ifrazat

• Vücuddan çıkan, bedenden ayrılan kan, irin, balgam gibi şeyler.

insan

• Rûh ve bedenden meydana gelen akıl sâhibi varlık.

istisal

• (Asl. dan) Kökten koparıp çıkarmak.
• Tıb: Bedenden kesilmesi veya koparılması istenen bir parçayı, uru kökünden koparmak.

mevt

• Ölüm; rûhun bedenden ayrılması.

ölüm

• Rûhun bedene olan bağlılığının sona ermesi, rûhun bedenden ayrılması, mevt.

tenasuh

• Bir ruhun bedenden bedene geçmesi, reankarnasyon.

tenasüh / tenâsüh / تَنَاسُخ

• İslâmdan hariç olan batıl bir fırkaya göre, ruhun bir bedenden başka birinin bedenine intikâl eder diye olan batıl inanışları.
• Miras sahibinin ölümü ile malının vârisine geçmesi.

• Ruhun bedenden bedene geçmesi, sapık bir inanç.

• Ruhun bir bedenden başka bir bedene geçmesi.