ab-ı abisteni / âb-ı âbistenî / آب آبستنى

• Meni.
• Bitkilerin yetişmesine neden olan su.

abraş

• Alaca benekli at.
• Klorofil azlığından dolayı açık renkte lekeleri olan bitki yaprağı.

açalya

• yun. Fundagillerden, güzel çiçekli bir bitki ve çiçeği.

akonitin

• Kurtboğan denilen bir bitkiden çıkan zehirleyici bir madde. (Fransızca)

akvaryum

• Lat. Su hayvanlarını veya bitkilerini besleyebilecek tarzda yapılmış camdan su kabı.

alizarin

• Eskiden kök boyası denilen bitkiden çıkarılırken, şimdi kimya usulleriyle hazırlanan boya maddesi. (Fransızca)

aras

• Yorgunluk, bitkinlik.
• Hayranlık.

asalak

• Başka hayvan veya bitkilerin üstünde yaşayan ve onlara zarar veren hayvan veya bitki. Parazit.
• Mc: Başkalarının sırtından geçinen kimse.

aşşab

• (Aşşeb. den) Nebatları, bitkileri toplayarak ve misallerini kurutarak her biri üzerinde ilmî incelemeler yapan âlim.

ayyan

• Yorgun. Bitkin.
• Ne yapacağını bilmeyen.

bahar haşri

• Bahar mevsiminde bitkilerin ve hayvanların dirilişi.

bakla'

• Bakla.
• şahtere dedikleri ota " baklat-ül melik" derler.
• Semizotu denilen bitki.

banbu

• (Malezya dilinden) Sıcak ve yağışlı bölgelerde yaşıyan bir bitki cinsi. Buğday ailesinden olup ikiyüzden fazla çeşiti vardır.

begonya

• Etli ve güzel renkli yaprakları olan bir süs bitkisi. (Fransızca)

beng

• Bir bitki ve tohumu ki, afyon gibi uyuşturan, keyf verici olarak da kullanılan bir madde. Esrar. (Farsça)
• Atlas üzerine işlenmiş sırma işlemeli bir çeşit kumaş. (Farsça)
• Küçük çitlenbik. (Farsça)

bitab / bîtâb / بيتاب

• Yorgun, takatsiz. (Farsça - Arapça)
• Bîtâb kalmak: Bitkin düşmek. (Farsça - Arapça)

bitabane / bîtâbane / بيتابانه

• Bitkince. (Farsça)

biyoloji

• yun. Canlı varlıkları inceliyen ilim. Hayvanları inceleyen bölümüne zooloji; bitkileri inceleyen bölümüne botanik denir. Biyoloji, incelediği konulara göre çeşitli isimler alır. Canlının dış yapısını inceleyen: Morfoloji; dokuları inceleyen; histoloji canlıların büyüyüp gelişmelerini: embriyoloji; h

botanik

• Bitkileri inceleyen biyoloji ilmi.

bozkır

• Yağışlı mevsimler de yeşeren ot cinsinden bitkilerin ve bazı bodur ağaçların yetişebildiği yarı kurak yer.

büluh

• Beceriksiz, âciz.
• İşe yaramama, yorgun ve bitkin olma.

celbub / celbûb

• Sarmaşık (bitkisi.) (Farsça)

cismaniye-i nebatiye

• Bitkisel olan cismî yapı, cisimsel bünye.

cürd

• Tüysüz, kılsız.
• Cilt hastası (deve).
• Tüyleri kısa olan (at).
• Bitki örtüsü olmayan (arazi).
• Piyâdesiz (süvâri).

dari / dâri

• Acı bir bitki.

demdeme-i nebat / demdeme-i nebât / دَمْدَمَۀِ نَبَاتْ

• Bitkinin coşkun sesi.

demdeme-i nebat ve hava

• Bitki ve havanın sesleri.

div-çe

• Sülük. (Farsça)
• Kadın tuzluğu adı verilen bir bitki çeşiti. (Farsça)
• Ağaç kurdu, güve. (Farsça)
• Arka kaşağısı. (Farsça)

dünyevi haşir / dünyevî haşir

• Büyük haşre örnek olarak bahar mevsiminde bitkilerin ve hayvanların dirilişi.

ecnas-ı nebatat / ecnâs-ı nebâtat

• Bitki cinsleri.

efatih

• Mantar ve ona benzer bitkiler.

esans

• Çeşitli yollarla bitkilerden elde edilen veya suni olarak yapılan, kokulu ve uçucu sıvı.

esbab-ı süfliye

• Aşağı sebepler; yani müsebbebin yanında olan ve onunla beraber görünen sebepler (su ile bitkiler gibi; su sebeptir, onunla bitkilerin yeşermesi ise müsebbebdir.).

etene

• Hayvanlarda ana ile cenin arasındaki kan alış-verişini temin eden organ.
• Bitkilerde yumurtacıkların yumurtalığa yapışık bulundukları doku.

fagıre

• Hind nilüferi denilen bitkinin kökü.

fahm-i nebati / fahm-i nebatî

• Bitkisel kömür.

fasile / fasîle

• (Çoğulu: Fesâil) Anababa, ebeveyn, âile.
• Familya, bir cinsten olan bitkilerin hepsi.

fenn-i nebatat

• Botanik ilmi; bitkileri inceleyen ve onlar hakkında bilgi veren ilim dalı.

fosil

• Eski jeolojik devirlerde toprağa gömülerek kalmış bitki, hayvan; bunların parçaları veya izleri. (Fransızca)

füru-mande

• Yorgun. bitkin. (Farsça)
• Şaşkın, şaşırmış. (Farsça)
• Âciz, beceriksiz. (Farsça)
• Aşağıda, geride kalmış olan. (Farsça)

füru-mandegi / füru-mandegî

• Yorgunluk, bitkinlik. Beceriksizlik. (Farsça)

gadiri / gadirî

• (Gadiriyye) Gölde yaşayan hayvan veya bitki.

geven

• Dikenli bir bitki.

giyah / giyâh / گياه

• Nebat, bitki. (Farsça)

• Bitki. (Farsça)

habl-ül mesakin / habl-ül mesakîn

• Sarmaşık bitkisi.

hamze

• Baklaya benzer bir bitki.

hanzale

• Meyvesi acı bir bitki.

haraşif

• (Tekili: Harşef) Balık pulları. Pul pul olan şeyler.
• Yaprakları balık puluna benzeyen bitkiler.

hardal

• Tohumları küçük bir bitki.

• Çok küçük tohumları olan bir bitki.

hardale

• Çok küçük tohumları olan bir bitki.

harşef

• (Çoğulu: Harâşif) Kalkan balığı.
• Balık pulu.
• Enginar bitkisi.

harşuf

• Enginar bitkisi.

haşhaş

• Kapsüllerinden uyuşturucu bir madde olan afyon; tohumlarından da yağı çıkarılan bir bitki.
• Hazırlıklı.
• Silâhlı ve zırhlı topluluk.

• Bir bitki türü.

haşr-i bahar

• Bahar mevsiminde bitkilerden hayvanlara kadar bütün bedenlerin inşa edilmesi ve diriltilmesi.

haşr-i bahari / haşr-i baharî

• Bahardaki diriliş, bahar mevsiminde bitkilerin ve hayvanların dirilişi.

haşr-i nebati / haşr-i nebatî

• Bitkilerin öldükten sonra her baharda yeniden yaratılması.

hayat-ı nebat

• Bitki hayatı.

hayat-ı nebatiye

• Bitkilerin hayatı.

helile / helîle

• Tıb: Tohumları tıbda müshil olarak kullanılan bir bitki.

hezil / hezîl

• Zayıf, arık. Bitkin.

hilb

• Asma yaprağı.
• Ciğer.
• Tırnak.
• Tarp bitkisi
• Zampara genç.

hububat / hububât / حُبُوبَاتْ

• Tohumlar, taneli bitkiler.

• Buğday mısır gibi taneli bitkiler.

humaz

• Kırmızı çiçeği olan bir bitki çeşidi.
• Kuzu kulağı.

hunsa

• Hem erkek, hem de dişi olan.
• Erkeklik ve dişilik alâmetlerini birlikte taşıyan bitki.

hüzal

• Zayıflık, bitkinlik.

hüzul

• Arıklık, bitkinlik, zayıflık.

ibşas

• Bazı bitkilerin veya çiçeklerin birbirine sarılıp karışması.

ıhrit

• İsmi işitilmeyen bitki.

ihriz

• Bitkin, dermansız. Kımıldanmağa ve bir şey yapmağa hâli ve mecâli olmayan.

inbat

• Bitki vs. bitirme, yeşertme; büyütme.

isas

• Çok sık ve uzun saç veya bitki.

ışka

• Sarmaşık adı verilen bir bitki.

istikak

• Bitkilerin sık ve çok olmalarından dolayı birbirine dolaşık olmaları.

ıtr

• Hoş ve güzel koku. Güzel kokulu şey.
• Yaprakları güzel kokulu bir bitki.

jar

• Zaif, takatsiz, bitkin.

kàfile-i nebatat / kàfile-i nebâtât

• Bitkiler topluluğu.

kelal / kelâl

• Yorgunluk. Bitkinlik. Usanç.
• Göz nuru zayıf olmak, yorgun olmak.

• Bitkinlik.

kelalet / kelâlet

• Yorgunluk. Bitkinlik. Usançlık.
• Bıçak ve kılıç gibi şeylerin kesmez olması.
• Akrabalığı uzak olanlar. (Amcazâdeler topluluğu gibi).
• Kör ve kesmez olan.

kinin

• Ateşli hastalıkların ve özellikle sıtmanın tedavisinde kullanılan bir tür bitki.

küdu'

• Soğuğun bitkilere zarar vermesi.

kunnebit

• (Çoğulu: Kannâbit) Lahana cinsinden bir bitki.

kuvve-i inbatiye

• Bitkilerin filiz verip yetişme yeteneği, kabiliyeti.

kuvve-i münbite

• (Ağaç ve bitkileri) Bitirip yeşillendirme ve büyütme gücü.

lavanta

• Çeşitli çiçek ve bitkilerden alınan esanslarla yapılan güzel kokulu sıvı.

leblab

• Sarmaşık denen bir bitki.

makhuriyet

• Kahrolmuşluk, ezilmişlik, bitkinlik. Allah'ın kahr ve gazabına uğrama.

marhuk

• Kuşkonmaz bitkisi.

mefturane

• Bitkin bir halde, bezmişcesine. (Farsça)

mefturiyet

• Bıkkınlık, bitkinlik, bezginlik.

meskenet

• Miskinlik. Tembellik. Uyuşukluk. Bitkinlik. Beceriksizlik. Fakirlik. Yoksulluk.

met'ub

• (Ta'b. dan) Bitkin, yorgun.

mevalid-i selase / mevâlid-i selâse

• Üç çocuk; dört unsurun (su, hava, toprak, güneş) birleşiminden meydana gelen madenler, bitkiler ve hayvanlar.

mide-i hayvaniye ve nebatiye

• Hayvanî ve bitkisel mide.

muhcen

• Kısa boylu ve suyu az olan bir bitki çeşidi.

nebat / nebât / نبات / نَبَاتْ

• (Çoğulu: Nebatât) Topraktan yetişen, biten her çeşit şey. Bitki.
• Yemen diyarında bir kabile adı.

• Bitki.

• Bitki.

• Bitki. (Arapça)

• Bitki.

nebatat / nebatât / nebâtât / نباتات / نَبَاتَاتْ

• Bitkiler.

• (Tekili: Nebât) Nebâtlar, bitkiler.

• Bitkiler.

• Bitkiler. (Arapça)
• Botanik. (Arapça)

• Bitkiler.

nebati / nebatî / nebâtî / نباتى / نَبَات۪ي

• Bitki ile ilgili, bitki cinsinden.

• Bitkisel, bitki ile ilgili.

• Bitkisel. (Arapça)

• Bitkiye âit, bitki kökenli.

nebati haşir / nebatî haşir

• Bitkilerin öldükten sonra bahar mevsiminde yeniden diriltilmeleri.

nebati ve hayvani kuvveler / nebâtî ve hayvânî kuvveler

• İnsandaki bitkisel ve hayvanî duygular.

nebatiyet

• Bitkilere âit, bitkisel.

• Bitki olma hâli.

nevabit / nevâbit

• (Tekili: Nabite) Nebatlar. Bitkiler.
• İmar ve ihdas.
• Dünya ahvâlinden habersiz.
• Taze, genç kimse.

• Bitkiler.

nilüfer

• Beyaz, mavi ve sarı çiçekler açan bir cins su bitkisi. (Farsça)
• Bursa yakınlarında akan bir akarsu. (Farsça)

nizar

• Zayıf, arık, düşkün, bitkin.

peçe

• (Çoğulu: Peçegân) İnsan veya hayvan yavrusu.
• Oğlan, çocuk.
• Sarmaşık bitkisi.

reyhan

• Güzel bir koku, hoş kokulu bir bitki.

rüste

• "Çıkmış, bitmiş, yetişmiş" anlamlarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Nev-rüste : Yeni yetişmiş bitki. (Farsça)

ruya

• Yerden biten (bitki). (Farsça)

savtal

• Havuç cinsinden çöğender adı verilen bir bitki.

sebete

• (Çoğulu: Sebât) Ot, nebat, bitki.
• Otu çok olan yer.

sebzevat / sebzevât

• Yeşil bitkiler, yeşil nebatlar. (Farsça)

• Yeşil bitkiler.

semum

• Zehirli şey.
• Sam yeli.
• Gündüz vakti sıcak çölde esen pek sıcak rüzgar olup, bitki ve hayvanları mahveder.

serhas

• Sivri uçlu bitki.

tabaka-i nebatiye

• İnsanın bitkisel yönü.

taife-i nebatat / taife-i nebâtât

• Bitkiler taifesi, topluluğu.

tecemmüm

• (Bitki) büyüme, çoğalma.

tefarik

• Büyük yapraklı ve beyaz çiçekli bir bitki; bir koku ismi.

tenebbüt

• Bitmek, bitki gibi gelişmek.

ünbuş

• (Ünbûşe) Bitki kökü. Kökü yerden takımıyla birlikte çıkarılan fidan.

vehf

• Bitkinin yapraklanması. Uzama. Çoğalma, artma.

verak

• Bitkilerle yer yüzünün yeşil olması.

vücud-u nebati / vücud-u nebâtî / vücûd-u nebâtî / وُجُودُ نَبَاتِي

• Bitkisel varlık.

• Bitki varlığı.

zahir

• Yüksek şeref.
• Neşv ü nemâ bulup, gelişip, etrafa sarılıp sarmaşmış bitki.

zakkum

• Cehennem'de bir ağacın ismi, cehennemliklerin yiyeceği.
• Gösterişi güzel, çiçekli ve zehirli meyvesi olan yâsemine benzeyen bir bitki ismi.

• Bir bitki türü, cehennem ağacı.