ehl-i zikir

• Allah'ı sürekli olarak zikredenler, ananlar.

ehl-i zikir ve münacat / ehl-i zikir ve münâcât

• Sürekli olarak Allah'ı zikredip ananlar ve Allah'a yalvarıp zikredenler.

lisan-ı zakir / lisan-ı zâkir

• Zikreden dil.

lisan-ı zakir-i tevhid / lisân-ı zâkir-i tevhid

• Allah'ın birliğini zikreden, anan dil.

mevlevivari / mevlevîvâri / mevlevîvârî

• Mevlânâ'nın dönerek zikreden müridleri gibi; Mevlevîler gibi dönerek.

• Dönerek zikreden mevleviler gibi.

müsebbih

• Allah'ı tesbih edip anan, Allah'ı noksan sıfatlarından tenzih eden ve zikreden, Sübhanallah diye Allah'ı tesbih eden.

mütesavvıf

• Gafletten uzak yâni her an Hakk'ı zikreden, kalbini mânevî kirlerden temizleyen ve Allahü teâlâdan başka her şeyi gönlünden çıkaran, rûhunu cenâb-ı Hakk'ın zikri ile (anmakla) süsleyen tasavvuf ehli, velî, mürşid, ahlâk-ı hasene sâhibi. Çoğulu mütesa vvifûn, mütesavvifîn ve mütesavvife'dir.

müzekkir

• Andıran, hatıra getiren, yâd ettiren, zikrettiren, hatırda tutturan.
• Zikreden, ibâdet eden.
• Resul-i Ekrem (A.S.M.) mü'minleri ve bütün beşeriyeti tehlikeli şeylerden halâs edip iki cihan saadetine nâil olma yolunu tâlim ettiğinden, Kur'an-ı Kerim'de müzekkir diye isimlendiril

serzakir / serzâkir

• Başta gelen zâkir, zikredenlerin başı. (Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü Vesselâm'dan kinâye olur.) (Farsça)

• Zikredenlerin başı.

zakir / zâkir / ذاكر / ذَاكِرْ

• Zikreden, zikredici.
• Hafızası kuvvetli.
• İlâhiler okuyan. Çok çok duâ ve Esmâ-i İlâhiyeyi okuyan.
• Tekrar eden.

• Zikreden, Allah'ı anan.

• Zikreden, Allahı anan.

• Zikreden. (Arapça)

• Zikreden.

zakirun / zâkirûn

• Zikredenler.