adat-ı ecanib / âdât-ı ecânib

• Yabancı örf ve âdetler.

adat-ı ecnebiye / âdât-ı ecnebiye

• Yabancı âdetler, alışkanlıklar.

ağyar / ağyâr / اغيار

• Yabancılar. (Arapça)

ahderri / ahderrî

• Yabani eşek.

ahkab

• Yabani eşek.

ayzan

• Yaban eşeğinin erkeği.

bahzec

• Yaban sığırının buzağısı.

bi-ganegi / bî-gânegî

• Yabancılık. (Farsça)

bigane / bîgâne / بيگانه

• Yabancı. (Farsça)

car-ül cünüb / câr-ül cünüb

• Yabancı kimse. Akrabadan olmayan.

cercar

• Yaban maydanozu.

cinzab

• Yaban havucu.

dahil / dahîl

• Yabancı, sığıntı.

ecanib / ecânib / اجانب

• Yabancılar.

• Yabancılar.

• Yabancılar. (Arapça)

ecanip / ecânip

• Yabancılar, Avrupalılar.

ecnebi / ecnebî / اجنبى / اَجْنَب۪ي

• Yabancı. Garip. Alışmamış. Başka milletten olan.

• Yabancı.

• Yabancı.

• Yabancı. (Arapça)

• Yabancı.

ecnebiler / ecnebîler

• Yabancılar; Batılılar.

ecnebilik / ecnebîlik

• Yabancılık.

edebiyat-ı ecnebiye

• Yabancı edebiyat.

emtia-i ecnebiye

• Yabancı memleket malları.

eşkil

• Yaban soğanı.

firfis

• Yaban sineği.

frenkler

• Yabancılar, Batılılar.

gabileşen / gabîleşen

• Yabancılaşan, âdeta körleşen.

garabet-nüma

• Yabancılık çeken. Garip, tuhaf. (Farsça)

garib / garîb

• Yabancı, memleketinden uzakta bulunan, kimsesiz.

gav-ı deşti / gâv-ı deştî

• Yaban sığırı.

gürbe-i deşti / gürbe-i deştî

• Yaban kedisi.

gurbet

• Yabancı memleket, yâd el.

hakba'

• Yaban eşeğinin dişisi.

har-i deşti / har-i deştî

• Yaban eşeği.

harze

• Yaban şalgamı.

haşere

• Yabani arı, böcek, akrep ve yılan gibi zararlı mahluk.

huruf-u ecnebi

• Yabancı harfler.

ibavet

• Yabancı bir adamın bir çocuğa baba gibi olması, babalık yapması.

in

• Yabani hayvanların barınağı, yuvası. Mağara.

istila-yı ecanip / istilâ-yı ecanip

• Yabancıların işgali.

kamlul

• Yabâni hıyar.

kası'a

• Yaban fâresinin ini. Yuvası ve bu yuvadaki iki deliğinden âşikâr olanıdır. Diğeri gizlidir.

kemerdece

• Yab yab yürümek.

kemlul

• Yabâni hıyar.

kuvvet-i ecnebiye

• Yabancı güç.

lükat

• Yabana dökülmüş ve saçılmış nesne.

merd-i garib

• Yabancı yerlere, gurbete düşmüş kişi.

müdahale-i ecnebi / müdahale-i ecnebî

• Yabancı müdahalesi.

mugas

• Yaban narının kökü.

müveyzic

• Yaban üzümü.

na-mahrem / nâ-mahrem / نَامَحْرَمْ

• Yabancı, kendisiyle evlenilmesi haram olmayan kimse.

• Yabancı, (Evlenilmesi) haram olmayan.

naaşna / nââşnâ / نا آشنا

• Yabancı. (Farsça)

naşinas / nâşinas / ناشناس

• Yabancı. (Farsça)

nehsek

• Yaban havucu.

nesrin / نسرین

• Yabani gül.

• Yaban gülü. (Farsça)

nesteren / نسترن

• Yaban gülü. (Farsça)

rebreb

• Yaban sığırı sürüsü.

semunyun

• Yaban kerevizi.

siyaset-i ecanib / siyaset-i ecânib

• Yabancıların siyaseti.

süfera-yi ecnebiye

• Yabancı devlet sefirleri. Yabancı devlet elçileri.

sükuredyun

• Yaban sarmısağı.

taytan

• Yaban sarımsağı.

terakkiyat-ı ecnebiye / terakkiyât-ı ecnebiye

• Yabancıların sağladığı gelişmeler, ilerlemeler.

tukus

• Yaban havucu.

vahş / وحش

• Yabanıl. (Arapça)

vahşet-zar / vahşet-zâr

• Yabani, ıssız yer. (Farsça)

vahşi / vahşî

• Yabanî, ürkek, merhametsiz.

vehvah

• Yaban eşeğinin anırtısı.

vuhuş / vuhûş

• Yabaniler, vahşiler.

• Yabanilik, yabaniler.

yabani / yabanî

• Yabana mensub. Issız yerlerde yaşıyan. Yabancı, alışmamış.

• Yabancı.

yabani edep / yabanî edep

• Yabancı edebiyat.

yabanilik

• Yabancı olma.

yahmur

• Yaban eşeği.

zeelan

• Yab yab yürümek.

zemin-i vahşetzar

• Yabanî, ıssız yer.

zenbuc

• Yabani zeytin.