alem-i ceberut / âlem-i ceberut

• Âlem-i azamet ve kudret. (Bununla âlem-i esmâ ve sıfât kasdolunur. Muhakkıkların ekserisine göre bu, âlem-i evsattır. Yâni üstte olan Lâhut âlemi ile altta bulunan melekut âlemi arasındaki âlem. Amiriyyet-i umumiyyeyi muhit olan berzahtır. Ceberut, ibranice "kudret" mânasındadır).

allah zülcelal hazretleri / allah zülcelâl hazretleri

• Sonsuz büyüklük, yücelik ve azamet sahibi olan Allah.

ancehaniye

• Kibir, azamet.

arş

• Taht.
• Dokuzuncu gök.
• Çardak.
• Cenab-ı Hakk'ın kudret ve azametinin tecelli ettiği yer.

arvend

• Şan, şeref, ululuk, yücelik, azamet. (Farsça)

azamet-i ilahiye / azamet-i ilâhiye

• Allah'ın azameti, büyüklüğü.

azamut / azamût

• (Mübalâğa sigası ile) Azamet. Kibriya. Allah'a mahsus olan büyüklük.

azaze / azâze

• Kuvvet.
• Azamet, büyüklük.
• Şiddet.
• Azlık.
• Gâlip olmak.

azerm

• Şefkat, merhamet. (Farsça)
• Haşmet, büyüklük, azamet. (Farsça)
• Haya, utunma. (Farsça)

befş

• Azamet, büyüklük, heybet, debdebe. (Farsça)

bevç

• Azamet, büyüklük, heybet. Gösteriş, ihtişam.
• Zinet, süs, debdebe.

cebbar / cebbâr

• (Sıfat-ı İlahiyedendir) İstediğini mutlak yapan, dilediğine muktedir olan. Büyüklük, azamet ve kudret sahibi. İmar eden Cenab-ı Hak. Kullarını ıslah edip tevbeye götüren Allah Teâlâ Hz.leri (C.C.)
• Zâlim, gaddar, müstebid, mütemerrid insanlar da bu sıfatla tavsif edilir. Meselâ; Cengi

• Dilediği herşeyi yapabilecek kudrete sahip olan, herşeyi ve herkesi ister istemez kudretine boyun eğdiren, kudret ve azamet sahibi Allah.

ceberut

• Azametin daha dâimîsi ve bâtınîsi. Büyüklük. Hâkimlik. Kudret, celadet. Fart-ı kibir ve azamet.

celal / celâl

• (Celâlet) Nihâyet derecede büyüklük. Azamet. Hiddetlilik, hışım.
• İlm-i Kelâm'da: Cenâb-ı Hakk'ın kahrının ve azametinin tecellisi, Cenâb-ı Hakk'ın nev'deki tecellisi. Cenâb-ı Hak, vahdaniyyetine delil olacak çok şeyler yarattığından veyâ ihâtadan âli ve celil olduğu veya hislerle idr

• Allahü teâlânın kahr ve gazab sıfatlarından. Azamet, büyüklük, ululuk, hiçbir şeye muhtâç olmamak.

• Sonsuz azamet ve kibriya, büyüklük ve ululuk.

celali / celâlî

• Allah'ın büyüklük ve azametinin tecellîsine ait.

cenab-ı erhamürrahim / cenâb-ı erhamürrâhim

• Merhametlilerin en merhametlisi olan, sonsuz şeref ve azamet sahibi yüce Allah.

cenab-ı hak / cenâb-ı hak

• Hakkın ta kendisi olan, sonsuz şeref ve azamet sahibi yüce Allah.

cenab-ı kadir-i mutlak / cenâb-ı kadir-i mutlak

• Nihayetsiz kuvvet ve kudret sahibi, şeref ve azamet sahibi olan Cenâb-ı Allah.

cenab-ı kibriya / cenâb-ı kibriyâ

• Azamet ve kudreti sonsuz olan, şeref ve azamet sahibi Allah.

debdab

• Şan, şöhret. Azamet, haşmet, cesamet. (Farsça)

deman

• Heyecanlı. Hiddetli, hiddete kapılmış. (Farsça)
• Vakit, zaman. An. (Farsça)
• Bağırıp çağırma, feryat, figân. (Farsça)
• Heybetli, güçlü, kuvvetli, azametli, cesim. (Farsça)
• Kükremiş. (Farsça)

emazir

• (Tekili: Mezir) Kuvvetli ve azamet sahibi olanlar.

ferhenk

• Edeb. İyi terbiye. (Farsça)
• Hüner. Hikmet. Azamet. Mârifet. Bilgi. (Farsça)
• Lügat kitabı. (Farsça)

firbar

• Ululuk, azamet.
• Ardınca gelicilik, peşinden gelmek.

gemi-i cebbar

• Büyük ve azametli gemi.

haşmet

• (Hışmet) Kendisine tabi olanlardan dolayı, "haşem" den olan, büyüklük ve heybet. Tantana-i azamet. Hürmetten gelen çekinme.
• Hiddet, kızgınlık.
• Alçak gönüllülük.

haşmet-i saltanat-ı maneviye / haşmet-i saltanat-ı mâneviye

• Mânevî hükümranlığının azameti, büyüklüğü.

heybet

• Hürmetle beraber koruk hissini veren hal. Sakınıp korkulacak hal. Azamet.

heyub

• Azametli, heybetli, gösterişli.

huzu'

• Mahviyet ve tevazu hali, alçak gönüllü olmak. Allah'ın azametini, celal ve cemalini, büyüklüğünü tahattur ve tefekkürden hâsıl olan, insandaki huzur ve huşu' hâli.

i'tizam

• (İtizam) Büyüklük kazanmak. Azametlenmek. Büyüklenmek.

iclal

• Ağırlama. İkram. Tekrim eylemek. Büyüklüğünü kabul edip hürmet etmek. Büyüklük. Azamet.

icraat-ı celiliye

• Allah (C.C.)ın celalî sıfatına yani, kibriya ve azametine delâlet eden, kudret-i hakkı ile hâsıl olan icraatı.

ihsan

• (Hısn. dan) Sağlamlaştırmak. Tahkim etmek.
• Zevcesini nâmahremden korumak. Kadın kendisini haramdan sakınmak.
• Ehl-i azamet olmak.

ıkmah

• Enaniyet ve azametle kafa tutma.

ikmah

• Buğdayı un yapma. Buğday yetiştirme.
• Kafa tutmak, kibir ve azametle karşı gelmek.

istigna

• Cenab-ı Hak'tan başka kimsenin minneti altına girmemek.
• Gönül tokluğu. Elindekini kâfi bulmak. Zenginlik istememek. Muhtaç olmayıp zengin olmak.
• Nazlanmak.
• Azamet ve tekebbür etmek.

kemal-i mehabet / kemâl-i mehabet

• Büyük bir heybet, haşmet ve azamet.

kibriya / kibriyâ

• Azamet. Cenab-ı Allah'ın azameti ve kudreti, her cihetle büyüklüğü.

• Allahü teâlâya mahsûs azamet, büyüklük, üstünlük, yücelik.

kibriya-i vahdet / kibriyâ-i vahdet

• Allah'ın birliğinin büyüklük ve azameti.

kuddus / kuddûs

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Azamet ve celâline, büyüklüğüne lâyık olmayan, noksanlık ve eksiklik getiren şeylerden, his organlarının anladığı, hayâl gücünün hayâl ettiği, hâtıra gelen ve düşünülebilen her türlü vasıftan ve özellikten münezzeh, pâk ve temiz olan.

kuhnümun

• Heybetli, azametli. Dağ gibi görünen. (Farsça)

kürsi / kürsî

• Allahü teâlânın azameti, kudreti ve büyüklüğünü gösteren ve Arşın altında olduğu bildirilen Allahü teâlânın yarattığı en büyük varlıklardan biri.

mecd

• Büyüklük. Azamet.
• şeref, itibar.

mecid

• Azametli. Şerefli. Gâlib.
• Esmâ-i İlâhiyedendir.

mehabet

• Heybet.
• Hürmetle karışık korku.
• İhtiram. Azamet. Büyüklük.

• Azamet, ululuk, korkunçluk.

mehib / mehîb

• Heybetli, azametli.

• İnsanın kendisinden korktuğu. Heybetli, azametli, korkunç kimse.
• Arslan, esed, gazanfer.

mehub

• Heybetli. Azametli. Korkunç.
• Arslan.

melekut / melekût

• Hükümdarlık, azamet.
• Alem-i melekût: Ruhlar ve melekler âlemi.

mezare

• Kalb katılığı.
• Büyüklük, azamet.

muazzam / معظم

• Azametli, ulu. (Arapça)

mühib / mühîb

• Heybetli. Korkunç. Azametli.
• Tehlikeli.

muhrenşim

• Azametli, kibirli kimse.
• Zayıf ve rengi değişmiş kişi.

mülk

• Mal. Yer. Bina.
• Hüküm ile bir şeyin zabt ve tasarrufu.
• İzzet, azamet, şevket.
• Bir şeyin dış yüzü.
• İnsanın sahip ve malik olduğu şey.
• Akıl sahiplerini tasarruf etmek.
• Mâlik olmak.

müteazzım

• (Azamet. den) Taazzum eden, büyüklük taslıyan, mütekebbir.

müteazzımane / müteazzımâne

• (Azamet. den) Benlik, büyüklük taslıyarak.

mütekebbir

• Kibirli. Büyüklenen. Tekebbür eden.
• Esmâ-i İlâhiyeden olup, Allah'ın büyüklük ve azametini ifade eder.

• Allahü teâlânın ism-i şerîflerinden. Yaratılanların sıfatlarından uzak, vehim ve aklın anlamasından yüksek, azamet ve kibriyâ (büyüklük) sıfatıyla her şeyden ayrılmış olup, her şeyden yüce ve yüksek olan.
• Kibirlenen, kendisini başkalarından üstün gören, kendini beğenen.

nebalet

• Zekâ, fazilet ve neciblik sâhibi olmak.
• Büyüklük, azamet.
• İyi olmak.
• Cömertlik, elaçıklık.
• Okçu, ok yapıp satan. Okçuluk.

padişah-ı zülcelal / padişah-ı zülcelâl

• Sonsuz büyüklük, yücelik ve azamet sahibi Padişah, Allah.

ra'd

• Gök gürültüsü.
• Bulutları sevk ve nezaret ile vazifeli bir melek adı.
• Tehdit etmek, korkutmak. (Terennümat-ı hava, na'rât-ı ra'diye, nağamat-ı emvac, birer zikr-i azamet. Yağmurun hezecatı, kuşların seceatı birer tesbih-i rahmet, hakikata bir mecaz... Lemeat'tan)

receb

• Azametli, heybetli. Ta'zim etmek.
• Cennet'te bir nehir ismi.
• Mübarek üç ayların birincisi ve Kamerî aylardan yedincisi.
• Erkek ismi.

sani-i kadir-i zülcelal / sâni-i kadîr-i zülcelâl

• Sonsuz haşmet ve azamet sahibi, herşeye gücü yeten, herşeyi sanatla yaratan Allah.

şaşaa-i rububiyet / şâşaa-i rububiyet

• Allah'ın bütün varlık âlemini kuşatan rablığının azameti, haşmeti.

secel

• Genişlik, vüs'at.
• Büyüklük, azamet.

sefain-i kibriya / sefâin-i kibriyâ

• Sonsuz azamet ve büyüklük sahibi Allah'ın gemileri; yani gazegenler, yıldızlar.

şevketlu / şevketlû

• Tar: Padişahlar hakkında kullanılmış bir tâbir olup, azamet ve heybet sahibi mânalarına gelir.

subha

• Nur ve azamet.
• Sabahla öğle arası, kuşluk vakti.

sübüha

• (Çoğulu: Sübühât) Nur.
• Azamet, büyüklük.

subuhat

• (Tekili: Subha) Secdeler ve cemal-i İlâhî nurları ve celal ve azamet-i İlâhiye.

şükuh

• Azamet, ululuk, celal. (Farsça)

teazum

• Gözde büyümek. Azametlenmek. Büyük görünmek.

tevhid-i ceberut / tevhid-i ceberût

• Kâinatın simasına akseden azamet, kibriya, haşmet, kudret gibi yüce sıfatları bir olan Allah'a verme ve Ona ait kılma.

übbehet

• Ululuk, büyüklük, azamet.

ulü'l-azm

• Azamet, ciddiyet, sabır ve sebat sahibi büyük peygamberler; Hz. Mûsâ, Hz. İsa, Hz. Nuh, Hz. İbrahim ve Peygamberimiz Hz. Muhammed (a.s.m.).

vakar

• Ağırbaşlılık. Halim ve heybetli oluş. Nâmusu muhafazayı mucib haslet. Temkinlilik. Azamet ve izzet.

zel-cedd

• Kudret, kuvvet, azamet ve büyüklük sâhibi.