aliz / âlîz

• Alihten veya Aliziden fiilinden emirdir. İsm-i fâili Alizende Türkçedeki mânası: Zayıf, cılız. (Farsça)
• Farsçada: Hayvanın ürküp sıçraması, çifte atması, huysuzluk edip sıçramasına denir. (Farsça)

ebna / ebnâ

• (Tekili: İbn) Oğullar. Çocuklar. Veledler. Ferzendeler.

gürizende

• (Çoğulu: Gürizendegân) Kaçan, kaçıcı. (Farsça)

şaz

• Kural dışı, kurala uymayan, genel düzenden ayrılmış olan.

sazende

• (Çoğulu: Sâzendegân) Çalgıcı. (Farsça)
• Düzenleyici, yapıcı. (Farsça)

tertib-i eşya

• Eşyanın belli bir düzende meydana gelmesi.

zendeka

• Kâfirlik, dinsizlik. (Zendeka sâhibine zındık denir. Bazılarınca zındık; hem dinsiz, hem emvâl ve ezvacın iştirakine ve dehrin bekasına kail olan kimsedir.)

zındık

• (Bak: Zendeka)