acele

• Çabuk, çabukluk. Bir işi çabuk yapmaya ve çabuk bitirmeye çalışma, ivedilik.

af'af

• Devedikeni ağacının yemişi.

amürziş

• Bağışlayış, afvediş. (Farsça)

azir

• Özür dileyen, özrünün afvedilmesini isteyen.
• Özür.
• Sünnet düğünü.

bahşayende

• Bağışlayıcı, afvedici. (Farsça)

bahşude / bahşûde

• Bağışlanmış, verilmiş. (Farsça)
• Afvedilmiş. (Farsça)

evdad

• (Tekili: Vedid) Sevgililer, sevilenler.

hac

• (Tekili: Hâcet) İhtiyaçlar.
• Devedikenleri.

i'tifa'

• Bağış dileme, afvedilmesini isteme.

ida'

• Emanet bırakmak. Vedia koymak.
• Huk: Kendi malının muhafazasını başkasına havale etme.

insilab

• (Selb. den) Kaldırılma, selb olunma, giderilme. Kalmama. Mahvedilme. Soyulma, soyulmuş olma.

ızaa

• Bir şeyi zâyi etmek. Zâyi olmak. Kaybetmek. Mahvetmek, mahvedilmek.

lağv / لغو

• Kaldırma. (Arapça)
• Boşuna. (Arapça)
• Lağvedilmek: (Arapça)
• Kaldırılmak. (Arapça)
• Hükümsüz kılınmak. (Arapça)
• Lağvetmek: (Arapça)
• Kaldırmak. (Arapça)
• Hükümsüz kılmak. (Arapça)
• Lağvolmak:< (Arapça)

ma'füvv

• Suçu afvedilmiş. Bağışlanmış.
• İstisnâ edilmiş, müstesnâ kılınmış, ayrı tutulmuş.

ma'zerethah / ma'zerethâh

• Özür dileyen. Afvedilmesini isteyen. (Farsça)

makhur

• (Kahır. dan) Kahredilmiş. Mahvedilmiş. Bozguna uğratılmış. Mağlub. Mahkum. Allah'ın (C.C.) gazabına uğramış. Yenilmiş. Hakaret görmüş.

muafname

• Afv kâğıdı. Bir şeyin muaf tutulup afvedildiğini gösteren kâğıt. (Farsça)

müdemmer

• Mahvedilmiş, yok edilmiş.

mülga

• İlga edilmiş. Kaldırılmış. Metruk ve lağvedilmiş şey. Terkedilmiş.

müsta'fi

• Bir işten isteği ile çekilen, istifa eden.
• Suçunun bağışlanıp afvedilmesini isteyen.

müstaceliyet / müstâceliyet

• Acele yapılması gerekmek, ivedilik.

tahacu

• Hicvedişmek. Mesel söyleşmek.

tavaf / tavâf

• Kâbe-i muazzamanın etrâfında Hacer-i esvedin bulunduğu köşeden başlamak sûretiyle Kâbe sola alınarak yedi defâ dolaşmak. Tavâf edene tâif; Kâbe etrâfında tavâfa mahsûs mahalle (yere) metâf denir.

vareste / vâreste

• Afvedilmiş, halâs bulmuş, kurtulmuş, rahat, serbest.