a'sef

• Zulmedip zorla birşey alan.

adalet

• Zulüm etmemek. Herkese hakkını vermek ve lâyık olduğu muâmeleyi yapmak. Mahkeme. Hak kanunlarına uygunluk. Haksızları terbiye etmek. İnsaf. Mâdelet. Dâd. Cenab-ı Hakk'ın emrini emrettiği şekilde tatbik etmek. Suçluya Allah'ın emrini icra etmek.

akvam-ı mazlume / akvâm-ı mazlume

• Zulme uğrayan kavimler.

anka / ankâ / عنقا

• Zümrütüanka, (Arapça)

anka-yı mağrib

• Zümrüd-ü Anka kuşu.

ayn-ı zulüm

• Zulüm ve haksızlığın ta kendisi.

azar-dide

• Zulüm görmüş. Küskün. (Farsça)

azar-reside

• Zulüm görmüş, kırılmış, incitilmiş. (Farsça)

bağy

• Zulüm, tecavüz.

bidad / bîdâd / بيداد

• Zulüm. (Farsça)

cevr

• Zulüm, haksızlık; adâletin zıddı.

damar-ı gadir

• Zulmetme damarı, merhametsizlik damarı.

daym

• Zulüm. Sıkıntı. İhtiyaç.

dehnec

• Zümrüt gibi bir kıymetli taş.

devre-i istibdat

• Zulüm ve zorbalık dönemi.

düca

• Zulmet, karanlık.

düstur-u zulüm

• Zulm kanunu, kuralı.

enva-ı zulm / envâ-ı zulm

• Zulüm çeşitleri.

eşedd-i zulm

• Zulmün en şiddetlisi.

eşedd-i zulüm

• Zulmün en şiddetlisi.

• Zulmün en şiddetlisi.

ferengis / ferengîs

• Zühre yıldızı, Venüs gezegeni, çoban yıldızı. (Farsça)

gadir / غَدِرْ

• Zulüm, acımasızlık, hıyanet.

• Zulüm.

gadirli

• Zulümlü.

gadirsiz

• Zulümden kaçınarak, âdaletli davranarak.

gadr

• Zulüm, acımasızlık.

gadren / غَدْرَنْ

• Zulmen.

• Zulümle.

gaşm

• Zulüm etmek, zulüm yapmak.

gerziş

• Zulümden şikâyet etme. (Farsça)

güle

• Zülüf. Bükülmüş ve kıvrılmış saç. (Farsça)

gusv

• Zulmet, karanlık.

i'tisaf

• Zulüm ve haksızlık etmek. Doğru yoldan ayrılmak. Haksızlık.

ıdtıhad

• Zulmetmek, cefâ vermek.

ilhad

• Zulüm yapma, eziyet etme.

istem

• Zulüm ve sitem.

iştitat

• Zulmetme. Haksızlık etme. Hükümde ve sair işlerde eziyet etme.

izkam / izkâm

• Zükâm hastalığına yani nezleye uğratma.

kabiliyet-i zulüm

• Zulüm yapma kabiliyeti, potansiyeli.

kabl-ez zuhur

• Zuhurundan ve meydana çıkmadan evvel.

kahr ü cehl

• Zulüm ve cehalet.

lahif

• Zulüm görmüş, ıztırab ve sıkıntı çekmiş.

mazlum / mazlûm / مظلوم / مَظْلُومْ

• Zulme uğramış.

• Zulüm görmüş, sessiz.

• Zulme uğramış.

• Zulme, haksızlığa uğramış kimse.

• Zulum gören.

• Zulmedilen.

mazlumane / mazlûmâne

• Zulüm görmüşcesine.

mazlumen / mazlûmen

• Zulme uğrayarak.

• Zulmedilerek.

mazlumin / mazlumîn / mazlûmîn

• Zulüm görmüş kimseler.

• Zulme uğrayanlar.

• Zulmedilenler.

mazlumiyet / mazlûmiyet

• Zulme uğramış olma, mazlumluk.

• Zulme uğramışlık.

meyl-i zulüm

• Zulüm yapma meyli, eğilimi.

mezalim / mezâlim / مظالم / مَظَالِمْ

• Zulümler. Haksızlıklar. Eziyet ve işkenceler.

• Zulümler.

• Zulümler.

• Zulümlerr. (Arapça)

• Zulümler.

mezkum

• Zükâm hastalığına tutulmuş. Nezle olmuş, nezleli.

millet-i mazlume

• Zulme uğramış millet.

musadere

• Zulüm ve cebir etmek.

redm-i azim

• Zülkarneyn Seddi'nin ismi.

redm-i azim ve cesim / redm-i azîm ve cesîm

• Zülkarneyn'in yaptığı çok büyük sed, yığınak.

safare

• Zurna.

sahib-i zühd ve takva / sahib-i zühd ve takvâ

• Zühd ve takva sahibi; her türlü nefsanî arzulara karşı koyarak kendini ibadete veren ve Allah korkusuyla dinin yasaklarından kaçınan kimse.

sahib-i zuhur

• Zuhur sahibi; inkârcılık fikrine karşı ortaya çıkıp insanları hidayete ulaştırmaya vesile olan ve âhirzamanda ortaya çıkması beklenilen.

sedd-i zülkarneyn

• Zülkarneyn'in yaptırdığı büyük sed.

şemşir-i zulm

• Zulüm kılıcı.

simurg / sîmurg / سيمرغ

• Zümrütüanka. (Farsça)

sitem-keş

• Zulme ve haksızlığa uğrayan. Zulüm çeken. Mazlum. (Farsça)

sitemdide / sitemdîde / ست دیده

• Zulme uğramış. (Farsça)

şübhe-i tarık / şübhe-i târık

• Zulmetten gelen şüphe belâsı.

sudagi / sudagî

• Zülüfte olan nişan ve alâmet.

sur-nai / sur-naî

• Zurnacı. (Farsça)

sur-nay

• Zurna. (Farsça)

surna / sûrnâ / سورنا

• Zurna. (Farsça)

surna-pa

• Zürafa. (Farsça)

şütürgav / şütürgâv

• Zürafa. (Farsça)

tango / طانْغُو

• Züppe kadın giysisi.

tebia

• Zulümle ve zorla alınmış olan kumaş.

tehezzum

• Zulmetmek.

tezalüm

• Zulm edişmek.

tezennür

• Zünnar kuşanmak.

tuğyan

• Zulüm ve küfürde çok ileri gitmek, azgınlık, taşkınlık.

üştürgav

• Zürafa. (Farsça)

varidat-ı zulmiye

• Zulüm yoluyla sağlanan girdiler, menfaatler.

zalam-ı zulm / zalâm-ı zulm

• Zulmün karanlığı.

zalim / zâlim / ظالم

• Zulmeden, zulüm yapan.

• Zulmeden, haksızlık eden.

• Zulmeden, haksız.

• Zulm eden.

• Zulüm eden. (Arapça)

zeberced

• Zümrüd cinsinden ve onun kadar kıymetli olmayan, sarımtırak yeşil, cam parlaklığında kıymetli taş.

• Zümrütten daha açık renkte bir süs taşı.

zeraf

• Zürafa. (Farsça)

zerafe / zerâfe / زرافه

• Zürafa. (Arapça)

zeyhan

• Zulüm etmek. Zâlimlik yapmak.

zıllim / zıllîm

• Zulmü çok olan kimse. Zâlim insan.