ahu-yi leng giriften

• Topal ceylan tutmak.
• Mc: İnsafsızlık etmek. Acizlere sataşmak.

arube

• Fasih, hatasız arabca konuşmak. Bu kelimenin mastarları: Araben, arâbeten, uruben, urubiyyeten diye de okunur.
• Cuma günü.

bev'

• Kulaç, kulaçlama.
• Sataşma, musallat olma.
• Kuytu yer.

beyin

• Kafatasının en büyük kısmını kaplayan, kalınca ve dayanıklı üç zarla örtülmüş olan bir sinir merkezidir. Yumuşak ve beyazımsı bir kitle olan beyin, duygu ve bilgi merkezidir. Ak ve boz maddeden yapılmıştır ve iki yarım küre olarak yaratılmıştır. Yarım kürelerden birinde bir arıza sebebiyle bu merkez (Türkçe)

bilagalat / bilâgalat

• Hatasız, yanlışsız.

cümcüme / جمجمه

• (Çoğulu: Cemâcim) Baş kemiği, kafatası.
• Ağaç çanak.
• Arabdan bir kabile.

• Kafatası. (Arapça)

darb-ı mesel / ضرب مثل / ضَرْبِ مَثَلْ

• Meşhur söz, atasözü.

• Atasözü.

• Atasözü.

darbımesel / ضرب مثل

• Atasözü.

• Atasözü.

• Atasözü. (Arapça - Farsça)

durub-i emsal / durûb-i emsâl / ضروب امثال

• Atasözleri. (Arapça - Farsça)

durub-u emsal / durub-u emsâl / ضروب امثال

• Atasözleri.

• Atasözleri.

durubuemsal / durûbuemsâl

• Atasözleri.

dürüst

• Sıhhati yerinde, sağ, sahih, salim. (Farsça)
• Doğru, hatasız. (Farsça)
• Bütün, tam. (Farsça)

ebu'l-beşer

• İnsanlığın atası. Hz. Âdem.

fasih / fasîh

• Fasahat sâhibi. Hatasız olarak söyleyen. Açık ve güzel konuşan.

fesahat / fesâhat / فَصَاحَتْ

• Sözün açık ve hatasız olması.

galatsız

• Yanlışsız, hatasız.

habt

• Yanlış hareket.
• Maktulün kanının heder olması.
• Bozma, ibtâl etme, muteberliğini kaybettirme.
• Bir bahis veya münazarada karşısındakinin hatasını isbat ile onu ilzam edip susturma.

hacer-i esved / حجر اسود

• Karataş.

hame

• Kafatası, başın üst kısmı.

i'tizal

• (İtizal) Bir şeyi işlemeğe tamamen kasd ve teveccüh eylemek.
• Nefsine müracaatla cürüm ve hatasını itiraf etmek.

imamet-i kübra / imâmet-i kübrâ

• Resûlullah'a (sallallahü aleyhi ve sellem) vekâleten bütün müslümanlara imamlık ederek İslâmiyet'in emirlerinin tatbik edilmesine nezâret edip, İslâmiyet'e ve müslümanlara karşı yapılan her türlü müdâhaleye (saldırı ve sataşmaya) cevap vermek vazîfes i, hilâfet.

kase-i ser / kâse-i ser / كاسهء سر

• Kafatası.

• Kafatası.

kedu

• Kabak. (Farsça)
• Mc: Kafatası. (Farsça)

kıhf

• (Çoğulu: Akhâf) Kafatası. Beynin, içinde bulunduğu kafa kemiği.

lahn

• Hatâ etmek, doğrudan sapmak. Çoğulu elhândır.
• Tecvîd ilminde, tecvîd kâidelerine uymamaktan doğan okuyuş hatâsı. Fıkıh kitablarında namaz kılanın namazın farzlarından olan kırâette yaptığı hatâ zelletül-kârî adı altında incelenmiştir.
• Tegannî, sesi mûsikî perdelerine uydurmak için, mâ

lahn-ı celi / lahn-ı celî

• Açık ve herkesin bildiği tecvîd hatâsı.

layuhti / lâyuhtî

• Hatasız, yanlışsız, yanılgısız.

• Hatâsız, hatâ işlemez. Yanılmaz.

• Hatasız.

mağlata / مغلطه

• Laf salatası, yanıltmaca. (Arapça)

mekteb-i sultani / mekteb-i sultanî / mekteb-i sultânî / مكتب سلطانى

• İstanbul'da Galatasaray Lisesi.

• Galatasaray Lisesi.

mesel

• Atasözü, küçük hikâye.

mu'tezil

• Hatâsını itiraf edip, idrâk ederek melâmeti kabul eden. Kendi kötülüğünü kabul eden.

mübagate

• Ansızın üzerine saldırma, sataşma.

musallat

• Sataşan.

• Rahatsız eden. Tasallut eden. Sataşan.

• Sataşan.

musallat eden

• Saldırtan, sataştıran.

musallat etme

• Sataştırma, iliştirme.

musallat etmek

• Sataştırmak, başa belâ etmek.

musallat olan

• Sataşan, saldıran.

musallit

• (Salâtet. den) Birine musallat eden. Peşini bırakmayıp sataştıran.

müteaddi

• (Udvan. dan) Başkasının hakkına tecavüz eden, saldıran, sataşan.
• Gr: Lâzım fiilinin mukabili. Fiil eseri fâilden mef'ul denilen diğer bir isme geçerse o halde fiil müteaddi olur. Geçişli fiil. (Anlatmak, düşündürmek gibi)

• Sataşan.

mütearrız

• (Arz. dan) Başkasının hakkına tecavüz eden, hududuna geçen,
• Saldıran, sataşan, taarruz eden.

mütecaviz

• (Cevâz. dan) Hücum eden, tecüvüz eden. Haddi aşan, geçen.
• Sataşan, saldıran.
• Sarkıntılık eden.
• Çok, fazla.

neşide

• Manzume. Şiir.
• Yüksek sesle okunan şiir.
• Darb-ı mesel (atasözü) derecesinde kullanılan meşhur beyit veya mısrâ.

nevfel

• Deniz, derya, bahr.
• Atâsı çok olan kişi. Çok bahşiş dağıtan.

safsata-i nefis

• Nefsin safsatası, nefsin yalan ve uydurmaları.

seda'

• (Çoğulu: Esdiye) Bezin hatâsı.

sete'

• Bezin hatâsı.

taarruz / تعرض

• Bir şey veya bir kimse üzerine şiddetle saldırma. Çatma. Düşmana hücum etme. Sataşma. İlişme.

• Saldırma, sataşma.

• Saldırı. (Arapça)
• Sataşma. (Arapça)

tasallut

• Musallat olma, sataşma.

• Sataşma.

tasalluten

• Musallat olarak, tasallut ederek, sataşarak.

taslit

• Musallat etmek. Birini başka birine belâ etmek. Sataştırmak.

• Musallat olma, sataşma.

• Musallat etme, sataştırma.

tecavüz / tecâvüz

• Haddini aşma. Söz veya hareketle ileri gitme.
• Aleyhine hareket etme.
• Zorlama.
• Geçme.
• Sataşma, saldırma, sarkıntılık.

• Saldırma, sataşma.

tecavüz etmek

• Saldırmak, sataşmak.

tecavüzat / tecavüzât

• (Tekili: Tecavüz) Tecavüzler. Sataşmalar. Haddi aşmalar.

tecavüzkar / tecavüzkâr

• (Çoğulu: Tecavüzkârân) Sataşan, saldıran, tecavüz eden. (Farsça)

tecvid ilmi

• Harflerin mahreç ve sıfatlarına uymak suretiyle, Kur'an-ı Kerim'i hatasız okumayı öğreten bir ilimdir.

tefarik-ul asa / tefarik-ul asâ

• Bir atasözüdür. Bu darb-ı mesel hakkında meşhur Kamus Tercümesi'nde hülâsaten şu mâlumat var: "Arab'dan fakir bir kadının zaif ve gayet huysuz bir oğlu varmış. Yaptığı müteaddit kavgalarda meselâ bir defasında burnunu, bir defasında kulağını, bir defasında dudaklarını kesmişler. Her bir defasında da

telmihat / telmihât

• Söz arasında; bir kıssa, fıkra, atasözü veya tarihî bir hadiseye işarette bulunmalar.

temessül

• Benzeşmek. Cisimlenmek.
• Bir şeyin bir yerde suret ve mahiyetinin aksetmesi. Bir şekil ve surete girmek.
• Bir kıssa veya atasözü söylemek.

zellet-ül kari / zellet-ül kârî

• Kırâat hatâsı. Namazın içindeki farzlardan kırâati yerine getirirken (Fâtiha ve zamm-ı sûreyi okurken) meydana gelen hatâ, yanlış okuma.