ahyan

• (Tekili: Hin) Arasıra. Vakit vakit. Vakitler. Zamanlar.

an-karibin

• Yakın vakitlerde.

ana / ânâ

• (Tekili: Ani) Gece yarısı vakitleri.

ana-ül-leyl / ânâ-ül-leyl

• Gece yarıları, gecenin geç vakitleri.

asal

• (Tekili: Asil) İkindi ve akşam arası mânasına, öğleden geceye kadar olan müddet.
• Zamanlar ve vakitler.

avan / âvân

• Anlar. Zamanlar. Vakitler.

• Anlar, vakitler.

avine

• (Tekili: Evân) Vakitler, zamanlar, anlar. Devirler.

bille

• Yaşlık, ıslaklık. Çiy dedikleri rutubet ki sabah vakitlerinde olur.

daire-i hindiyye / dâire-i hindiyye

• Namaz vakitlerinin tesbitinde kullanılan ve güneş gören düz bir yere çizilen dâire veya bu şekle uygun olarak yapılan âlet.

emsiye

• (Tekili: Mesâ) Akşamlar, akşam vakitleri. Günün son zamanları.

emval-i zahire / emval-i zâhire

• Sâime denilen hayvanlar ile bir kısım arazi mahsulâtı ve madenleri ile yer altındaki hazineler ve gümrüklere uğrayan ticaret mallarıyla, nakitler.

eshar

• Seher vakitleri, seherler. Gece yarısından sonra ve tan yeri açılmazdan evvelki vakitler.

evkat / evkât / اوقات

• (Tekili: Vakit) Vakitler.

• Vakitler.

• Vakitler, zamanlar.

• Vakitler. (Arapça)

evkat-ı hamse

• Beş vakit, namaz vakitleri.

• Beş vakit. Sabah, öğle, ikindi, akşam ve yatsı namazlarının kılındığı vakitler.

evkat-ı mahsusa

• Özel vakitler.

evkat-ı muayyene

• Belli vakitler, belli zamanlar.

evkat-ı münasip

• Uygun vakitler.

evkat-ı salat / evkat-ı salât

• Namaz vakitleri.

ezan / ezân

• Bildirmek. Namaz vakitlerini bildirmek, müslümanları namaza dâvet etmek (çağırmak) için yüksek bir yerde belli olan Arabca kelimeleri sırası ile okumak.

ezman / ezmân

• Zamanlar. Vakitler. Müddetler.

• Zamanlar, vakitler.

ezmine

• Zamanlar, anlar, vakitler, çağlar.

hasr-ı evkat

• Bütün vakitlerini o işe verme.

hıyar-ı ayb

• Bir şeyde mevcud olan bir kusurun akitten sonra meydana çıkmasından dolayı âkitlerden biri için sabit olan muhayyerliktir.

hıyar-ı rü'yet

• Bir şey hakkında görülmeden yapılan bir akitten dolayı, âkitlerden biri için görüldüğü zaman sabit olan muhayyerliktir.

hıyar-ı şart

• Âkitlerden birinin veya herbirinin akdi, muayyen bir müddet içinde fesh veya icazetle infaz edebilmek hususunda muhayyer olmasıdır.

hıyar-ı tağrir

• Âkitlerden birinin diğer taraftan aldatılarak bir malı gabn-ı fâhiş ile satmasından veya satın almasından dolayı satış muamelesini fesh hususunda muhayyer olmasıdır.

hıyar-ı vasf

• Bir akitte vücudu şart kılınan veya örfen meşhud bulunan mergub bir vasfın mevcud olmaması sebebiyle âkitlerden biri için sabit olan muhayyerliktir. (Sağılır diye satılan bir ineğin, sütten kesilmiş olması gibi.)

icab

• Lâzım. Gerekli. Lüzum. Sebeb olmak.
• Ist: Akitlerde ilk söylenen söz. Bir mal sahibinin müşteriye karşı, "Bu malımı sana şu kadar paraya sattım" demesidir. Müşterinin de kabul etmesine dair olan sözüne "kabul" denir. Şer'i ıstılahta buna "icâb ve kabul" denir.

imrar-ı evkat

• Vakitleri geçirmek.

imsakiye

• Ramazanda imsak vakitlerini gösteren cetvel.

kahvaltı

• Sabah ve ikindi vakitleri yenilen hafif yemek. (Türkçe)

kerahet vakitleri / kerâhet vakitleri

• Namaz kılmak tahrîmen mekruh yâni haram olan vakitler. Güneş doğarken, batarken, gündüz ortasında iken.

küvs

• Göç vakitlerinde çalınan meşhur bir büyük sazın adı.

mevaid

• (Tekili: Mev'ud ve Miad) Söz verilmiş vakitler. Vaad edilen muayyen, belli zamanlar.

mevakıt

• (Tekili: Mevkıt) Evvelden belirtilmiş olan vakitler.

mevakit

• (Tekili: Mikat) Hacıların ihrâma girdikleri yerler.
• Bir iş için tâyin edilen vakitler.

mevalid

• (Tekili: Mevlid) Doğulan yerler. Mevlidler. Doğma vakitleri. Milâdlar.

muarres

• Çömlek koyacak yer. Gecenin geç vakitlerinde inilecek yer.

müvakkit

• Eskiden İslâm devletlerinde namaz vakitlerini ve bunlarla ilgili âletleri kullanan, tâmirini ve ayarını yapan vazîfeli kimse.

nakus

• Kiliselerde asılı bir vaziyette durup belirli vakitlerde çalınan çan. Kilisenin büyük çanı.

nekayat / nekâyat

• Çarklar.
• Vakitler.

nevakis

• (Tekili: Nakus) Çanlar. İbadet vakitlerinde kiliselerde çalınan çanlar.

nukud / nukûd / نقود

• Nakitler, paralar.

• Nakitler. (Arapça)

rub'-ı daire / rub'-ı dâire

• Namaz vakitlerinin hesaplanmasında, yükseklik ölçülmesinde ve bâzı trigonometrik hesapların yapılmasında kullanılan el âleti. Bâzı geometrik şekillerden ibâret olup, dörtte bir dâire şeklinde tahta üzerine şekiller işlendiği için buna Rub'-ı dâire ta htası da denilmiştir.

sa'

• Vakitler, saatler, zamanlar.

saat

• Saatler. Vakitler.

salat / salât

• Namaz. Belirli vakitlerde Kur'an'da emredildiği tarzda ve Hz. Peygamber'in tarifi vechi ile yapılan ibadet.
• Tebrik, tezkiye.
• Dua. Peygamberimize (A.S.M.) yapılan dua.
• İstiğfar.
• Rahmet.

• Namaz, belli vakitlerde yapılan ibadet, dua.

salisat / sâlisât

• (Tekili: Sâlise) Sâliseler. Sâniyenin altmışta biri kadar olan vakitler.

sultan reşad

• (Mi: 1844-1918) Meşrutiyet devri Osmanlı Padişahıdır. Merhametli ve halim tabiatlı olan bu dindar ve abdestsiz gezmiyen padişah, Mevlevi Tarikatına bağlı idi. Boş vakitlerini Mesnevi okumakla geçirirdi.

teakub / teâkub / تعاقب

• Birbirini izleme. (Arapça)
• Teâkub etmek: Birbirini izlemek. (Arapça)
• Teâkud etmek: Karşılıklı akitleşmek. (Arapça)

tekattu'

• Tıb: Sıtma nöbetinin muntazam vakitlere ayrılması.

temkin zamanı / temkîn zamânı

• Güneşin doğuş, batış vakti ve namaz vakti hesapları yapılırken, vakitlere eklenen veya çıkarılan zaman miktârı. Bu vakitler hesâb edilirken deniz ve ova gibi düz yerlerde güneş merkezinin hakîkî ufkun altına inmesi esas alınır. Hâlbuki o yerin en yük sek tepesinde bulunan bir kimsenin gördüğü ufukta

tevkit

• Vakit tayin etmek. Vakitlendirmek.

ukud / ukûd / عقود

• Akitler. (Arapça)

zahire

• (Zahâyir) Öğle vakitleri sıcaklığın çok olduğu vakitler.