ateş-i rumi / ateş-i rumî

• Eskiden kullanılan bir silâh çeşitidir. Kara ve deniz muharebelerinde yangın çıkartmak için kullanılırdı.

bahbaha

• Boğazdan boğuk ses çıkartmak.

Dalyarak / dalyarak

• Dalyarak kelimesi Türkçe'de "sallamak" anlamına gelir.
• Türkiye Türkçesinde dal-1 "sallamak" fiilinden türetilmiştir.
• Dalyarak kelimesi tarihte bilinen ilk kez dallamak "sallamak, eliyle tartmak" TDK, Tarama Sözlüğü (1600 yılından önce) eserinde yer almıştır.
• Dalyarak kelimesi Türkçe'de "Budalalığı yüzünden her zaman densizlik, küstahlık eden (kimse)." anlamına gelir.

enflasyon

• Piyasaya gerektiğinden fazla kâğıt para çıkartmaktan dolayı paranın değeri düşüp fiyatların yükselmesi. (Fransızca)

fazl

• Âlimlere yakışır olgunluk.
• İmân, cömertlik, ihsan, kerem, ilim, ma'rifet, üstünlük, hüner, tefâvüt, inayet.
• Artmak.
• Artık, (bunun zıddı naks'tır). Bir şeyden bakiye kalmak.

halc

• Pamuğu temizlemek, havalandırmak ve kabartmak için yay ile atmak.

iale

• Çoluk çocuğun nafakasını te'min etme. Evlâd u iyâlin maişetini tedarik etme.
• İyali çoğalmak, çoluk çocuğu artmak.

iclas

• Oturtmak. Tahta çıkartmak. Padişahı tahta oturtmak.

iğva / iğvâ / اغوا

• Azdırma, ayartma. (Arapça)
• İğvâ etmek: Azdırmak, ayartmak. (Arapça)

igva'

• Ayartmak. Azdırmak. Baştan çıkarmak.

is'ad / is'âd / اصعاد

• Yükseltme. (Arapça)
• İs'âd etmek: Yükseltmek, çıkartmak. (Arapça)
• İs'âd olunmak: Yükseltilmek. (Arapça)

istidlal

• Delil getirmek. Bir delile dayanarak netice çıkartmak. Delile nazar etmek. Muhakeme. Mülahaza ve anlama kudreti. Delil ile anlamak. Zihnin eserden müessire veya müessirden esere intikali.

izdiyad

• Ziyadeleşmek. Çoğalmak. Artmak.

mehenge vurmak

• Denemek, tartmak.

mübalağa / مبالغه

• Abartma. (Arapça)
• Abartı. (Arapça)
• Mübalağa edilmek: Abartılmak. (Arapça)
• Mübalağa etmek: Abartmak. (Arapça)

muvazenet

• Ölçmek. Denk olup olmadığını bilmek için tartmak, ölçmek.
• Düşünmek.
• İki şeyin vezince birbirine denk olması. Uygunluk.

nema

• Gelişme, büyüme.
• Uzamak, artmak, çoğalmak, üremek.
• Faiz.

nümüvv

• Bereketlenip artmak.
• (Canlılarda) büyümek, yetişmek, gelişmek.

suud

• Yükselmek. Yukarı çıkmak. Derece artmak.

ta'fir

• Tozlu ve topraklı yapmak.
• Ağartmak, beyazlatmak.
• Kirletmek. Mülevves etmek.
• Oğlan kaçsın diye kadının, emziğine toprak sürmesi.
• Güneşte et kurutmak. (O kurumuş ete "afir" derler.)

tadlil

• Doğru yoldan sapıtmak.
• Azdırmak, ayartmak. Günah işletmek. Dalâlete saptırmak.

tahmir

• Kızartmak.
• Birine "eşek" demek.

tahvir

• Rücu ettirmek, döndürmek.
• Ağartmak, beyazlatmak, tebyiz.

tarf

• Göz, bakış, nazar. Göz ucu.
• Soyu temiz kimse.
• Her şeyin nihayeti, sonu.
• Göz kapaklarını yummak veya oynatmak.
• Göze bir şey dokundurmakla yaşartmak.
• Koz: Menazil-i Kamer'den bir menzil adı. (Kamer menzillerinden birisinde aslanın alnını teşkil eden dört

tebarüz ettirmek / tebârüz ettirmek

• Ortaya çıkartmak.

tertil

• Saçı yağlamak.
• Tartmak, ölçmek.

teveffür

• Çok olmak, artmak.

tevrim

• Gazaba getirme, öfkelendirme.
• Verem etme, verem edilme.
• Bedenin azâsını şişirip kabartmak.

tevzin

• Tartmak. Ölçülü hâle koymak.
• Zihinde düşünüp kararlı hâle koymak.

tezauf

• (Zı'f. dan) Kat kat olmak, bir misli artmak. İki kat olmak.

tezayüd / tezâyüd / تزاید

• Artma, çoğalma. (Arapça)
• Tezâyüd etmek: Artmak, çoğalmak. (Arapça)

tezerru'

• Elle tartmak. Bir nesneyi kolla oranlamak.
• Yemeği çok yemek.
• Çok konuşmak.

vahdaniyet

• Birlik, infirad. Benzeri olmamak. Artmaktan, ayrılmaktan, eksilmekten beri ve münezzeh olmak gibi mânaları ifade eden Allah'ın bir sıfatıdır. Bu sıfatla muttasıf olana Vâhid denir ki; benzeri olmayan; tecezziden, tekessürden beri olan zât demektir.