a'taf

• (Tekili: Atf) Meyiller.
• Merhametler, şefkatler, lütuflar, ihsanlar.

ala

• Bahşişler. Lütuflar. Nimetler. İhsanlar.

alim-i inayetkar / alîm-i inayetkâr

• Sonsuz lütuf, yardım ve ihsan sahibi ve herşeyi hakkıyla bilen, ilmi herşeyi kuşatan Allah.

allah-ı kerim / allah-ı kerîm

• Sınırsız ikram, lütuf, ihsan ve cömertlik sahibi Allah.

amme nevalühü

• "Cenâb-ı Hakkın lütuf ve ihsanı herkese veya herşeye şâmildir." meâlinde.

ashab-ı yemin / ashâb-ı yemin

• Ahid ve yeminlerinde sebât edenler. Kendi kazançlarından ziyâde Cenab-ı Hakk'ın lütuf ve ikrâmına kavuşacakları ümid edilenler. Allah'a itâatleri ve amelleri iyi olup ahirette amel defterleri sağ taraftan verilecek olanlar. Sağcılar. Mukaddesatçılar. Kur'an ve İmân yolunda Allah (C.C.) için çalışanl

ata / atâ

• Verme. Bağışlama. Bahşiş. Lütuf. İhsan.

• İhsân, lütuf, bağış. Buna atiyye de denir.

• İhsan, lütuf, bağışlama.

• Verme, lütuf, ihsan.

ata ender ata

• Lütuf içinde lütuf, ihsan üzerine ihsan.

ata-ender / atâ-ender

• Lütuf ve bağış içinde.

ata-yı mahz / atâ-yı mahz

• Sâf, halis lütuf, bağış, Allah vergisi.

ataya

• (Tekili: Atiyye) Bahşişler. İhsanlar. Lütuflar.

atiyye

• Hediye. Bahşiş. Lütüf ve ihsan.

• İhsan, lütuf, muhtaç olanlara yapılan bağış.

ayn-ı inayet

• Lütuf ve ihsanın ta kendisi.

bast fi makam-il-kalb / bast fî makam-il-kalb

• Nefis makamında ricâ mesabesindedir. Lütuf ve rahmeti, kurb ve ünsü kabule işarettir.

cemal / cemâl

• Yüz güzelliği. Fertteki güzellik.
• Cenâb-ı Hakk'ın lütuf ve ihsânı ile tecellisi.
• Hak ile söylenen doğru söz.
• Hüsün.

• Güzellik.
• Allahü teâlânın lütuf ve rızâ sıfatı.
• Zât, yüz.
• Çirkinliği gidermek, vakar sâhibi olmak ve şükr etmek için nîmeti göstermek. Çirkinliğe, başkalarının iğrenmelerine, hakâret etmelerine sebeb olacak şeyleri yapmamak, bunları gidermek.

cemali / cemalî / cemâlî

• Allah'ın sonsuz lütuf, ihsan, rahmet ve merhametine dair isim ve sıfatlarının tecellisiyle ilgili; lütuf ve cemal tecellisi gibi.

• Allah'ın lütuf ve ihsanının tecellîsine ait.

cud

• Cömertlik. Sahilik. Eli açık olmak. Muhtaçların vaziyetlerini, durumlarını bildirmeğe meydan vermeksizin lütuf ve ihsanda bulunma hâleti. Mücahede-i diniye ve neşr-i hakaik-ı Kur'aniye ve imaniye hizmetinde mutemed zâtlara lüzumunda maddeten de iştirak etmek fedakârlığı.

dad-ı ezel / dâd-ı ezel

• Ezelî bağış, lütuf ve ihsan.

derece-i lütuf

• Lütuf ve iyilik derecesi.

dest-i inayet / dest-i inâyet

• Yardım, ihsan, lütuf eli.

ebr-i ihsan

• İhsan, lütuf bulutu.

edeb

• Terbiye. Kavlen, fiilen insanlara lütuf ile muamele etmek. Güzel ahlâk. Usluluk. Hayâ.
• Ist: Sünnet-i Resul'e (A.S.M.) uygun hareket etmek.
• Utanılacak şeylerden insanı koruyan meleke; kuvve-i râsiha-i nefsiye.
• Edebiyat ve ondan bahseden ilim. (Kur'anın edebi ise: Öyle

ehl-i keşif ve şuhud

• Gayb âlemine ait bilinmeyen hakikatleri Allah'ın lütuf ve ihsanıyla bilen ve gören kimseler.

ehl-i keşif ve zevk ve şuhud ve müşahede

• Maneviyat âlemlerinde iman hakikatlerini Allah'ın lütuf ve ihsanıyla gözleme yeteneğine sahip olan veli zâtlar (k-ş-f;.

ehl-i şuhud

• Gayb âlemine ait bilinmeyen hakikatleri Allah'ın lütuf ve ihsanıyla gören kimseler.

ehl-i velayet ve şuhud / ehl-i velâyet ve şuhud

• Mâneviyat âlemlerinde iman hakikatlerini Allah'ın lütuf ve ihsanıyla gözleme yeteneğine sahip insanlar, velîler.

el-ala / el-âlâ

• Cenâb-ı Hakkın lütuf ve ihsanları. Ni'metler.

el-ihsan ale-l ihsan

• İhsan üzerine ihsan, lütuf üzerine lütuf.

eltaf / eltâf / الطاف

• (Tekili: Lutf) Lütuflar, iyi muameleler, iyilikler, iyilikseverlikler. Nezaketler, nazik davranmalar. Okşamalar.

• Lütuflar, ikramlar.

• Lütuflar, en latîf, en hoş.

• İyilikler, lütuflar. (Arapça)

eltaf ve inayet-i sübhaniye / eltaf ve inâyet-i sübhâniye

• Her türlü eksiklikten sonsuz derecede yüce olan Allah'ın lütuf ve yardımları.

eltaf-ı ilahiye / eltâf-ı ilâhiye

• Allah'ın lütufları, ikramları.

eltaf-ı ilahiyye / eltaf-ı ilâhiyye

• İlâhî lütuflar; Allah'ın ihsanları, şefkatle muamelesi.

eltaf-ı rabbaniye / eltâf-ı rabbaniye

• Allah'ın lütufları, ikramları.

eltaf-ı sübhaniye / eltâf-ı sübhâniye

• Her türlü eksiklikten sonsuz derecede yüce olan Allah'ın lütufları, şirin ikramları.

eltafı

• Lütufları, bağışları.

en'üm

• (Tekili: Ni'met) Nimetler, iyilikler, lütuflar, ihsanlar.
• Medine-i Münevverede bir mevki ismi.

fatır-ı kerim-i zülcemal / fâtır-ı kerîm-i zülcemâl

• Sonsuz güzellik, lütuf ve cömertlik sahibi ve herşeyi hârika üstün sanatıyla yaratan Allah.

fazl

• Lütuf, ihsan, bağış.

• Üstünlük, lütuf.

fazl ve kerem / فَضْلْ وَ كَرَمْ

• İyilik ve lutuf.

fazl-ı ihsan

• İlâhi ihsan ve lütuf.

fazl-ı kerem

• İhsan ve iyilik, lütuf ve nimet.

feyiz

• Bolluk, bereket, lütuf.

feyz-i fazl

• Allah'ın lütuf ve ihsanının bereketi.

feyz-i ilahi / feyz-i ilâhî

• Allah'ın sunduğu manevî feyiz ve lütuf.

fütüvvet

• Dostlara afv ve safh ile muamele.
• Yiğitlik. Cömertlik. Lütuf ve ihsankârlık.
• Kerem ve seha.
• Soy temizliği.

habib-i ekrem / habîb-i ekrem / حَب۪يبِ اَكْرَمْ

• Lutuf ve cömerdliği çok olan sevgili (Peygamberimiz asm).

halık-ı zülcelali ve'l-ikram / hâlık-ı zülcelâli ve'l-ikram

• Haşmeti sonsuz, lütuf ve ikramları sınırsız yaratıcı, Allah.

hedaya

• (Tekili: Hediye) Hediyeler. Lütuf ve ihsanlar. Bağışlar.

himmet

• Kalbin bütün kuvveti ile Cenab-ı Hakk'a ve sâir mukaddesata yönelmesi. Kalb isteği ile gösterilen ciddi gayret.
• Allah indinde makbul ve mübârek bir kimsenin mânevi yardımı ile birisini koruması, yardım etmesi.
• Tabiî şevk ve meyil ve heves.
• Lütuf, yardım.

ifdal

• (Fadl. dan) Lütuf ve bağış. İhsan.

ihsan / ihsân

• İyilik, lütuf, bağışlamak.
• Sahilik etmek, cömertlik yapmak.
• Allah'ı görür gibi ibadet etmek.
• Güzel bilmek. Güzel eylemek.

• Bağış, ikram, lütuf.

ihsan-ı azim / ihsân-ı azim

• Büyük ikram, lütuf.

ihsan-ı halık / ihsan-ı hâlık

• Herşeyin yaratıcısı olan Allah'ın lütuf, ihsan ve ikramı.

ihsanat / ihsânât

• (Tekili: İhsan) İhsanlar, lütuflar.

• İyilikler, bağışlar, lütuflar.

ihsanat-ı ilahiye / ihsânât-ı ilâhiye

• Allah'ın lûtuf ve bağışları.

ihsanat-ı rabbaniye / ihsânât-ı rabbâniye

• Allah'ın lütuf ve bağışları.

ihsanen

• İhsan suretiyle. Bağışlayarak, lütuf ve iyilik ederek.

ikramat-ı ilahiye / ikrâmât-ı ilâhiye

• Allah tarafından gelen ikramlar, ihsan ve lütuflar.

iltifat-ı ilahi / iltifât-ı ilâhî

• Allah'ın lütuf ve iyiliklerle insanlara yönelmesi.

iltifat-ı rahmani / iltifat-ı rahmânî

• Allah'ın sonsuz rahmetiyle kuluna yönelip ona lütufta bulunması.

iltifat-ı rahmet

• İlâhî rahmet tarafından gelen lütuf.

iltifat-ı şahane / iltifât-ı şâhâne

• Yüksek iltifât, padişahın lütufla yaptığı özel muamele.

iltifatat / iltifâtât

• İltifâtlar, lütuf ve iyilikler.

iltifatat-ı rahmaniye / iltifâtât-ı rahmâniye

• Allah'ın sonsuz rahmetiyle kullarına lütuf ve iyilikte bulunması.

in'am-ı hak / in'âm-ı hak

• Allah'ın nimeti, lütuf ve ihsanı.

inayat

• (Tekili: İnayet) İnayetler, iyilikler, lütuflar, ihsanlar.

inayet / inâyet

• Yardım, lütuf meded etmek.
• Mühim bir işle karşılaşıp onunla meşgul olmak.

• Dikkat, gayret, özenme.
• Lütuf, ihsan, iyilik.

• Lütuf, ihsân, iyilik, yardım.

inayet ve rahmet-i ilahi / inayet ve rahmet-i ilâhi

• Allah'ın özel rahmeti, şefkat ve merhameti, lütuf ve yardımı.

inayet-i merhamet-i ilahiye / inayet-i merhamet-i ilâhiye

• Allah'ın merhamet ve yardımı, lütuf ve ihsanı.

inayet-i şahsiye / inâyet-i şahsiye

• Şahsa ve kişiye yapılan yardım, ikram, lütuf.

inayetkar / inayetkâr / inâyetkâr

• Yardım ve iyilik eden. Lütuf ve inayette bulunan. (Farsça)

• Yardım ve iyilik eden, lütuf ve inayette bulunan.

inayetli

• Yardımlı, lütuflu.

inkişaf-ı feyezani / inkişaf-ı feyezanî

• İlâhi lütuf, bolluk ve bereketin ortaya çıkması, görünmesi.

inkişaf-ı feyzani / inkişaf-ı feyzânî

• İlâhî lütuf, bolluk ve bereketin ortaya çıkması, görünmesi.

istikram

• Kerem ve lütuf isteme.

kalb-i kerim

• Allah'ın lütuf ve ikramına ayna olan mübarek kalp sahibi.

kan-ı kerem / kân-ı kerem

• Kerem, lütuf ve ihsan menbaı.

karun

• (A, uzun okunur) Peygamber Musâ (A.S.) devrinde yaşamış, malı ile mağrur olarak haddini aşmış ve Cenab-ı Hakkın zekât emrini dinlemediğinden Musa'nın (A.S.) duâsından sonra malı ile birlikte yere batmış olan dünya zengini. Cenab-ı Hakkın lütuf ve ihsanını kendine mâlederek nankörlük ve enaniyetinden

keramet-i ilmiye

• İlmi keramet, lütuf, ihsan.

kerem

• İyilik, lütuf, ikram, değer.

kerem-i ilahi / kerem-i ilâhî

• İlâhi lütuf ve ikram.

kerim-i mutlak / kerîm-i mutlak

• Lütuf ve cömertliği sınırsız olan Allah.

kerimane / kerîmâne

• Lütufkâr ve cömert bir şekilde.

latif / latîf / لَط۪يفْ

• Çok lütuf edici (Allah).

lutf

• (Bak: Lütuf)

lütf

• Lütuf.

lutf / لطف

• İyilik, lütuf. (Arapça)
• Güzellik. (Arapça)

lütf u kerem ü ihsan

• Lütuf, kerem ve ihsan.

lutf-u ilahi / lutf-u ilâhî / lûtf-u ilâhî

• Allah'ın lütuf ve ikramı.

• Allah'ın lütuf ve ikramı.

lütf-u mücessem

• Cisimleşmiş lütuf.

lütfen

• Lütuf ile.

lutfkar / lutfkâr / لطفكار

• Lütuf sahibi. (Arapça - Farsça)

lütuf ve inayet-i bari / lütuf ve inâyet-i bâri

• Varlıklara biçim verip şekillendiren ve onları mükemmel bir şekilde yaratan Allah'ın lütuf ve yardımı.

lütuf-dide

• Lütuf görmüş.

lutufdide / lutufdîde / لطف دیده

• İyilik görmüş, lütuf görmüş. (Arapça - Farsça)

lütufkar / lütufkâr

• Lütuf eden.

lutufkar / lutufkâr / لطفكار

• Lütuf sahibi. (Arapça - Farsça)

lütufkarane / lütufkârane

• Lütuf edercesine.

lütufname / lütufnâme

• Lütuf mektubu.

melak

• Lütuf, muhabbet, sevgi.

minnet-i uhrevi / minnet-i uhrevî

• Âhirete ait iyilik, lütuf.

mübarekat / mübarekât

• Bütün tebrike sebeb olacak ve mâşâallah dediren ve bârekâllah söyleten bütün hâletler ve san'atlar. Mübarekiyet ifade eden bolluk ve İlâhî lütuflar.

müellefet-ül kulub

• Asr-ı Saadette kalbleri te'lif için mübâşeret edilenler. İslâmiyete ısındırmak için kıymet vererek farklı ve lütufla muamele edilenler.

mufaddıl

• Dilediğine dilediği konuda üstünlük veren, lütufta bulunan Allah.

musamaha

• İyilikle, lütufla muamele.
• İdare edip, kusuru görmezden gelme.

natafe

• (Çoğulu: Nutuf) Küpe.

neş'e-i lütuf

• Lütuf ve ikramdan kaynaklanan sevinç.

ni'met

• (Nimet) İyilik, lütuf, ihsan. Saadet. Hidayet.
• Giyecek şeyler.
• Yiyecek faydalı şey, rızık.

nimet / nîmet

• Hayat için lâzım olan her şey; iyilik, lütuf, ihsan.

nücebe

• Lütuf ve keremi çok olan. Cömert insan.

pür-neval / pür-nevâl

• Çok lütuf ve ihsan. Çok çok ihsan etmek, vermek.

rahmet kapısı

• Duâların kabûl edildiği, ihsân ve bereket kapısı. Duâların geri çevrilmediği lütuf kapısı.

rızk

• Yiyip içecek şey. Maddi mânevi ihtiyaca lâzım nimet. Allah'ın herkese lütuf ve kısmet ettiği ve bekaya sebeb olan nimet.

şefaatçı

• Allah'ın lütuf ve ihsanıyla aracı, vesile olan.

şekur

• Çok şükreden. Allahın (C.C.) lütuflarına karşı pek fazla memnuniyetini, sevincini gösteren. Az şükredene dahi çok nimet veren Allah (C.C.).

sıfat-ı cemaliye / sıfât-ı cemaliye

• Lütuf ve merhamet ile daha ziyade alâkalı olan vasıflar.

sofra-i ihsan

• Bağış, iyilik, lütuf sofrası.

taattufat / taattufât

• (Tekili: Taattuf) İhsanlar, lütuflar, bağışlar.

taltif / taltîf / تَلْط۪يفْ

• Gönül okşama, lütuf etme.

• Lütuf ve iyilik etme.

taltifat / taltifât

• Lütuf ve iyiliklerde bulunma.

• (Tekili: Taltif) Taltifler, ihsanlar, lütuflar, bağışlar.

tecellidar / tecellidâr

• İlâhî kudret ve lütuf ile meydana gelen. (Farsça)

tehnid

• Lâtifeleşmek, şakalaşmak, birbirine lütuf etmek.

tekrim

• Hürmet ve tazim göstermek ve görmek. Saygı göstermek, lütuf ve kerem icrasında bulunmak.

telattuf

• (Çoğulu: Telattufât) (Lutf. den) Lütuf ve nezaketle davranma. Nâzikâne muamelede bulunma.

telattufen

• Nezaketle, lütuf ile.

telattufkar / telattufkâr

• Lütuf, nezaket ve tatlılıkla muamele eden. (Farsça)

telatuf

• (Çoğulu: Telâtufât) Nezaket ve lütufla hareket etme, nâzikâne muamelede bulunma.

tezahürat-ı cemaliye / tezahürat-ı cemâliye

• Allah'ın güzelliğinin, lütuf ve iyiliklerinin varlıklar üzerinde görünüşleri.

ükrume

• Kerem, bahşiş, lütuf.

utufet

• Nezaket, lütuf. şefkat.

ya kerim / yâ kerîm

• Sınırsız ikram, lütuf, ihsan ve cömertlik sahibi Allah.