fedm

• Ahmak, bön, kalın kafalı, budala.
• Yaşamak.
• Yaşlanmak, ihtiyarlamak.
• Yorulmuş, sakil kimse.

fehh

• Yorulmuş âciz kişi.

hasir / hasîr

• Feri gitmiş, donuklaşmış göz.
• Hasret çeken. Meramına nail olamayan.
• Yorulmuş.
• Açılmış.
• Zayıf.

kassam

• Hayrı çok olan kimse.
• Yorulmuş, kendini bırakmış, mahzun kişi.
• Büyük hurma salkımı.
• Büyük et parçası.

kelil

• Körleşmiş.
• Az gören, donuk gören göz. Uzağı veya yakını iyi göremiyen göz. Miyop veya hipermetrop göz.
• Kesmez olan âlet.
• Çakal.
• Yorulmuş kişi, yorgun kimse.

lagıb

• Acıkmış ve yorulmuş kişi.

mahsur

• Fersiz göz. Yorulmuş, uzun uzadıya bakmaktan donuklaşmış ve göremez olmuş göz.

tılh

• (Çoğulu: Tılâh-Talâyıh) Zayıf.
• Yorulmuş.
• Geç gelmek.