agah / agâh / âgâh / آگاه

• (Ageh) Haberdar. Uyanık. Kalbi uyanık. Malumatlı. Basiretli. Vâkıf. Bilen. (Farsça)

• Haberdar, uyanık. Gaflette olmayan, kalben Allahü teâlâ ile berâber olan.

• Uyanık, basiretli haberdar.

• Haberdar. (Farsça)
• Âgâh etmek: Haberdar etmek. (Farsça)
• Âgâh olmak: Haberdar olmak. (Farsça)

agahi / agâhî / âgâhî / آگاهى

• Malumat, vukuf, haberdarlık. Uyanıklık, teyakkuz, basiret. (Farsça)

• Haberdarlık. (Farsça)

ageh / âgeh / آگه

• Haberdar. (Farsça)

agehi / âgehî / آگهى

• Haberdarlık. (Farsça)

alarm

• Tehlike anında herkesi haberdar etmek için verilen işaret. (Fransızca)

aşna-yan

• (Tekili: Aşnayî) Dostluklar, âşinalıklar, haberdarlıklar. (Farsça)

aşnayi / âşnâyî / آشنایى

• Dostluk. (Farsça)
• Bilme, haberdarlık. (Farsça)

bahaber / bâhaber / باخبر

• Haberli, haberdar. (Farsça - Arapça)

habir

• Haberli. Haberdar. Agâh. Âlim. Arif-i billâh.
• Herşeyi bilen Allah (C.C.)

habir-i basir / habîr-i basîr

• Kendisine hiçbir şey gizli kalmayacak şekilde bilen, herşeyden haberdar olan ve her şeyi gören Allah.

habirane / habirâne

• Bilgili ve haberdar olana yakışır şekilde. (Farsça)

iblag

• Bildirmek. Yetiştirmek. Haberdar etmek. Göndermek.

iblağ etmek / iblâğ etmek

• Bildirmek, haberdar etmek.

ıttıla / ıttılâ

• Haberdar olma, bilgi sahibi olma.

ıttıla kesb etme

• Haberdar olma, bilgi sahibi olma.

ıttıla' / ıttılâ' / اِطِّلَاعْ

• Haberdâr olma.

mücessem

• Cismi olan. Dış duygularımızla bilinip varlığından haberdar olduğumuz şey. Varlığı görünen. Cisimlenmiş olan. Bir şekli gösteren. Uzunluğu, genişliği ve kalınlığı olan cisim. Şekillenmiş.

müheymin

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (ism-i şerîflerinden); her mahlûkun (yaratılmışın) ömrünü, amelini, rızkını, ecelini, nefeslerini, sözlerini bilen, gören, onların bütün hallerinden haberdâr olan.

muttali / muttâli

• Haberdar olma, bilgi sahibi olma.

muttali olma

• Farkına varma; bilgi sahibi olma, haberdar olma.

muttali olmak

• Haberdar olmak.

muttali' / مُطَّلِعْ

• Haberdar.

perdar

• (Bak: Berdâr) (Farsça)

vakıf / vâkıf / وَاقِفْ

• Bilen, haberdâr olan.