ayn-ı istibdat

• Baskı ve zorbalığın ta kendisi.

berhiz

• Atılan, kalkan, sıçrayan. Zorbalık eden. (Farsça)

cebabire / cebâbire / جبابره

• Cebredenler, zorbalar, zâlimler.

• Zorbalar.

• Zorbalar. (Arapça)

cebbar / cebbâr / جبار

• Cebreden, zorba.

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Kullarının hallerini ıslâh edip tövbeye götüren, dilediğini yaptırmaya gücü yeten.
• Kibirli, zorba, gaddâr.

• Zorba. (Arapça)
• Güçlü. (Arapça)
• Tanrı. (Arapça)
• Tuttuğunu koparan, becerikli. (Arapça)

cebbar-ı hodfuruş / cebbâr-ı hodfuruş

• Kendini beğendirmeye çalışan zorba.

cebbarane / cebbarâne / cebbârâne

• Zorbaca.

• Cebbârcasına, zorbalıkla.

• Zorbaca.

cebbari / cebbârî / جباری

• Zorbalık. (Arapça - Farsça)
• Beceriklilik, tuttuğunu koparma. (Arapça - Farsça)

cebbarlık

• Zorbalık, zâlimlik.

ceberut-u mutlak

• Sınırsız baskı ve zorbalık.

cebr-i istibdat

• Baskı ve zulmün zorbalığı.

cereyan-ı nemrudane / cereyan-ı nemrudâne

• Nemrud gibi zulüm ve zorbalıkla ve dinsizlikle iş gören akım.

derebeyi

• Ortaçağda kendi arazisi içindeki insanlara istedikleri gibi hükmeden, devamlı olarak birbirleriyle savaşan geniş toprak sahiplerinden her biri.
• Mc: Asi, zorba.

devre-i istibdat

• Zulüm ve zorbalık dönemi.

dikta

• Zorbalık.

diktatör

• Despot, baskıcı, zorba.

harici / haricî

• Dışarıya âit olan. İçeriye âit olmayan. Dış ile alâkalı. Ecnebiye âit.
• Zorba ve âsi olan.
• Seyyid olmadığı halde seyyidlik iddia eden.
• Vaktiyle Hazret-i Ali Kerremallâhü veche'ye âsi olan fırka-i dâlle ashabından herbiri.

havaric

• (Tekili: Hâric ve Hârice) Asiler, zorbalar, isyankârlar.
• Hâricîler. Hâriçte kalanlar.

isti'sa'

• (İsyan. dan) İsyan etme. Anarşistlik ve zorbalık yapma.

istibdad-ı ilmi / istibdad-ı ilmî

• İlmî baskı, ilmî zorbalık.

istibdad-ı manevi-i umumi / istibdad-ı mânevî-i umumî

• Genel mânevî baskı, zorbalık ve despotluk.

istibdatkarane / istibdatkârâne

• Keyfî idareye yakışır şekilde, baskı ve zorbalık yoluyla.

kahhar / kahhâr

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Düşmanlarından, cebbâr (kibirli, zorba, zâlim), inâdcı, nîmetlere nânkörlük edenleri öldürüp, onları zelîl (aşağı, hakîr) etmekle dünyâda kahreden, âhirette düşmanları olan kâfirlere ebedî; îmâ nlı ölen mü'minlere, af ve mağfiret etmezse (bağı

kanun-u müstebidane / kanun-u müstebidâne

• Baskı ve zorbalığa yönelik kanun.

medar-ı tahakküm

• Baskı, zorbalık sebebi.

mindel

• Hırslı, doymaz ve açgözlü insan. Yırtıcı kimse.
• Zorba, eşkiya.

müstebid / مُسْتَبِدْ

• Zorba, diktatör.

• Zorba.

mütecebbir

• (Cebr. den) Zorba zor kullanan, cebir yapan.
• Kibirlenen.

• Zorba.

• Cebreden, zorba, zorlayan.

mütecebbirane / mütecebbirâne

• Zorbalıkla, cebren.

mütegallib / متغلب

• (Galebe. den) Zorba. Hak ve hukuka hürmet etmeden geçinmek isteyen.

• Zor kullanarak galip gelen, zorba.

• Zorba. (Arapça)

mütegallibane / mütegallibâne

• Zorbacasına, zâlimlere yakışır surette. (Farsça)

mütegallibe

• Zorba.

mütegallibin / mütegallibîn

• (Tekili: Mütegallib) Zorbalar, mütegallibler.

mütegallip

• Zorba, zorla yenmeye çalışan.

mütehakkim

• Zorba, zorbalık eden, tahakküm eden. Hâkimlik taslayan.

• Zorba.

• Hükmeden, zorba.

mütehakkimane / mütehakkimâne

• Zorbaca.

• Mütehakkim bir surette. Tahakkümle, zorbalıkla. (Farsça)

mütehakkimin / mütehakkimîn

• (Tekili: Mütehakkim) Zorbalar. Tahakküm edenler. Mütehakkimler.

sebeb-i tahakküm

• Baskı ve zorbalık sebebi.

tagallüb / تغلب

• Zorbalık.
• Hilâf-ı hak olarak musallat olmak. İstilâ etmek.
• Üstün gelmek.

• Üstün gelme, zorbalık, baskı.

• Zorbalık. (Arapça)

tagallüb etmek

• Baskı ve zorbalık yapmak.

tagallübat / tagallübât

• (Tekili: Tagallüb) Zorbalıklar, tahakkümler.

tahakküm

• (Hüküm. den) Tekebbür, zorbalık etmek. Zorla hükmetmek.

• Hükmetme, zorbalık.

tahakkümat / tahakkümât

• Baskılar, zorbalıklar.

• (Tekili: Tahakküm) Tahakkümler, zorbalıklar.

tecebbür

• Zorbalaşma.

tegallüb

• Galip olma, zorbalık, kuvvete dayalı baskı.

ukuk

• Anaya babaya itaatsizlik ve hürmetsizlik etmek. Zorbalık, tanımamak, âsi olmak.

usat

• (Tekili: Asi) Asiler, zorbalar, itaat etmeyenler.
• Günahkârlar.

yağmager

• (Çoğulu: Yağmagerân) Çapulcu, yağmacı, zorba. (Farsça)