aks / عكس

• Karıştırmak.
• Bir ağaç cinsi.

• Yaramaz huylu.
• Katı kumlu yer.

• Boynuzu eğri ve kayık olmak.
• Bağlamak.
• Dövmek.
• Saçlarının ucunu başının etrafına kadınlar gibi lif etmek.
• Saçını kıvırcık göstermek.
• Bahillik etmek.

• (Çoğulu: Ukus) Hilâf, muhâlif, zıd, ters.
• Gölge gibi şeylerin bir yerde eser peydâ etmesi. Sesin veya ışık gibi şeylerin bir yere çarparak geri dönmesi.
• Döndürmek.
• Bir şeyin evvelini ahir ve âhirini evvel yapmak.
• Devenin yularının ucunu ayağına bağlamak.
• <

• Yansıma.

• Yankı, yansıma, tersi.

• Yansıma, akis. (Arapça)
• Aksetmek: Yansımak, vurmak. (Arapça)