bey'-i bil vefa / bey'-i bil vefâ

• Vefa ile satış. Alıcı ve satıcının, satıştan vazgeçmek hakkına sâhip olduğu alış-veriş.

caymak

• Vazgeçmek. Sözünden dönmek. (Türkçe)

fena fillah makamı / fenâ fillâh makamı

• Allah'ın varlığında tamamen yok olma makamı, Onun varlığına dalıp kendinden tamamen vazgeçme makamı.

ferağ / ferâğ / فراغ

• Bırakma, terk etme, vazgeçme. (Arapça)
• Boş durma. (Arapça)
• Ferâğ etmek: Bırakmak. (Arapça)

feragat

• Fedakarlık, özveri, kişisel hakkından vazgeçme.

ferağat

• Fedakarlık, hakkından vazgeçme.

feragat / ferâgat / فَرَاغَتْ

• Hakkından vazgeçme.

feragat-ı nefis

• Nefsini geri çekmek, hakkından isteyerek vazgeçmek.

feragat-i nefis

• Kendi hakkından vazgeçme, özverili olma.

feragat-ı nefs

• Kendi hakkından vazgeçme.

hidad

• Dul olan bir kadının mâtem tutup süsten vazgeçmesi.

hunus

• Rücu etmek, vazgeçmek, geri dönmek.
• Örtülü olmak.
• Tehir etmek, sonraya bırakmak.

i'zab

• Suyu temizleme.
• Vazgeçme.
• Azaba düşürme veya düşürülme.

inad

• Israr, muannidlik, ayak direme, dediğinden vazgeçmeme.

inha'

• Vazgeçme.
• Yöneltme, tevcih etme.

inzicar

• Çekilmek, vazgeçmek.

istiglaz

• Bir şeyi galiz saymak, galiz bilmek.
• Satın almaktan vazgeçmek.

itrak

• Bırakma, vazgeçme, terkettirme.

kasr-ı yed

• El çekmek, ferâgat etme, vazgeçme.

kat'-ı nazar

• Bir şeye bakmaktan vazgeçme, ondan ilgisini kesme.

kebn

• Kova ağzını iki kat edip dikmek.
• Udul etmek, dönmek, vazgeçmek.
• Besili ve semiz olmak.
• Kaybetmek.

metab

• Tevbe etmek.
• Rücu etmek, geri dönmek, caymak, vazgeçmek.

munsarif / منصرف

• Vazgeçen. (Arapça)
• Munsarif olmak: Vazgeçmek. (Arapça)

nekabet / nekâbet

• Dönme, vazgeçme, cayma.

• Yapılan satış sözleşmesinden dönmek, vazgeçmek.

nekb

• Musibet ve kedere uğrama.
• Meyletmek, eğilmek.
• Udul etmek, vazgeçmek, haktan dönmek.

nükul / nükûl

• Vazgeçme, geri dönme, cayma.

• Dönme, cayma, vazgeçme; bir malı satın aldıktan sonra vazgeçerek satıcıya geri verme.

ric'at

• Geri dönme, vazgeçme.
• Erkeğin, boşadığı kadını, iddet süresi bitmeden tekrar nikahlaması.

• Geri dönme, çekilme, kaçma, vazgeçme.

rücu'

• Geri dönme, vazgeçme, cayma. Sözünden dönme.
• Edb: Bir fikri daha kuvvetli anlatmak için söylenilen sözden caymış gibi görünmek.

sak'

• Horozun ötmesi. Bir kimseye vurmak.
• Udul etmek, geri dönmek, vazgeçmek.

sarf-ı nazar / صَرْفِ نَظَرْ

• Bir şeyden vazgeçme, cayma.
• Nazar-ı itibare almama.

• Bir şeyden vazgeçme, cayma.

• Bakışını çevirme, vazgeçme.

sayfufet

• Udûl etmek. Yoldan çıkmak, vazgeçmek.

sebat / sebât / ثبات

• Yerinden kımıldamama, kararından vazgeçmeme. (Arapça)

ser / سر

• Baş. (Farsça)
• Başkan. (Farsça)
• Uç. (Farsça)
• Serden geçmek: Başından vazgeçmek, ölümü göze almak. (Farsça)

sübha

• Uyku, nevm.
• Fâriğ olmak, vazgeçmek, çekilmek. İşi bitirmek.

teebbüh

• Kibirlenme, böbürlenme, gururlanma.
• Alicenaplık ve göztokluğu ile bir şeyden vazgeçme.

tefettü'

• Rücu etmek, geri dönmek, vazgeçmek.

teracu'

• (Rücu. dan) Bir yere veya bir kimseye dönme.
• Birinden ayrılma.
• Dönme, vazgeçme.

terk / ترک

• Bırakma, salıverme, vazgeçme.
• Boşama. Bakmama. İhmal etme.

• Bırakma, vazgeçme.

• Bırakma. (Arapça)
• Vazgeçme. (Arapça)
• Ayrılma. (Arapça)
• Terk edilmek: (Arapça)
• Bırakılmak. (Arapça)
• Vazgeçilmek. (Arapça)
• Terk etmek: (Arapça)
• Bırakmak. (Arapça)
• Vazgeçmek. (Arapça)
• Ayrılmak. (Arapça)

tezavür

• (Çoğulu: Tezâvürat) Birbirini ziyâret etme, gidip görme.
• Vazgeçme, yoldan çıkma, udul etmek.
• Eğilip meyletme.

udul / udûl / عدول

• Yoldan çıkma, dönme, sapma.
• Vazgeçme.
• (Tekili: Âdil) Âdiller, âdil olanlar.

• Dönme, vazgeçme.

• Vazgeçme. (Arapça)
• Udûl etmek: Vazgeçmek. (Arapça)