adk

• Vurmak, darp.

dakr

• Vurmak, darb.

daraban

• Vurma, vuruş. Çarpış, çarpıntı, çarpma.

darb

• Vurma, çarpma.

darbe

• Vurma, saldırma.

darib / dârib

• Vuran, döven.

darp

• Vurma, dövme.

deb'

• Vurmak, darb.

delz

• Vurmak, darb.

faheka

• Vurulduğu yerden kan çıkartan kılıç ve neşter parçası.

habc

• Vurmak, darbetmek.

iglinta'

• Vurmakla ve sövmekle üstün gelip galebe etmek.

ihtikar / ihtikâr / احتكار

• Vurgunculuk; fazladan kazanç sağlamak amacıyla, hayat için zarurî olan ihtiyaç maddelerini satın alıp fiyatı artsın diye bir süre saklama.

• Vurgun. (Arapça)

kerr u fer / كَرُّ و فَرْ

• Vur kaç.

kerrüfer harbi

• Vur-kaç tekniği ile yapılan savaş.

kıtal

• Vuruşma, savaş.

lakk

• Vurmak.

laübaliyane / lâübâliyâne

• Vurdumduymaz bir tarzda, kayıtsız kalarak.

lebn

• Vurmak.

lefehan

• Vurmak.

lek'

• Vurmak.

lekz

• Vurmak.

madrub / madrûb

• Vurulmuş, dövülmüş.

makt

• Vurmak.

maktul

• Vurulmuş, öldürülmüş, katledilmiş.

muhtekir / محتكر

• Vurguncu. (Arapça)

muhtekirane / muhtekirâne

• Vurgunculukla, ihtikârcılıkla. (Farsça)

muslib

• Vurucu, vuran, dârib.

mutareka

• Vuruşmak.

nahs

• Vurmak.

nefyan

• Vurma ânında yara ve cerahatten akan kan.

sademat / sademât

• Vuruşlar.

sadme

• Vuruş.

tabakat-ı gaflet

• Vurdumduymazlık örtüleri, umursamazlık perdeleri.

tedmiye

• Vurup kanatmak.

telatum / telâtum

• Vuruşma, çarpışma.

• Vuruşma, çarpışma.

terakül

• Vuruşmak, döğüşmek.

tesadüm

• Vuruşma. Şiddetle çarpışma.

urgun

• Vurgun, âşık. (Türkçe)

zarb / ضرب

• Vuruş. (Arapça)

zed

• Vurma, dövme. (Farsça)

zen

• Vuran, kesen, atan mânalarına gelerek birleşik kelimeler yapılır. (Zeden: Vurmak mastarında emir köküdür) Lâf-zen : Söz atan, lâf atan. (Farsça)