abir-i sebil / âbir-i sebîl

• Yolda giden yolcu.

azimet-rah / azimet-râh

• Yola çıkma.

bais / bâis / باعث

• Yol açan, sebep olan. (Arapça)
• Bâis olmak: Yol açmak, sebep olmak. (Arapça)

bedraka

• Yol gösterici, kılavuz.

berahide

• Yola çıkarılmış, gönderilmiş. (Farsça)

delalet / delâlet

• Yol gösterme, kılavuzluk etme.

delil / delîl

• Yol gösterici, kanıt.

derece-i delalet / derece-i delâlet

• Yol gösterme derecesi.

dübbe

• Yol, tarik.

ebna-yı sebil / ebnâ-yı sebil

• Yolcular, seyahat edenler, seyyahlar.

ehl-i idlal / ehl-i idlâl

• Yoldan çıkaranlar, saptıranlar.

esfar-ı baide / esfar-ı baîde

• Yolculuklar, uzak seferler.

eşkıya / eşkıyâ

• Yol kesenler.

eşkiya

• Yol kesici, isyancı.

eslem-i tarik

• Yolun en selâmetlisi. En selâmetli yol.

esna-i tarik / esnâ-i tarik

• Yolculuk esnasında, sırasında.

esna-yı rah / esnâ-yı rah

• Yolculuk esnasında.

esna-yı sefer / esnâ-yı sefer

• Yoluculuk esnasında, yolculuk sırasında.

feda'i / fedâ'î / فدائى

• Yoluna canını hiçe sayan. (Arapça)

fezaa

• Yolda ve tarlada yapılan ve höyük denilen suret.

gava

• Yoldan çıkmış. Yolunu şaşırmış. Azgın.

gümrah / gümrâh / كُمْرَاهْ / گمراه

• Yolunu şaşırmış.

• Yolunu kaybetmiş, yoldan çıkmış.

• Yoldan çıkmış. (Farsça)

guşmal

• Yola getirme, te'dib etme, kulak bükme, ihtar etme. (Farsça)

habbe

• Yol, tarik.

hafe-i tarik / hâfe-i tarîk

• Yol kenarı.

hak-rah / hâk-rah

• Yol toprağı. (Farsça)

harc-ı rah

• Yol harcı, yol parası. Yol masrafı, yol için verilen para.

harcırah / خرج راه

• Yol masrafı için verilen para.

• Yol parası.

haydut / haydût

• Yol kesici.

hem-rev

• Yol arkadaşı, beraber giden, yoldaş. (Farsça)

hemrah / hemrâh / همراه

• Yoldaş, yol arkadaşı. (Farsça)

hemsefer / همسفر

• Yoldaş. (Farsça - Arapça)

hermele

• Yolmak.

hizaya gelmek

• Yola gelmek, düzelmek.

ibabe

• Yol, tarik.

ibn-i sebil

• Yolcu. Seyyah.

ihla-i sebil

• Yolunu açık bırakma.

infirak-ı turuk

• Yolların ayrılması.

intihac

• Yol bulma, varma, ulaşma.

irae-i tarik

• Yol gösterme. Kılavuzluk etme.

irşad / irşâd

• Yol gösterme, rehberlik etme. İnsanları, Allahü teâlânın emir ve yasaklarına ve Resûlullah efendimizin sünnet-i seniyyesine uymaya, her zaman Allahü teâlâyı anmaya, O'nu unutmamaya, kalbde O'ndan başkasının sevgisine yer vermemeye çağırmak, Allahü te âlânın râzı olduğu yolu göstermek.

ıshab

• Yoldaşlık yapmak.

itisaf / itisâf / اعتساف

• Yolsuzluk. (Arapça)

ızlal / ızlâl / اضلال

• Yoldan çıkarma. (Arapça)

kafile

• Yolculuk eden topluluk.

kankane

• Yol göstermek.

kat'-ı tarik

• Yol kesicilik.

katı-ut tarik

• Yol kesen, eşkiya.

katıüttarik / katıüttarîk

• Yol kesen.

katiüttariklik

• Yol kesicilik, eşkıyalık.

kervan

• Yolculuk kafilesi.

kompartıman

• Yolcu trenlerinde vagonların bölümlerle ayrılmış kısımlarından her biri. (Fransızca)

kutta-i tarik

• Yol kesenler, eşkiyalar, haydutlar.

lazlaz

• Yol gösterici, kılavuz.

lukata

• Yolda veya başka bir yerde bulunup da, sâhibi bilinmeyen mal.

madalle

• Yolun kaybolduğu yer.

mahrefe

• Yol.

maksad-ı irşadi / maksad-ı irşadî

• Yol gösterme gayesi.

mazalle

• Yol aranılan yer.

meş'ab

• Yol, tarik.

meşgel

• Yol kesen, haydut, şaki, eşkiyâ. (Farsça)

meslek / مَسْلَكْ

• Yol, usûl, ekol.

• Yol, usül, hareket tarzı.

mevs

• Yolmak. Traş etmek.

mezheb

• Yol, usül.

minhac / minhâc

• Yol, meslek.

• Yol, meslek, metod.

muhter

• Yol, tarik.

münharif

• Yoldan çıkmış, çarpık.

mürafaka

• Yoldaşlık.

mürşid-i alim / mürşid-i âlim

• Yol gösterici âlim.

müsafir / müsâfir

• Yolcu. Senenin kısa günlerinde, insan veya deve yürüyüşü ile üç günde gidilecek yere gitmeyi niyet ederek, bulunduğu yerin kenar evlerinin dışına çıkan kimse.

müsbet hizmet

• Yol göstermek, yardım etmek gibi olumlu ve yapıcı hizmet.

müsebbib / مسبب

• Yol açan, sebep olan. (Arapça)

mutatarrik

• Yol bulan, geçen.

peyma / peymâ / پيما

• Yol alan, kateden, ölçen. (Farsça)

rah / râh / راه

• Yol.

• Yol.

• Yol. (Farsça)

rah-nüma

• Yol gösteren, kılavuz. (Farsça)

rahdan

• Yol bilen. (Farsça)

rahi

• Yola ait, yolla alâkalı, yola dâir. (Farsça)

rahiyye

• Yolluk. Yol masrafları.

rahname / râhname / راهنامه

• Yol ve yön gösteren kâğıt. Harita. (Farsça)

• Yol haritası. (Farsça)

rahnüma / راهنما

• Yol gösteren, kılavuz. (Farsça)

rahrev

• Yolcu. (Farsça)

rahzen / râhzen / راهزن

• Yol vuran. Yol kesen. Eşkiyâ, haydut. (Farsça)

• Yol kesen, haydut. (Farsça)

rasd

• Yol gözlemek.

refik-i rah / refik-i râh

• Yol arkadaşı.

reh / ره

• Yol, kaide, tarz, usul. (Farsça)

• Yol. (Farsça)

reh-averde

• Yolcunun getirdiği hediye. (Farsça)

rehber

• Yol gösteren, kılavuz. (Farsça)

• Yol gösteren, kılavuz; bir kimseye veya bir topluluğa iyi ile kötüyü görmesinde ve doğru yolu bulmasında yardımcı olan, insanı Allahü teâlânın rızâsına kavuşturmaya çalışan, ilim ve ahlâk sunan zât.

• Yol gösteren, kılavuz.

• Yol gösteren.

rehgüzar / rehgüzâr

• Yol üstü.

rehneverd

• Yola çıkan. Yolcu. (Farsça)

rehnüma / رهنما

• Yol gösteren. Kılavuz. (Farsça)

• Yol gösteren.

• Yol gösterici. (Farsça)

rehpeyma

• Yol ölçen. (Farsça)

rehpeymayi / rehpeymayî

• Yolculuk. (Farsça)

rehrev

• Yolcu. Yola giden. (Farsça)

rehyab

• Yolunu bulabilen, girebilen. (Farsça)

rehzen

• Yol kesen, haydut, eşkiya. (Farsça)

revan / revân

• Yolcu, gidici.

rıhlet

• Yolculuk, göç.

• Yolculuk, göç.

şaki / şakî

• Yol kesen, haydut.

salat-ı sefer / salât-ı sefer

• Yola çıkıldığı zaman kılınan iki rekât namaz.

sarib

• Yol, tarik.

sebil / sebîl

• Yol; su dağıtılan yer ve dağıtılan şeyler.

sed-i rah / sed-i râh

• Yol kapayan, yola mâni olan.

şedd-i rahl etmek

• Yola koyulmak, yola çıkmak.

sedd-i turuk eden

• Yolları kesen, kapayan.

sefer

• Yolculuk.

• Yolculuk, savaş, kez.

• Yolculuk, seyahat, gezi. Savaşa gitme. Savaş, muharebe.

sefergüzin

• Yolculuk yapan, seyahat eden. (Farsça)

senen

• Yol, tarik.

serkuy

• Yol, sokak veya mahalle başı. (Farsça)

sevk

• Yollama, gönderme.

seyahat

• Yolculuk, gezi.

• Yolculuk.

seyir

• Yolculuk, gezinti.

seyr ü sefer eden

• Yolculuk yapan.

seyr ü seyahat eden

• Yolculuk eden.

sırat / sırât / صراط

• Yol, cadde.

• Yol. (Arapça)

sükn

• Yolun ortası.

süluk etme / sülûk etme

• Yol alma.

süluk etmek / sülûk etmek

• Yol almak.

sünnet

• Yol, kânun, âdet.
• Peygamber efendimizin mübârek sözleri, işleri ve görüp de mâni olmadığı şeyler.
• Din bilgilerinde senet, kaynak olan dört temel delîlden biri. Hadîs-i şerîfler.
• Şerîat yâni İslâm dîni.

tarik / tarîk / طريق / طَر۪يقْ

• Yol, hadis veya haberin geliş kanalı.

• Yol, tarz, metod.

• Yol. Meslek, tarz.

• Yol.

• Yol.

tarikiyle

• Yoluyla.

tatarruk

• Yol bulma. Yol bulup girme.

tezvid

• Yol azığı hazırlama.

tirhal

• Yola çıkma, göç etme.

turuk / طرق

• Yollar.

• Yollar. (Arapça)

tuşe-i rah / tuşe-i râh

• Yol azığı, yol yiyeceği.

udul / udûl

• Yoldan çıkma, sapma.

vasıta-i seyahat

• Yolculuk aracı.

vesile

• Yol, hedefe ulaştıran şey.

yol-daş

• Yol arkadaşı.

yolcu

• Yola çıkan, konuk, seferî kimse.

zad / zâd

• Yol azığı.

zat-ı mürşidane / zât-ı mürşidane

• Yol gösteren kişi.

zebk

• Yolmak.