bengah

• Keçeden yapılmış olan Türkmen evi. (Farsça)
• Âmirlere ve büyük rütbeli şahıslara ait çadır. (Farsça)

hacib / hâcib

• Perde.
• Perdeci. Kapıcı.
• Eskiden Osmanlı İmparatorluğu zamanında Devlet Reisinin en yakın me'muru. Vezirler veya âmirler.
• Kaş.

müdiran / müdîran

• (Tekili: Müdir) Müdürler, idare âmirleri.

şahıs zamiri

• İsim yerine kullanılan ve insanlara işaret eden kelimeler. Farsçada: (Men: ben), (Tu: sen), (U: o), (Mâ: biz), (Şümâ: siz), (İşân: onlar). Bunlar gayr-ı muttasıl (bitişik olmayan) zamirlerdir.Arapçada; gayr-ı muttasıl zamirler: (Ene: ben), (Ente-sen), (Entümâ: ikiniz), (Hu: O), (Entüm: siz), (Entünn

tamirat

• Tamirler, düzeltmeler.

ümera / ümerâ

• Âmirler, idareciler.

ümera-yı askeriye / ümerâ-yı askeriye

• Askerî âmirler, komutanlar.

ummal

• (Tekili: Âmil) İdare âmirleri. Valiler. Tahsildarlar.

vükela / vükelâ

• Askerî âmirler, komutanlar; bakanlar.

zamair

• (Tekili: Zamir) Zamirler. Bir şeyin iç yüzleri.
• İsim yerine kullanılan kelimeler.

zamair-i şahsiyye

• Şahıs zamirleri. " Ben, sen, o" gibi isim yerine geçen kelimeler.

zamir-i şahsi / zamir-i şahsî

• Gr: Şahıs gösteren ve şahısların ismi yerine kullanılan zamirler; Ben, sen, o, biz, siz, onlar gibi.