adm

• (Çoğulu: İdâm) Yay tutamağı.
• Deve kuyruğu.
• Saban eğiği ki, ucunda demiri vardır.
• Harman savurdukları yaba.

asa-yı musa / asâ-yı musâ

• Hz. Mûsânın (A.S.) Asâsı.
• Kafir sihirbâzları Cenab-ı Hakkın izniyle mağlub eden ve taşa vurduğunda hemen Cenab-ı Hakkın izni ile su çıkaran Hz. Mûsânın (A.S.) mucizeli değneği. Bu mucizeye teşbih olarak, her bir zerrede ve her şeyde Allahın (C.C.) varlığını, birliğini ve kudsi sıfatl

birzevn

• (Çoğulu: Berâzin) Semer vurdukları at. (Farisîde "esb-i palanî" derler)

dıkka

• (Çoğulu: Dükuk) Rüzgârın savurduğu toprak.
• Uzaklaşmış olan şey.

engüşte

• Ekincilerin harman savurdukları âlet, yaba. (Farsça)

fi'l-i hikaye / fi'l-i hikâye

• Gr: Geçmiş zamanda olmuş fakat konuşan kimsenin görmüş olduğu bir işi anlatan fiil. Meselâ: Okumuş idi, yazmış idi, vurdu gibi.

gaflet

• Dikkatsizlik, endişesizlik, vurdumduymazlık. En mühim vazifeyi düşünmeyip, Cenab-ı Hakk'a itaat gibi işleri bilmeyip, başka kıymetsiz şeylerle uğraşmak. Nefsine ve hevesâtına tâbi olarak Allahı ve emirlerini unutmak.

gaflet-i umumiye

• Genel vurdumduymazlık.

hödük

• Kaba, nezaketsiz. Gabi, acemi, vurdumduymaz.

kurtan

• At'ın arkasına vurdukları keçe.

laübaliyane / lâübâliyâne

• Vurdumduymaz bir tarzda, kayıtsız kalarak.

mahıciyy

• Palan vurdukları at.

mıkma'

• (Çoğulu: Mekami') Fil başına vurdukları demir çomak.

şagşaga

• Süngüyü vurduğu kimsede hareket ettirmek.

sehek

• Balık kokusu.
• Demir pası.
• Rüzgârın yerden savurduğu toprak.
• Bir şeyin pis pis kokması.

tabakat-ı gaflet

• Vurdumduymazlık örtüleri, umursamazlık perdeleri.