ahteran / ahterân

• Yıldızlar. Necimler. (Farsça)

akmar

• (Tekili: Kamer) Aylar. Yıldızlar.

ane / âne

• Bir aşiretin bütünlüğü veya işleri veya şerefi.
• Dişi ve yabani eşek.
• Yabani eşek sürüsü.
• Cedi (keçi) burcundan bir kısım yıldızlar.
• Kasık kılı.
• Apış arası, kasık.

arz-ı belde ta'yini

• Ast: Herhangi bir bölgede kutup yıldızı veya diğer yıldızlarla astronomik hesaplar yapmak suretiyle o yerin arzını tayin etmek.

bahr-i muhit-i havai / bahr-i muhit-i havaî / bahr-i muhit-i havâî

• Yıldızların, seyyarelerin içinde dolaştığı feza. Büyük feza denizi.

• Hava okyanusu; yıldızların, gezegenlerin içinde dolaştığı geniş feza denizi.

besmele

• Bismillahirrahmanirrahim'in kısaltılmış ismi. Müslüman her işine Bismillah ile başlar. Yani her işi Allah adına ve Allah için yapar. Atomlardan yıldızlara kadar her varlık da Allah adına ve Allah için hareket eder. İnsan da Bismillah diyemiyeceği, yani Allah'ın emri ve izni olmayan bir işi ve hareke

beyne'l-ecram

• Gök cisimleri ve yıldızlar arasında.

burc

• Kale, yüksek bina.
• Herhangi bir şekli gösteren ve özel ad alan sâbit yıldızlar topluluğu, galaksi.
• Güneşin girip çıktığı on-iki burçtan her biri: Yengeç, kova, akrep.

büruc

• (Tekili: Burc) Burç, aslında âşikar şey mânasına gelir. Her bakanın gözüne çarpacak şeklide zâhir olan yüksek köşk mânasına da kullanılmıştır.
• Bunlara teşbihen veya zuhur mânâsıyla semâdaki bir kısım yıldızlara veya bazı yıldızların toplanmasından meydana gelen şekillere ve farazi su

cevar-ül künnes

• Seyyar yıldızlar. (Ütarid, Zühre, Merih, Müşteri, Zuhal.)

derari / derârî

• (Tekili: Dürrî) Parlak yıldızlar. (Farsça)
• Renkli şeyler. (Farsça)

• Parlak yıldızlar, renkli şeyler.

ecram / ecrâm

• (Tekili: Cirm) Ruhsuz büyük varlıklar. Cirmler. Yıldızlar.

• Gök cisimleri, yıldızlar.

ecram-ı semaviye

• Gök cisimleri, yıldızlar.

ecram-ı semaviyye / ecrâm-ı semâviyye

• Gök cisimleri, yıldızlar.

ecram-ı ulviye

• Ulvi yıldızlar. Büyük cirimler.

encüm / انجم

• (Tekili: Necm) Yıldızlar. Necmler.

• Yıldızlar. (Arapça)

ezfar

• Tırnaklar.
• Tırnakbahuru denilen tıbbi bir koku.
• Şimal kutbunda bulunan küçük yıldızlar.

feza

• Yıldızlar arasındaki geniş boşluk. Gökyüzü.
• Yer geniş olmak.
• Açık sahra.
• Saha.
• Yerde akan su.

hamel

• Kuzu.
• Ast: Burçlardan birinin adıdır. Bu burcu teşkil eden yıldızlar kuzuya benzediği için arapça kuzu demek olan hamel denilmiştir. Güneş bu burca 21 Mart'ta girer ve gece ile gündüz bir olur.

hunnes-künnes

• Hunnes, Hânis'in; Künnes de Kânis'in çoğuludur. Kânis, süpüren mânasınadır. Umumiyetle, akıp akıp yuvalarına giden veya aynı yollarında gidip gelen yıldızlar demektir. Bazılarınca gündüz gaib, gece zâhir olan yıldızlara denir. Ekseriyetle yedi seyyar yıldızlara denmiştir. (Zuhal, Müşteri, Merih, Züh

• Bir kısım yıldızlar.

ilm-i hey'et

• Gökler ve yıldızlar ilmi. Astronomi.

ilm-i nücum

• İlm-i Ahkâm-ı Nücum da denir. Yıldızların ahvalinden, hareketlerinden mâna çıkarmağa çalışmak ve araştırmak ilmidir.

iltima-i kevakib

• Yıldızların parıldaması.

iştibak

• (Şebeke. den) Örülmek. Örgülenmek.
• Karşılıklı birbirine geçmek.
• Perişanlık.
• Zâhir olmak.
• Koz: Güneş battıktan sonra gökte kum taneleri gibi görünen karışık yıldızlar.

iştibak-ün-nücum / iştibâk-ün-nücûm

• Güneş battıktan sonra, yıldızların çoğunun görünmesi, yâni güneşin arka kenârının, şer'î ufuk altına on derece irtifâ'a (yüksekliğe) inmesi.

kabis

• Yusuf Aleyhisselâm'ın rüyasında gördüğü yıldızlardan birisi.

kevakib / kevâkib / كواكب

• (Tekili: Kevkeb) Yıldızlar.

• Yıldızlar.

• Yıldızlar. (Arapça)

kozmoğrafya

• yun. Yıldızların yerlerinden ve hareketlerinden bahseden ilim. Felekiyyat. İlm-i hey'et.

künnes

• (Tekili: Kânis) Yuvasında ve yatağında olan geyikler.
• Gündüzün gizlenen, gece görünen seyyar yıldızlar.

• Gece görünen yıldızlar.

matla'

• Doğacak yer, güneş vasair yıldızların doğması, kaside veya gazelin ilk beyti.

• Güneş veya yıldızların doğdukları yer, ufuktan çıktıkları yer.
• Yıldız veya güneşin zuhur etmesi.
• Edb: Kaside ve gazelin kafiyeli olan ilk beyti.

metali

• Doğacak yerler.
• Güneş ay ve yıldızların doğdukları yerler.

mısbah

• Kandil. Çıra. Meş'ale. Lâmba. (Aya, güneşe, yıldızlara ve mecâzen de Resul-i Ekrem'e (A.S.M.) bu isim verilmiştir.)Sabah ve sabahat maddesinden ism-i âlettir ki; sabah gibi lâtif ve kuvvetli aydınlık veren lâmba demektir.

müneccim

• Yıldızların hareket ve hâllerini tedkikle uğraşan, mevki ve harekâtından mâna ve hüküm çıkaran. Falcı.

• Astrolog, yıldızların konum ve hareketlerinden mânâ çıkaran.

• Yıldızların hareketlerini gözetleyerek geleceğe dâir haber verdiğini iddiâ eden, yıldız falına bakan kimse. Astrolog.
• İlm-i nücûm yâni astronomi ilmiyle uğraşan kimse. Astronom.

• Yıldızlarla uğraşan, falcı.

necm

• (Necim) Yıldız, ahter, kevkeb. Ülker yıldızına da denir. Ülker, onbir yıldızdır. Altısı görünür, gözü kuvvetli olan yedinciyi de görebilir.
• Belirli olan vakit. (Araplar, vakti yıldızlarla tahdit ederlerdi)
• Kabak ve hıyar gibi yayvan nebat.
• Belirli vakitte yapılan vazi

necmi / necmî

• Yıldıza dair, yıldızlarla alâkalı.

nehrüssema

• Samanyolu da denilen yıldızlar kümesi.

nücum / nücûm / نجوم

• (Tekili: Necm) Yıldızlar.

• Yıldızlar.

• Yıldızlar.

• Yıldızlar.

• Yıldızlar. (Arapça)
• Astoroloji. (Arapça)

nücum-misal / nücûm-misâl

• Yıldızlar gibi, yıldızlara benzer.

nücum-u asümani / nücum-u âsümânî

• Göklerdeki yıldızlar.

nücum-u kur'aniye / nücûm-u kur'âniye

• Kur'ân'ın yıldızları; âyet-i kerîmeler.

nücum-u sakıbe / nücum-u sâkıbe

• Işığıyla karanlığı delip geçen yıldızlar.

• Işığıyla karanlığı delip geçen yıldızlar.

nücum-u sevabit / nücum-u sevâbit

• Sabit yıldızlar.

nücum-u seyyare

• Gezen yıldızlar, gezegenler.

• Seyyar, gezici yıldızlar.

nücumi / nücumî

• Yıldızlarla ilgili.
• Yıldızlarla uğraşan.

nücumperest / nücûmperest

• Yıldızlara tapan.

• Yıldızlara tapan.

rasadhane / rasadhâne

• Havanın değişen şekillerini, sıcaklık ve soğukluğu tesbit etmek için veya yıldızların hareketlerini tesbit ve takib maksadiyle çalışılan yer. (Farsça)

recm-i nücum

• Yıldızlarla taşlama.

sabihat / sâbihât

• Yüzücü olanlar, yüzenler. Gemiler.
• Ehl-i imânın ruhları.
• Yıldızlar.

sabiiler / sâbiîler

• Aya ve yıldızlara tapan kimseler. El-Cezîre (Cizre) ve Harran civârında yaşayan bu kimseler, yahûdîlik, hıristiyanlık ve mecûsîlik gibi çeşitli dinlerden bâzı inanışları alarak bir din meydana getirmişlerdir.

sabiiyyun / sâbiiyyun

• Yıldızlara tapan kimseler.

samanyolu

• Uzaktan parlak bir yol gibi görünen yıldızlar kümesi.

sefain-i kibriya / sefâin-i kibriyâ

• Sonsuz azamet ve büyüklük sahibi Allah'ın gemileri; yani gazegenler, yıldızlar.

sevabit / sevâbit / ثوابت

• (Tekili: Sâbite) Merkezlerinden ayrılmaz görünen yıldızlar.
• Sâbit olanlar, sâbitler.

• Bulunduğu yerde hep sâbit olarak görülen yıldızlar.

• Duranlar, sabit yıldızlar.

• Yıldızlar. (Arapça)

sevabit-i kevkebiye

• Gökyüzünde sabit olarak görülen ve gece karanlığında insanlara yön gösteren yıldızlar.

sevakıb

• (Tekili: Sâkibe) Parlak yıldızlar.

sitare-gan / sitare-gân

• Yıldızlar.

süreyya

• Ülker (Pervin) yıldızı. Yedi (veya altı) yıldızlardır ki; ikişer ikişer karşılıklı dururlar ve Ayın geçtiği yerlere yakın görünürler. Gerdanlığa benzemesinden Felekiyâtta "Ikd-ı Süreyya" tabir edilir.

suud

• Mübarek.
• Mübarek sayılan yıldızlar.

tabaka-i sevabit / tabaka-i sevâbit

• Yerlerinde sabit olarak duran yıldızlar tabakası.

• Sabit bilinen yıldızlar tabakası.

tencim

• Yıldız ilmi ile uğraşmak. Yıldızların hareketlerinden mâna çıkarmağa çalışmak.

teshir-i şems ve kamer ve nücum

• Güneşi, ayı ve yıldızları emrine boyun eğdirme.

veseni / vesenî

• Putperest. Yıldızları ilâh itikad etmek gibi sapık şeylere inanan kimse.

zevahir

• (Tekili: Zühre) Çiçekler.
• Parlak yıldızlar.
• Ziynetli, parlak ve berrak olanlar.

zevail

• (Tekili: Zail) Zeval bulanlar. Zail olan şeyler.
• Mc: Yıldızlar.