agun

• Baş aşağı, ters. (Farsça)
• Uğursuz. (Farsça)

aksi / aksî

• İnatçı.
• Geçimsiz, huysuz. Uğursuz.
• Ters, zıd.

ashab-ı meş'eme / ashâb-ı meş'eme

• Uğursuz, şerli kişiler, kötüler.

• Uğursuz, kötü, dine muhalif olanlar.
• Solak, sol tarafta, alçak mevkide bulunanlar.

ashab-ı meymene

• Uğurlu kişiler, iyi kimseler.

ashab-ı yemin

• Uğurlu, meymenetli kimseler.

bab / bâb

• Lâyık, uygun, münasib, elverişli. (Farsça)
• Hayır, uğur. (Farsça)

badbedest / bâdbedest / بادبدست

• Eli boş, züğürt. (Farsça)

baht

• Kader. Tâli. Uğur. Alın yazısı. Kısmet. İkbal. (Farsça)
• Saadet. Lezzet. (Farsça)

başgun / başgûn

• Uğursuz. (Farsça)
• Ters, başaşağı. (Farsça)

bazgun / bazgûn

• Uğursuz. (Farsça)
• Ters, başaşağı. (Farsça)

bedreka / بدرقه

• Uğurlama, yolcu etme. (Farsça)
• Kılavuz. (Farsça)

berekat / berekât

• Bolluklar, uğurlar, hayırlar.

berekat-ı kelamullah / berekât-ı kelâmullah

• Allah kelâmının verdiği feyizler, bolluklar, uğurlar.

bereket / بركت

• Bolluk. Çokluk. Feyiz. Cenab-ı Hakk'ın lütfu, ihsanı. Uğurluluk. Meymenet, saadet.

• Bolluk. (Arapça)
• Uğur. (Arapça)

bil-hayr

• Uğurlu olarak, hayırla.

efles

• Çok müflis, iflâs etmiş, züğürt.

enhas

• En uğursuz, pek uğursuz. Eş'em.

eş'em

• (Çoğulu: Eşâim) En uğursuz, pek şom.

eşaim

• (Tekili: Eş'em) En şomlar, en uğursuzlar.

eşref-i saat

• Saatlerin şereflisi. Uğurlu ve işlerin rast gittiği, dua ve dileklerin kabul edildiği an.

eyamin

• (Tekili: Eymen) Pek hayırlı, uğurlu olanlar. En yümünlü.

eymen

• En meymenetli. En uğurlu. Sağ taraf.

fakr

• Fakirlik, yoksulluk, züğürtlük.

fal / fâl

• Uğur. Baht. Tali'.

• Fal, belirti, uğur.

fal-i hayr

• İyi alâmet ve işaret. Uğur.

ferhunde

• Mes'ut, saadetli, mutlu, mübarek. Uğurlu. (Farsça)

ferhunde-pay / ferhunde-pây

• Ayağı uğurlu olan. (Farsça)

ferhundegi / ferhundegî

• Mes'utluk, mutluluk, mübareklik, kutluluk. Uğurluluk. (Farsça)

ferruh

• Mübarek, kutlu, uğurlu. (Farsça)

ferruh-fal / ferruh-fâl

• Bahtı açık, şanslı, talihli, uğurlu.Ferruhî : f. Mübareklik, uğurluluk, meymenet. (Farsça)

ferruh-zad / ferruh-zâd

• Mübarek evlât, uğurlu çocuk. (Farsça)
• Hayırlı, kutlu, mübarek. (Farsça)

fetiş

• Sahibine uğur getirdiğine ve tabiatüstü özellikler taşıdığına inanılan nesne veya hayvan.

firuz

• Said, hurrem, saadetli, uğurlu, muzaffer, mansur.

firuz-baht

• Şanslı, uğurlu. (Farsça)

hafıza-pira / hâfıza-pirâ

• Hafızayı süsleyen. (Farsça)
• Uğur sayılarak ezberlenen şey. (Farsça)

hane-harab

• Câhil, bilgisiz. (Farsça)
• Evi yıkılmış, evsiz barksız kalmış. (Farsça)
• Hâli perişan olmuş kimse. (Farsça)
• Mc: Müflis, züğürt, sefil. (Farsça)

hasaset

• İhtiyaç. Yoksulluk. Züğürtlük.
• Rahne.
• Kalbur ve elek gibi şeylerdeki küçük delik, gedik.

hoşkadem

• Uğurlu ayağı olan, ayağı uğurlu. (Farsça)

huceste

• Saâdetli, mutlu. Hayırlı, uğurlu, meymenetli. (Farsça)

hüceste

• Uğurlu, mübârek, mes'ud. (Farsça)

huceste / خجسته

• Kutlu, uğurlu. (Farsça)

huceste-hisal

• Güzel huylu, tabiatı uğurlu. (Farsça)

huceste-re'y

• Reyi, fikri ve düşüncesi isabetli ve uğurlu.

hüma kuşu / hümâ kuşu

• Devlet kuşu. (Hikâyede: Gölgesi kimin başına düşerse o padişah olurmuş, derler. Hümâyun da buradan gelmiştir. Tayr-ı hümâyun, tâlih kuşu, uğur kuşu gibi isimlerle söylenir.)

hüma-yi ikbal / hümâ-yi ikbal

• Devlet kuşu.
• Mc: Yüksek talih, iyi uğur.

hümayun

• Padişaha ait. (Farsça)
• Mübarek. Kutlu. Uğurlu. Âlî. (Farsça)
• Kuvvetli. (Farsça)

husum

• (Tekili: Hasim) Uğursuzluk.
• İdman. Birbiri ardınca devam üzere olmak.
• Bir şeyi kökünden kesip dağlayanlar.
• Fırtına.

irmegan

• Saadet. İkbal, mutluluk, uğurluluk. (Farsça)
• Terbiye eden, mürebbi. (Farsça)

istis'ad

• (Sa'd. dan) Uğurlu sayma. Mes'ud nazarıyla bakma.

izz ü şerefle

• Güle güle, uğurlar olsun.

kadem

• Ayak. Adım. Metrenin üçte biri kadar olan uzunluk. Oniki parmak uzunluğu, yarım arşın.
• Uğur.

• Ayak, adım.
• Yarım arşın uzunluğunda bir ölçü.
• Uğur.

lahayr / lâhayr

• Uğursuz, hayırsız.

lahayre fih / lâhayre fih

• Bu işte hayır ve uğur yok.

lahus

• Uğursuz, meş'um.

lezzet-i menhus

• Çirkin ve uğursuz bir lezzet.

ma'kus

• Tersine dönmüş, aksetmiş, başaşağı çevrilmiş, zıddı.
• Uğursuz.

makus / makûs / معكوس

• Ters. (Arapça)
• Uğursuz. (Arapça)

medar-ı şeamet / medar-ı şeâmet / medâr-ı şeâmet / مَدَارِ شَآمَتْ

• Kötülük, uğursuzluk vesilesi.

• Uğursuzluk sebebi.

medeniyet-i meş'ume

• Kötü, uğursuz medeniyet.

menahis

• (Tekili: Minhas) Uğursuz şeyler.

menhus / menhûs / منحوس / مَنْحُوسْ

• Uğursuz. Kötü. Meş'um.

• Uğursuz, kötü.

• Uğursuz.

• Uğursuz. (Arapça)

• Uğursuz.

menhuse

• Uğursuz, kötü kadın.

meş'eme

• Sol taraf. Sol.
• Kötü. Uğursuz.

meş'um / مشئوم / meş'ûm / مَشْئُومْ

• Kötü. Uğursuz. Bedbaht.

• Uğursuz, şom. (Arapça)

• Uğursuz.

meş'umane / meş'ûmâne

• Uğursuzca.

mesaib

• Felâketler. Uğursuzluklar. Suubetler. Güçlükler.

meşaim / meşaîm

• (Tekili: Meş'um) Uğursuz olan şeyler. Meş'um şeyler.

meşême

• Sol, kötü, uğursuz.

meşum / meşûm

• Uğursuz.

meşumane / meşûmâne

• Uğursuzcasına.

meşume / meşûme

• Uğursuz.

meyamin

• (Tekili: Meymenet) Bereketler, mutluluklar, uğurlar.

• (Tekili: Meymun) Bereketliler, uğurlular.
• Maymunlar.

meymene

• Sağ kol, sağ taraf.
• Meymenet, yümn-ü bereket. Bereket. Kuvvetlilik. Uğurluluk. Kutluluk.

• Sağ, iyilik, uğur.

meymenet / مَيْمَنَتْ

• Bereket, uğur, kutluluk.

• Uğur, saadet, bereket.

meymun / meymûn / ميمون

• Bereketli, uğurlu. Kuvvetli. Kutlu.

• Uğurlu, kutlu.

• Uğurlu. (Arapça)

minhas

• (Çoğulu: Menâhis) Uğursuz şey.

mübarek / mübârek

• İlâhi hayrın bulunduğu şey. Bereketlenmiş, çoğalmış. Bereketli, uğurlu. Hayırlı. Mes'ud.
• Beğenilen, kendisine kızılan ve şaşılan kimse veya şey.

• Bereketli, hayırlı, uğurlu.

mübarekiyet

• Uğurluluk, hayırlılık.

müftekir

• (Fakr. dan) Muhtaç.
• Fakir, züğürt.

muharebe-i meş'ume

• Uğursuz, kötü savaş.

musibet / musîbet / مصيبت

• Felâket, ansızın gelen belâ, uğursuz.

• Bela. (Arapça)
• Şirret, uğursuz. (Arapça)

müstes'ad

• (Sa'd. dan) Uğurlu sayılan veya uğurlu sayılmış.

müstes'id

• Uğurlu sayan.

müteberrik

• (Bereket. den) Mübarek sayılan, teberrük eden, uğurlu.

müteberriken

• Mübarek sayarak, uğur bilerek.

mütefe'il

• (Çoğulu: Mütefe'ilîn) (Fâl. dan) Fala bakan, fal açan.
• Hayra yoran, uğur sayan.

mütelain

• Lânetleşen, uğursuzlaşan.

müteşe'im

• Uğursuz sayan.

müteyemmen

• (Yümn. den) Uğurlu, meymenetli, mübarek.

na-mes'ud

• Mes'ud ve mübârek olmayan. Uğursuz. (Farsça)

na-mübarek

• Uğursuz, meymenetsiz. (Farsça)

nahis

• Kıtlık.
• Yümünsüz, uğursuz.

nahs / نحس

• Uğursuzluk, yümünsüzlük.
• Bahtsız, uğursuz.

• Uğursuzluk. (Arapça)

nefes-i mübarek

• Bereketli, uğurlu nefes.

nekbeti / nekbetî

• Tâlihsiz, bahtsız, şanssız, uğursuz. (Farsça)

nigun

• Tersine dönmüş, altüst olmuş, başaşağı. (Farsça)
• Ters, uğursuz, aksi. (Farsça)

nugre

• (Çoğulu: Nugur-Nugrân) Serçe kuşu büyüklüğünde olup kırmızı olan bir kuşun adı.

nuhuset

• Uğursuzluk.

• Uğursuzluk.

nühuset / nühûset

• Yaramazlık, uğursuzluk. (Mübârek'in zıddı)

• Uğursuzluk.

piruz

• Uğurlu, hayırlı. (Farsça)

piruzi / piruzî

• Uğurluluk, hayırlılık. (Farsça)

sa'd

• Uğur, uğur getiren şey, iyilik, mübareklik, kuvvetlilik.
• Kutlu, uğurlu.

sa'di / sa'dî

• (M. 1193-1291) Şiraz'da doğmuş büyük bir İran şâiridir. Gülistan ve Divan'ında bol bol temsilî hikâyeler kullanmıştır.
• Saadete, uğura mensub.

saat-i muhtar

• Uğurlu vakit.

sagr

• (Tekili: Sügur) Etrafı kale ile çevrili şehir.
• Sahil şehri.
• Tepe veya başka bir yerde mağara.
• Ağız. Ön dişler.

şeamat

• (Tekili: Şeâmet) Uğursuzluklar, şeâmetler.

şeamet / şeâmet / شآمت / شَئَامَتْ

• Uğursuzluk, kötülük, bedbahtlık.

• Kötülük, uğursuzluk.

• Uğursuzluk, kötülük.

• Uğursuzluk. (Arapça)

• Uğursuzluk.

segar

• (Çoğulu: Süğür) Ön dişler.
• Ağız. (Dar geçit ağızlarına ve diğer yerlerin boş olan korku yerlerine de denir.)
• Yaş hıyar.

şu'm

• (Şum) Uğursuzluk. Meş'um olma. Uğursuz. (Farsça)

sugre

• (Çoğulu: Sügur) Göğüs çukuru.
• Boğaz çukuru.
• Gedik.

şum / şûm / شوم

• Uğursuz.

• Uğursuz, şom. (Farsça)

tabu

• (Polinezya dilinden) Var olduğu sanılan, mukaddes hususiyetlerinden dolayı dokunulamıyan. Uğursuz ve korkunç olan şey.

• Uğursuz, hakkında konuşmaktan korkulan.

tatayyur

• Teşe'üm addetmek. Uğursuzluk.
• Uçmak.

tayere

• Uğursuzluğa inanmak.

tayr-ı hümayun / tayr-ı hümâyun

• Talih veya uğur kuşu. Devlet kuşu.

teberrük

• Bir şeyi bereket veya saadet vesilesi sayarak almak veya vermek. Uğur ve bereket saymak.

• Bir şeyi bereket veya saadet vesilesi sayarak almak veya vermek. Uğur ve bereket saymak.
• Hayr-ı İlâhiye hissedâr olmak.

teberrüken / تبركا

• Uğurlu ve mübarek olarak. Bereket mevzuu ederek.

• Mübarek görerek,uğur sayarak. (Arapça)

tefe'ül / تفأل

• Fal açmak, bazı olayları uğurlu saymak, olacak şeyleri tahmin etmek.

• Fal açmak.
• Bazı hâdiseleri, tevafukları uğurlu saymak. Meselâ: Bir kitabı rast gele açarak ilk tevafuk eden yeri okuyup ona dikkat ederek onu uğurlu ve esas bir ders sayma gibi.
• Olacak şeyi tahmin etmek. (Zıddı: Teşe'üm)

• Bir şeyi uğur saymak, hayıra yormak, bir hâdiseyi hayra alâmet, işâret olarak görmek. Tefe'ülün mukâbili (zıddı) teşe'üm yâni uğursuz saymaktır.
• Falcılık.

• Fal açma. (Arapça)
• Hayra yorma, uğur sayma. (Arapça)
• Tefe'ül etmek: (Arapça)
• Fal açmak. (Arapça)
• Hayra yormak, uğur saymak. (Arapça)

tefeül

• Fal açma, uğur sayma.

tehidest

• Eli boş. Züğürt.

tengi / tengî

• Darlık. (Farsça)
• Züğürtlük. (Farsça)

tesayür

• Bir uğurdan gitmek.

teşe'üm

• Kötüye yorma. Uğursuz sayma. Bu anlayış dinimizde men edilmiştir.
• Sola dönme.
• Sola yatma.

• Bir şeyi uğursuz saymak, kötüye yormak.

teşyi / teşyî

• Uğurlama, vefat eden kişinin defnedilmesi.

• Uğurlama, yolcu etme.

teşyi' / teşyî' / تشييع / تَشْي۪يعْ

• Uğurlamak. Gideni selâmetlemek. Yolcu etmek.
• Cesaretlendirmek.

• Bir yerden ayrılıp gideni uğurlama, hürmet için biraz onunla birlikte gitme.

• Uğurlama. Selametleme.

• Uğurlama. (Arapça)
• Teşyî' edilmek: Uğurlanmak. (Arapça)
• Teşyî' etmek: Uğurlamak. (Arapça)

• Uğurlama.

tetayyur

• Uğursuzluk, uğursuzluğa inanma.

teyemmün / تيمم

• Uğur sayma.

• Uğur sayma. Bir şeyle teberrük eylemek. Bir şeyi mesut ve uğurlu saymak.
• Ölüyü kabirde sağ yanına yatırmak.
• "Ben Yemenliyim" demek.

• Uğur sayma. (Arapça)

teyemmünen

• Uğur sayarak. Teyemmün ederek.

vajgun

• (Vâjgune) Ters, tersine dönmüş. Uğursuz. (Farsça)

varun

• Ters, uğursuz, aksi. (Farsça)

yümin

• Bereket, uğur.

yümn / یمن

• (Yümün) Kuvvetli, uğur, bereket.

• Uğur, bereket.

• Uğur. (Arapça)

yümn-ü iman / yümn-ü îmân / يُمْنُ اِيمَانْ

• İnanmanın getirdiği bereket ve uğur.

• İmanın bereketi, uğuru.

yümni / yümnî / یمنى

• Uğura, berekete ait. Uğurlu.

• Uğurlu. (Arapça)