuş. Yıkılmış. Fesada giriftar olmuş. (Farsça)
• Bozuk. (Farsça)

terkik

• Zayıflatma. Lisanı veya ibareyi kusurlu ve bozuk kullanma.

teşa'ub

• Perâkende ve kol kol olup bölükler ve şubeler sahibi olma.
• Bozuk bir şeyin düzelmesi.
• Iraklaşmak.

teskim

• (Sakm. dan) Hasta etme.
• Bozuk ve yanlış sayma.

teslis / teslîs

• Üçleme; Hıristiyanların tanrı üçtür veya tanrı üç unsurdan (Baba-Oğul-Rûh-ul-kudüsten) meydana gelmiştir şeklinde kabûl ettikleri bozuk inanış. Trinite.

teşvişiyyet

• Karışıklık, bozukluk.

tevilat-ı faside / tevilât-ı fâside

• Bozuk ve yanlış yorumlar.

üslupşiken / üslûpşiken

• İfade ve anlatımı bozuk, karışık.

yebab

• Yıkık, bozuk, harap, virâne. (Farsça)

yetmiş iki fırka

• Ehl-i sünnet yolundan (Peygamber efendimizin ve Eshâb-ı kirâmın bildirdiği doğru yoldan) ayrılan ve Cehennem'e gidecekleri hadîs-i şerîfte bildirilen bozuk fırkalar. Bunlara bid'at ehli veya dalâlet fırkaları da denir.

yezidiler / yezîdîler

• Hazret-i Ali'ye düşman olan ve şeytana tapan kimselerin mensûb olduğu bozuk fırka. İbâdiyye fırkasının kurucusu Abdullah bin İbâd'ın adamlarından Yezîd bin Enîse'ye uydukları için bu adı almışlardır. Emevî halîfelerinden Yezîd'in bunlarla hiçbir ilgi si yoktur.

zann-ı fasid

• Bozuk, yanlış zan.

zenim

• Soyu bozuk, soysuz. Aslında o kavimden olmayıp sonradan ona katılan kimse.
• Aşağılık.

zevk-i faside / zevk-i fâside

• Bozuk zevk (zıddı, zevk-i selîm).