abdiyyet

• Kulluk makamı. Evliyâlığın en yüksek makâmı, derecesi. İyilikleri Allahü teâlâdan bilip kendinden bilmemek.

adem-i ilim

• Bilmeme, ilim ve bilgisinin olmaması.

ameh

• Basiretsizlik. Tahayyür, tereddüt. Doğru ciheti bilmemek.

belahet

• Ahmaklık. Düşüncesizlik. Ne yaptığını iyi bilmemek.

cehalet / cehâlet

• Bilmeme, bilgisizlik. Din bilgilerini bilmeme. Câhillik.

cehil / جَهِلْ

• Bilmeme.

cehl

• Câhillik, bilmemezlik, ilimden mahrum olmaklık, nâdanlık, tecrübesizlik, gençlik.

cehl-i mürekkeb

• Bilmemekle beraber, bilmediğini de bilmemek.

fena-i kalb / fenâ-i kalb

• Mahlûkların (yaratılmışların) varlığını, sevgisini kalbden çıkarmak. Kalbin Allahü teâlâdan başka hiç bir şeyi bilmemesi ve sevmemesi, unutması.

fena-i nefs / fenâ-i nefs

• İnsanın kendine ve başkalarına bağlılığının kalmaması. Benliği unutup, bırakması. Yâni Allahü teâlâdan başka hiç bir şeyi bilmemesi ve sevmemesi.

fesh

• Bozmak. Hükümsüz bırakmak. Kaldırmak.
• Zayıf olmak.
• Bilmemek. Cehil.
• Re'y ve tedbiri ifsad eylemek.
• Zaif-ül akıl. Zaif-ül beden.
• Tembellik yüzünden gayesine erişemeyen.
• Unutmak.
• Tıb: Beden âzalarının mafsallarını yerinden çıkarıp ayırmak

hayat / hayât

• Diri olmak, dirilik.
• Allahü teâlâ hakkında bilmemiz vâcib olan sıfât-ı subûtiyye'den biri. Allahü teâlânın diri olması.
• Bir insanın doğumundan ölümüne kadar geçen zaman.
• Bir insanın ölümünden sonra başlayan ebedî (sonsuz) hayat.

hayret

• Şaşma, şaşırma, ne yapacağını bilmeme.

inkar / inkâr

• Bilmeme, tanımama. Yaptığını ve söylediğini gizleme.
• Yapmadım deme ve ayak direme.
• Reddetme.

istinkar / istinkâr

• Bilmemezlikten gelmek.
• İnkâr etmek.
• Bilmediği bir şeyi sormak.

küfran / küfrân

• Nankörlük; Allah'ın ihsan ettiği nimetleri bilmeme ve hürmetsizlik etme.

küfran-ı ni'met

• Cenâb-ı Hakkın ihsan ettiği ni'metleri bilmemek ve hürmetsizlikte bulunmak.

mütecahil

• Tecahül eden. Bilmemezlikten gelen, câhil gibi görünen.

mütecahilane / mütecahilâne

• Bilmiyor görünerek, bilmemezlikten gelerek. (Farsça)

nehem

• (Nehim - Menhum) Aç gözlü oluş. şikemperver olmak. Doymak bilmemek. Bir şeye çok düşkün, şehvetli, haris.

su'-i edeb / sû'-i edeb

• Edebsizlik, edeb dışı hareket, insanlara iyi muâmele etmemek, haddini bilmemek.

tahatti / tahattî / تخطى

• Haddini bilmeme, sınırı geçme, çizgiyi geçme. (Arapça)

tecahül / tecâhül / تَجَاهُلْ

• Bilmemezlikten gelme.

ümmilik / ümmîlik

• Okuma-yazma bilmeme, tahsil görmemişlik.

ümmiyet

• Okuma yazma bilmeme.