akur

• Yaralıyan, ısıran köpek. Kuduz, azgın köpek.
• Çok şerir, kötü kimse.

biryan / biryân

• Yaralı, yanık.

cankurtaran

• t. Ölüm tehlikesinde olanları kurtarmak için kullanılan vasıta.
• Hasta ve yaralıları hastahaneye taşıyan otomobil. Ambulans.

cerahat

• Yaradan akan irin. Yaralı vücudda toplanan kandaki küreyvât-ı beyzâdan (ak yuvarlardan) mürekkeb kan. Yaradan akan beyaz akıcı cisim.

cered

• Yaralı, mecrûh. (Farsça)

cerha

• Yaralı, yaralanmış.

cerih

• (Cerh. den) Mecruh. Yaralanmış, yaralı.

ceriha-dar / ceriha-dâr

• Cerihalı, yaralı. (Farsça)

çeşm-i alil / çeşm-i alîl

• Ağlayan yaralı göz.

dağdar / dâğdâr

• Yaralı, kızgın demirle dağlanmış.

• Pek acıklı, üzüntülü. (Farsça)
• Gönlü yaralı. (Farsça)
• Kızgın demirle nişan vurulu. Damgalı. (Farsça)

• Yanık, yaralı.

dil-figar

• Gönlü yaralı, âşık. (Farsça)

dil-hun

• Kalbi yaralı, yüreği kanlı. Mükedder, mağmum. (Farsça)

dil-riş

• Dertli, kalbi yaralı, gönlü yaralı. (Farsça)

dilefgar / dilefgâr / دل افگار

• Gönlü yaralı, aşık. (Farsça)

dilfigar / dilfigâr / دل فگار

• Gönlü yaralı, aşık. (Farsça)

dilhaste / دلخواسته

• Gönlü yaralı. (Farsça)

dilsuhte / dilsûhte / دل سوخته

• Bağrı yanık, gönlü yaralı. (Farsça)

efgar

• (Figâr) Yaralı, kötürüm, sakat, cerih. (Farsça)

feris / ferîs

• (Çoğulu: Fersâ) Ağaç halka, çenber.
• Yaralı. Maktul.

figar / figâr

• Ceriha, yara. (Farsça)
• İncinmiş, yaralı, müteessir manalarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Dil-figâr : Yüreği yaralı. (Farsça)

ilac

• Derde devâ olan şey. Hastayı veya yaralıyı iyi etmek için içmek veya sürmek üzere verilen şey.
• Devâ, mualece.
• Mc: Tedbir, çare, tavsiye, derman.
• Hastaya bakma, iyi olmasına çalışma.

kalb-i mecruh

• Yaralı, yaralanmış kalb.

• Yaralı kalb.

karih

• Yaralı, cerihalı.
• Çıbanlı.

kelim

• Kendine söz söylenilen, kendine hitab olunan.
• Hz. Musa'nın (A.S.) bir ünvanı.
• Söz söyleyen, konuşan. İkinci şahıs.
• Yaralı kimse.

• Yaralı kimse.
• Konuşulan kimse.

kısas / kısâs

• İşlenen suçun, yapılan kötülüğün aynısını suçluya tatbîk ederek cezâlandırma, öldüreni öldürme, yaralıyanı yaralama, bir uzvu kesenin uzvunu kesme cezâsı.

kulub-i mecruha / kulûb-i mecrûha

• Yaralı kalpler.

mecruh / mecrûh / مجروح

• Mânevî olarak hasta olan, yaralı olan.

• Yaralı. Yaralanmış.
• Huk: İnandırıcı sözlerle çürütülmüş fikir, davâ.

• Yaralı.

• Yaralı. (Arapça)

mecruhin / mecruhîn / mecrûhîn / مجروحين

• (Tekili: Mecruh) Yaralılar. Yaralanmış olanlar.

• Yaralılar. (Arapça)

medbur

• Zengin. Malı mülkü ve serveti çok olan.
• Yaralı, mecruh.

meklum

• Yaralı, mecruh. Yaralanmış.

merda

• Yaralılar. Hastalar.

mültehab

• Yaralı, iltihaplı.

mültehap

• İltihaplanmış, yaralı.

mütekarrih

• (Karh. dan) Yaralı, çıbanlı. Cerahatli yara veya çıban.

rahnedar / rahnedâr

• Yaralı.

resis

• Yaralı, mecruh.
• Köhne, eski. Eskimiş, yıpranmış.

riş

• Yara. (Farsça)
• Yaralı. (Farsça)
• Tüy. Kıl. Kuş kanadı. (Farsça)
• Sakal. (Farsça)

şikestedil / شكسته دل

• Gönlü yaralı. (Farsça)

sine-çak / sine-çâk

• Göğsü, yüreği yaralı.

sineçak / sîneçâk / سيه چاک

• Göğsü parçalanmış, göğsü yaralı. (Arapça - Farsça)

zahmdar / zahmdâr / زخمدار

• Yaralı, mecruh. (Farsça)

• Yaralı. (Farsça)

zahmhurde

• Mecruh, yaralı. (Farsça)

zahmin

• Yaralı, mecruh. (Farsça)

zahmnak

• Yaralı, zahmzede, mecruh. (Farsça)

zahmzede / زخم زده

• Yaralı. Mecruh. (Farsça)

• Yaralı. (Farsça)