agande

• Sucuk, yastık, minder gibi zorla doldurulmuş olan şeyler. (Farsça)
• Bir çeşit zehirli olan haşere, böcek. (Farsça)

agu

• Zehir, sem.

akarib

• (Tekili: Akreb) Kuyruğunda zehiri bulunan bir hayvancık olan akrebler.

akonitin

• Kurtboğan denilen bir bitkiden çıkan zehirleyici bir madde. (Fransızca)

akreb

• Zehirli ve tehlikeli küçük hayvancık.
• Saatin kısa ibresi.
• Semâda bir burç ismi.

aksülümen

• Kim. Klor ile civadan mürekkeb zehirleyici te'siri fazla olan bir tuz.

asale

• Zehiri çok tesirli ve korkunç olan yılan.

bad-ı semum / bâd-ı semûm

• Çölde, sıcakta gündüz esen sıcak yel. Sam yeli. Zehirli rüzgâr.

bad-zehr

• Panzehir. (Farsça)

biş

• Artık, ziyade. Bıldırcın otu denilen zehirli bir ot. (Farsça)

cerrare

• Sarı renkte küçük ve zehirli akrep.

cirsam

• Divanelik, delilik.
• Öldürücü zehir.
• Zatülcenb.

cühal

• Zehir.

esrar

• (Tekili: Sır) Sırlar. Gizli hikmetler ve mânalar. Bilinmeyen şeyler.
• Keyif veren zehir. Uyuşturucu madde.
• Elinde ve el ayasında olan hatlar.

esrar-keş

• Esrar denen zehiri kullanan kimse. Esrar içen. (Farsça)

gazat-ı muzırra / gazât-ı muzırra

• Zararlı gazlar. Zehirli gazlar.

helahil / helâhil / هلاهل

• (Tekili: Hülhül) Tesiri pek kuvvetli ve öldürücü zehir. Panzehiri olmayan ağu.

• Zehir, ağı, boğanotu. (Arapça)

helahil-riz

• Öldürücü zehir saçan. (Farsça)

helhel

• Seyrek, ince, dakik şey.
• Öldürücü zehir.

hemmame

• Zehirli hayvan. Akrep.

hülhül

• (Çoğulu: Helâhil) Öldürücü zehir.

huş

• Akıl, fikir, zekâ, iyi ile kötüyü ayırma hissi. (Farsça)
• Ruh, can. (Farsça)
• Ölüm, (Farsça)
• Zehir. (Farsça)

ishab

• Çok söylemek.
• Türlü şeylerden renk değiştirmek.
• Bir şeye fazla tama' etmek.
• Kuyu kazıp suyu bulamamak.
• Zehirlenme veya hastalıktan dolayı renk değişmesi.
• Kuzu, anasını emmek.
• Duvarı başı boş salıvermek.

kahir-üs sümum

• Panzehir.

kaşb

• Karıştırmak.
• Zehir içirmek.
• Yaramazlıkla hatırlamak.
• İncitmek.

küşle

• Hind vilâyetinde yetişen zehirli bir ot kökü.

madde-i semmiye

• Zehirli madde.

meldug

• (Ledg. den) Zehirli bir hayvan tarafından ısırılarak sokulmuş.

mesmum / mesmûm / مسموم

• Zehirlenmiş. Ağu katılmış. Zehirli.

• Zehirlenmiş.

• Zehirli. (Arapça)

mesmumen

• Zehirli olarak. Zehirlenmiş olarak.

mesmus

• Zehirli.

mesus

• Yavan su.
• Panzehir taşı.

meta-ı zehr-alud / metâ-ı zehr-âlûd

• Zehirli mal.

müsemmem

• Zehirli.

• (Semm. den) Zehirlenmiş, ağulu, içine zehir atılmış.

müsemmim

• Zehirleyen, zehir katan.

• Zehirleyen.

mütesemmim

• Zehirlenen, ağu içmiş olan.

niş

• (Arı, akrep gibi böceklerde olan) İğne. (Farsça)
• Diken. (Farsça)
• Ağu, zehir. (Farsça)

nusb

• (Çoğulu: Ensâb) Meşakkat, zahmet, elem.
• Zehir, ağu.
• Belâ, musibet.
• Put, sanem, heykel.

nuşdaru

• Panzehir. (Farsça)
• Tiryak. (Farsça)
• şarap. (Farsça)

ömer ibn-i abdülaziz

• (Hi: 60-101) Emevî Devleti halifelerinden olup Hz. Ömer'in ahfadındandır. Siyaset âleminde bir dâhi ve adâlette bir ikinci Hz. Ömer'di. Malatya'yı Rumlardan yüzbin esir mukabilinde satın aldı. Zehirlenerek şehid edildi. (R. Aleyh)

padzehr / pâdzehr / پادزهر

• Panzehir. (Farsça)

• Panzehir. (Farsça)

pajir

• Panzehir. (Farsça)

pan

• Yun. "Bütün, karşı" mânasına kelimenin başına getirilerek kullanılır. Meselâ: Panzehir : Zehire karşı ilâç.

panzehir

• Zehire karşı ilâç.

• Zehire karşı ilâç.

• Zehire karşı ilaç.

sa'r

• Katil zehiri.
• Kısa boylu adam.
• Küçük hıyar.
• Yaban soğanının kökü.

samm

• Zehirleyen. Ağulu.
• Sam Yeli denen öldürücü rüzgâr.

samme

• (Çoğulu: Sevvâm) Zehirli hayvan.

sem / سم

• Zehir.

• Zehir. (Arapça)

semdar / semdâr / سمدار

• Zehirli. (Farsça)

• Zehirli. (Arapça - Farsça)

semlendiren

• Zehirleyen, kirleten.

semli

• Zehirli.

semm

• Zehir, ağu.

• Zehir.

semm-i katil

• Öldürücü zehir.

• Öldürücü zehir.

semm-i kàtil

• Öldürücü zehir.

semm-i murdar / سَمِّ مُرْدَارْ

• Pis zehir.

semmdar

• Zehirli. (Farsça)

semmi / semmî

• (Semmiye) Zehirle alâkalı. Zehirli.

semmikatil

• Öldürücü zehir.

semum

• Zehirli şey.
• Sam yeli.
• Gündüz vakti sıcak çölde esen pek sıcak rüzgar olup, bitki ve hayvanları mahveder.

şereng

• Zehir. (Farsça)

set'et

• Böy denilen zehirli böcek.

sevam

• Yabanda otlayıp gezen hayvan.
• (Tekili: Sâmme) Zehirli hayvanlar.

sevvam

• (Tekili: Sâmme) Akrep ve yılan gibi zehirli hayvanlar.

sikec

• Başı kızıl olan zehirli bir yılan.

simam

• (Tekili: Semm) Zehirler.

simm

• (Çoğulu: Simâm-Sümum) Küçük dar delik.
• İğne deliği.
• Ağu, zehir.
• Kast.
• Düzeltme, ıslah.
• Set.

sümum / sümûm / سموم

• (Tekili: Semm) Zehirler, ağular.

• Zehirler.

• Zehirler. (Arapça)

sümum-u ağraz / sümum-u ağrâz

• Kinlerin zehirleri, kötü maksatların zehirleri.

tesemmüm

• Zehirlenmek.

• Zehirlenme.

• Zehirlenme.

tesemmümat / tesemmümât

• (Tekili: Tesemmüm) Zehirlenmeler.

tesmim / tesmîm / تسميم

• Zehirleme.

• Zehirleme.

• Zehirleme.

• Zehirleme. (Arapça)
• Zehirlenme. (Arapça)
• Tesmîm edilmek: Zehirlenmek. (Arapça)
• Tesmîm etmek: Zehirlemek. (Arapça)

tesmim eden

• Zehirlendiren.

tesmimen

• Zehirleyerek.

tiryak / tiryâk / تریاک / تِرْيَاقْ

• Panzehir. Zehirlenme veya hastalıklardan hemen şifâ bulmağa vesile olan ilâç.

• Tesirli ilaç, panzehir.

• Panzehir. (Arapça)
• Afyon. (Arapça)

• İlaç, panzehir.

tiryak-ı marazi'l-bid'a / tiryâk-ı marazi'l-bid'a

• İslâmiyet'in aslında olmayıp sonradan dine sokulan, Kur'ân'a ve sünnete aykırı mânevî hastalıkların ilâcı, panzehiri; On Birinci Lem'a.

tiryaku marazı'l-bid'a

• İslâmiyetin aslında olmayıp sonradan dine sokulan, Kur'ân'a ve Sünnete muhalif manevî hastalıkların ilâcı, panzehiri.

vasıta-i tesmim

• Zehirleme vasıtası.

yerun

• Ağu, zehir.
• Aygır suyu.

zakkum

• Cehennem'de bir ağacın ismi, cehennemliklerin yiyeceği.
• Gösterişi güzel, çiçekli ve zehirli meyvesi olan yâsemine benzeyen bir bitki ismi.

zebib

• Kuru üzüm. Kuru incir.
• Yılan veya akrep gibi hayvanların zehiri.

zehir-alud / zehir-alûd

• Zehirli, zehir karışmış.

zehirbaz

• Zehir veren, zehir yapan.

• Zehirci, zehir yapan.

zehr / زهر

• (Zehir) Zehir, ağu, semm. (Farsça)

• Zehir.

• Zehir, ağı. (Farsça)

zehr-abe

• Acı ve zehir gibi su. Zehirli su. (Farsça)
• Mc: Acı, acılık. (Farsça)

zehr-alud

• Zehirli. Zehir karışmış. (Farsça)

zehr-amiz

• Acı, zehirli. (Farsça)

zehr-bar

• Pek acı, zehir saçan. (Farsça)

zehr-baz

• Zehir veren. Zehir yapan.
• İmandan ayıran.

zehr-efşan

• Zehir saçan. (Farsça)

zehr-i katil

• Öldürücü zehir.

• Öldürücü zehir.

zehr-nak

• Zehirli, ağulu. (Farsça)

zehralud / zehrâlûd

• Zehirle karışık.

zehrin

• Pek acı, zehir gibi. (Farsça)

zehrnak / zehrnâk / زهرناک

• Zehirli. (Farsça)

zerh

• Yemeğe zehir katmak.