ab-süvar

• Su üstünde yüzen. (Farsça)
• Sudaki kabarcık. (Farsça)

abile / âbile / آبله

• Su üzerindeki kabarcık. (Farsça)
• Sivilce. Çıban. (Farsça)

• Su çiçeği. (Farsça)
• Sivilce. (Farsça)
• Su kabarcığı. (Farsça)

amah

• Şiş, kabarcık. (Farsça)

amas

• İnsan vücudunda meydana gelen sis ve kabarcık. (Farsça)

asel

• Bal. Şehd.
• Tatmak.
• Su akarken yüzünde hâsıl olan kabarcık.
• Cennette bir su.

balahani / bâlâhânî

• Bir şeyi aşırı derecede yüksek gösterme, abartma, şişirme. (Farsça)

basala

• Tıb: Vücudun her hangi bir yerinde yaradılıştan olan kabartı.

bebr

• Kaplana benzer, ondan daha büyükçe ve pek yırtıcı bir canavar ki, Hindistanda ve Afrikada bulunur. Saldırdığı zaman derisindeki tüyleri kabarıp korkunç bir manzara arzeder. Arslanı bile korkutur bir hayvandır. (Farsça)

besere-i habise

• Çıktığı yeri kangren eden ve adına da kara kabarcık denen öldürücü bir hastalık.

bilamübalağa / bilâmübalâğa

• Mübalağasız, abartmasız.

• Abartısız.

cüderi / cüderî

• Kabarcık denilen hastalık.
• Çiçek hastalığı.

darb-zen

• Mâdeni levhalar üzerine kabartma olarak nakışlar işleyen. (Farsça)
• Kale döven. (Farsça)

dıbar / dıbâr

• (Bak: DABAR)

fakakı'

• Su üstünde olan kabarcıklar.

fukka'

• Ekseriya şerbet içilen kap.
• Yağmur suyunun üstünde olan kabarcık ve köpük.

gonce-i ab / gonce-i âb

• Yağmur yağarken suyun yüzünde meydana gelen kabarcık.

gülmih / گل ميخ

• Kabara. (Farsça)

günbed-i ab / günbed-i âb

• Su kabarcığı.

habab / habâb / حباب

• (Habâbe) Son derece muhabbet.
• Su üzerindeki hava kabarcığı.

• Hava kabarcığı. (Arapça)

hababe / habâbe / حبابه

• Hava kabarcığı. (Arapça)

habar

• (Çoğulu: Habârât) İmzâ. Mühür, damga.

habarat

• (Tekili: Habâr) İmzâlar.
• Damgalar.

habb

• Aldatıcı, kurnaz, hileci, hilekâr.
• Denizin kabarması, denizde dalga olması.

habbat / habbât / حبات

• Hava kabarcıkları. (Arapça)
• Haplar. (Arapça)

habbeyi kubbe yapma

• Bir şeyi olduğundan çok büyük gösterme, çok abartma.

habra'

• (Çoğulu: Habâri-Haberât) Sedir ağacı biten düz yer. Yumuşak yer.

hacace

• (Çoğulu: Hıcc) Su üstünde olan yağmur kabarcığı.

halc

• Pamuğu temizlemek, havalandırmak ve kabartmak için yay ile atmak.

havye

• Tıb: Yaranın etrafındaki kabarık etler.

hazel

• Göz kapaklarında olan kabarcıklar.

hibrir

• (Çoğulu: Habârîr) Dağ çiçeği.

hicare

• (Çoğulu: Hıcer) Su üstünde olan kabarcık.
• Taş.

hile

• Sed. Hâil.
• Çare.
• Maslahat ve hayırlı işlerde tedbirli ve tecrübeli olmak.
• Aldatacak tarz ve tedbir. Fend. Mekir. Dabara.
• Zeval ve intikal.
• Sahtekârlık, yalancılık, düzenbazlık.

hornito

• İsp. Küçük fırın.
• Jeo: Genellikle patlamalar neticesinde meydana gelen, lâv fışkırmalarının volkan selleri yüzeyinde meydana getirdiği kabarcık.

hubab

• Muhabbet.
• Mahbub, sevgili olan.
• Su üzerinde olan kabarcık ki, habab-ül mâ' derler.

hubub

• (Tekili: Hubüb) (Habâb) Su üzerinde kabarcıklar.

huleyme

• (Çoğulu: Huleymât) Memecik.
• Ciltte, bilhassa dil üzerinde bulunan küçük kabarcıkların beheri.

humak

• Kabarcık gibi bir şeydir ve insana ârız olur.

huveysal

• (Çoğulu: Huveysalat) Tıb: Ciltte peyda olan bir takım kabarcık.

iğrak / iğrâk / اغراق

• Boğma. (Arapça)
• Abartma. (Arapça)

ihtikan

• Kan toplanması. Bir uzva kan birikmesi sebebi ile oranın şişip kabarması.
• Şırınga kullanma.

ihtital

• Gizli söylenen sözü dinleme. Kulak kabartma.

ikşi'rar

• Ürperme. Ürkmeden dolayı tüylerin diken diken kalkması ve derinin iğne iğne kabarması.

intibar

• Kabarma, şişme.

intifah

• Şişkinlik. Şişmek. Kabarmak.
• Vücud organlarından birinin büyümesi.

intisar

• Saçılmak. Dağılmak.
• Püskürmek.
• Toz kabarması. Kabarmak.
• Buruna su çekmek.
• Aksırıp tıksırmak.

intişar

• Dağılmak. Yayılmak. Üremek.
• Tıb: Yorgunluktan damar şişip kabarmak. Umumileşmek.

irticac-ı derya / irticac-ı deryâ

• Denizin kabarması, dalgalanması.

kara'

• Deve yavrusunda çıkan beyaz bir sivilce ve kabarcık.
• Baştaki saçların hastalıktan dökülmesi.

kitabe

• Kabartılarak veya oyularak sert levhalar üzerine yazılan yazı. Levha olarak yazılan manzum olmayan nesir halinde levha yazma ilmi.
• Mezartaşı yazısı.

klişe

• Matbaada tipografik baskıda kullanılan kabartma resim veya yazılar çıkarılmış madeni levha. (Fransızca)

kuşa'rire

• Titreme.
• Tavuk derisi gibi ürperip kabarmış deri.

mecl

• Elin kabarması.
• Balta gibi bir nesne tutmaktan veya çalışmaktan dolayı elin kabarıp nasırlanması.

medd

• Kabarma, uzatma.

medd ü cezir

• Coğ: Deniz sularının kabarması ve tekrar geriye çekilmesi.

mübalağa / mübâlağa / مبالغه / مُبَالَغَه

• Bir şeyi çok büyütme, abartma, küçük bir şeyi büyük gösterme.

• Abartma.

• Abartı.

• Abartma. (Arapça)
• Abartı. (Arapça)
• Mübalağa edilmek: Abartılmak. (Arapça)
• Mübalağa etmek: Abartmak. (Arapça)

• Abartartma.

mübalağacı / mübalâğacı

• Abartan.

mübalağacuyane / mübâlağacûyâne

• Abartırcasına.

mübalağakarane / mübalâğakârane / mübâlağakârâne

• Abartarak.

• Abartırcasına.

mübalağalı / mübalâğalı

• Abartılı.

mübalağasız / mübalâğasız

• Abartısız.

mübalagat / mübalâgat

• Mübalâğalar, abartılar.

mübalağat / mübalâğat

• Aşırılıklar, abartmalar.

müf'am

• Kabarmış ve yükselmiş su.

muhaddir

• Şişiren, kabartan.

muhammer

• (Hamr. dan) Mayalanmmış, ekşiyip kabarmış.
• Yoğurulmuş.

muhammir

• (Hamr. dan) Tahmir eden. Mayalayan. Ekşitip kabartan. Yoğuran.

muhtemer

• Mayalandıran. Ekşiyip kabartan.

muhtemir

• (Hamr. dan) Mayalanan. Mayalanarak ekşiyip kabaran.
• Örtü ile örtünen. Yaşmaklanan.

müselles

• Tâze iken yâni gaz kabarcıkları çıkmadan, köpürmeden önce ısıtılıp, üçte ikisi uçup üçte biri kalan üzüm suyu.

müsennem

• Kabartma. Kabartmalı olarak hakkedilmiş olan.
• Ev çatısı veya dam şeklinde olan.

mütehalhıl

• Kabarmış veya kabartılmış olan. Açılıp parçaları ayrılmış olan.

müteneffih

• Övünen.
• Kabarmış, şişmiş.

müteverrim

• (Çoğulu: Müteverrimin) (Verem. den) Kabarık, şiş. Şişiren.
• Verem olmuş, veremli. Verem illetine giriftar olan.

nafata

• Vücutta çıkan sivilce veya kabarcık.

naht

• Ağacı yontmak suretiyle kabartma şekiller yapma san'atı.
• Yontma, oyma.

nakkar

• Müzik, çalgı.
• Gagalıyan.
• Ağaç, taş ve madeni eşyayı oyarak ve çukurlaştırıp kabartarak ona mücessem şekiller veren sanatkârlar.

naşiz

• Karısına karşı çok zâlim olan koca.
• (Kalb) heyecanla coşma.
• Kalkmış, kabarmış, atan (damar).

naşize

• Kocasının hanesinden, izni olmaksızın çıkıp kendisini kocasından haksız yere men'eden kadın. Bu çıkış hakikaten olabileceği gibi, hükmen de olabilir.
• Kabarmış, şişmiş.

natfe

• (Nıtfe) : Kabarcık.
• Ufacık sivilce.

nebh

• (Çoğulu: Nevâbih) Kabarcık.
• Toprak.

nefha

• Üfürmek. Üfürük.
• Şişmek.
• Kabarık olan.

nefta

• (Nifta) (Çoğulu: Nefat) Çalışmaktan dolayı elde çıkan kabarcık.

nufaha

• Su üzerindeki kabarcık.

nüffaha

• (Çoğulu: Nefehâ) Suyun üstünde olan kabarcığı.

pot

• t. Irmakları geçmek için kullanılan sal.
• Dikişin bir tarafında görülen kumaş kabarığı.

samid

• Yükselen, başını kaldırıp göğsünü kabartan.
• Hayrette kalan.
• Gafil.

şerab / şerâb

• Alkollü içkilerden. Pişmemiş üzüm suyunun havasız fıçılarda durmasıyla gaz habbeleri (kabarcıkları) ve köpük çıkararak kokuşup mayalanması netîcesinde meydana gelen ve içilince sarhoş eden içki. Hamr.

silak

• Diş dibinde olan kabarcıklar.
• Belâgatla okuyan hatip.

sündüs

• Sırmadan kabartma deseni. Eski bir çeşit ipekli kumaş. Parlak renkli, çiçekli, işlemeli, nakışlı olarak dokunmuş ipek kumaş. Altun veya gümüş tellerle işlemeli ve nakışlı olarak dokunmuş ipek kumaşlardan biri.

suretlerin tahrimi / sûretlerin tahrimi

• Resimlerin haram kılınması, yasaklanması; haset, gurur, riya, şehvet gibi nefsanî duyguları kabartan ve İslâmiyetin sakındırdığı sonuçların doğmasına sebep olan resimlerin, fotoğrafların yasaklanması.

tamiye

• Dudak kabarmak.

tebhal

• (Tebhâle) Dudak kabartısı.

teneffuh

• (Nefh. den) Kabarma, şişme.
• Urlanma.
• Üflenerek şişme.

teneffut

• (El) Kabarmak.

teşrifatçı elfaz / teşrifatçı elfâz

• Süslü ve abartılı sözler.

tevrim

• Gazaba getirme, öfkelendirme.
• Verem etme, verem edilme.
• Bedenin azâsını şişirip kabartmak.

ucre

• (Çoğulu: Ucer) Ağaç boğumu.
• Düğme.
• Bedenin tomur kabaran yeri.
• Ayıp.

ümm-üd dem

• Kırmızı kan damarlarında görülen kabarma. Bu nabız damarlarından birisine açılan kan kesesi.

ya'lul

• (Çoğulu: Yeâlil) Beyaz bulut.
• Su üzerinde peydâ olan kabarcık.
• Çift hörgüçlü deve.

yealil

• (Tekili: Ya'lul) Suları berrak ve saf akan göller.
• Beyaz bulutlar.
• Su üzerinde meydana gelen kabarcıklar.
• Çift hörgüçlü develer.