ayin / âyin

• Merâsim. Usûl. Görenek. Dinî âdâb. Âdet, örf ve kanun.
• Ziynet, süs.İslâm'da fıkıh lisânı âyin kelimesini kabul etmemiştir. Bazı vakıflar, filân câmide herhangi bir tarikat âyini icra için te'sis yapacakları zaman vaki olan müracaatlarında fetvahâne tarafından verilen müsaadelerde âyi

çem

• Naz ve eda ile salınarak yürüme. (Farsça)
• Ziynetli, süslü, düzgün. (Farsça)
• Cürüm, kabahat, suç. (Farsça)
• Taam, yemek. (Farsça)
• Mâna. (Farsça)
• Kazanılmış, toplanılmış. (Farsça)

devs

• Ziynet etmek, süslemek.
• Bir şeyi ayağı ile basıp çiğnemek.

erneb

• Tavşan.
• Kadın ziynetlerinden biri.
• İri fare.

hifaf

• Tavaf etmek.
• Ziynet vermek.
• Yan, taraf.

midmek

• (Çoğulu: Medâmik) Ziynet verecek âlet.
• Haberi şâyi eden, duyuran nesne.

mishel

• Dil, lisan.
• Eğe, törpü.
• Ziynet verecek nesne.
• Yabâni eşek.
• Dizgin.

münemnim

• Ziynet verici, süslendirici.

müsevvem

• Alâmetli, işaretli.
• Süslü, ziynetli.
• Yabana otlamaya salıverilen davar.

mütezeyyin

• Süslenen, ziynetlenen.

müzahrefat / müzahrefât

• Gayr-i hâlis. Yaldızlı.
• Dünyanın daima değişen ve zail olan ziynetleri.
• Süprüntüler, pislikler.

müzeyyen / مزین

• Bezenip süslenmiş, ziynetli.

• Süslü, ziynetli. (Arapça)

müzeyyenat / müzeyyenât

• Süslenmişler, ziynetlenmiş olan güzel şeyler.

müzeyyin

• Tezyin eden, süsleyen, ziynetlendiren.

rusde

• (Çoğulu: Risâd) Ziynet, süs.

sehane

• Heyet.
• Süs, ziynet.
• Renk.

ta'til

• Çalışmağa ara vermek. Çalışmayı durdurmak. İzine başlamak.
• Kesmek.
• Muattal bırakmak.
• Ziynetsiz etmek, süssüz yapmak.
• Allah'ın sıfatlarını inkâr eden felsefecilerin mesleği.

tebrik

• Gözlerini dike dike bir yere bakmak.
• Günaha girmek.
• Uzak bir yere sefer etmek.
• Çetinlik, zorluk sebebi ile yorulmak.
• Kadının süslenip püslenmesi.
• Evi ziynetleyip süslemek.

tecemmül

• Ziynetlenmek. Süslenmek.
• Ululuk göstermek.
• Âletler. Sebepler.

• Ziynetlenmek, süslenmek.

tereccül

• Paklanmak, temizlenmek.
• Süslenmek, ziynetlenmek.
• Saç ve sakal taramak.
• Yayan yürümek.
• Kuyu içine girmek.

tezeyyün-ül ezhar / tezeyyün-ül ezhâr

• Çiçeklerin tezeyyünü, ziynetlenmeleri.

tezeyyünat / tezeyyünât

• (Tekili: Tezeyyün) Süslenmeler, ziynetlenmeler.

tezvir

• Söze yalan karıştırma. Yalan söze ziynet verme.
• Şahidin şehadetini iptal etme.
• Kendini ziyaret edene ikram etme.

tezyinat / tezyinât

• Süsler. Ziynetler.

üslub-u müzeyyen

• (Ziynetli ve parlak üslub) Bu üslub tergib ve terhib (teşvik etme ve sakındırma) gibi hususları tazammun eder. Hitabiyat ve iknaiyatta kullanılır.

uttel

• Üzerinde ziynet eşyası olmayan kadınlar.

zehna'

• Düzgün.
• Süs, ziynet.

zehre

• (Çoğulu: Ezhâr) Çiçek.
• Beyaz, berrak. Süs, ziynet.

zett

• Ziynet, süs.

zevahir

• (Tekili: Zühre) Çiçekler.
• Parlak yıldızlar.
• Ziynetli, parlak ve berrak olanlar.