abiye

• Örtü ile yüzünü örten, utangaç kız veya kadın.

azerm-cu / azerm-cû

• Hayâlı, utangaç. Terbiyeli, nâzik. (Farsça)

evcer

• Çok çekingen, utangaç kimse.

hacalet / hacâlet

• Utanma, utangaçlıkla şaşırma.

• Utangaçlık, sıkılma.

hacil / hacîl / خجيل

• Utangaç. (Arapça)

haib

• (Heybet. den) Kokan, Utanan. Utangaç.

hayadar

• Utangaç, çekingen, mahcub. (Farsça)

heyban

• Korkunç, korku getiren.
• Çok utangaç çekingen.
• Korkak.
• Çoban.

hicabi / hicabî

• Zar ve perde ile alâkalı ve ona müteallik. Perde ve örtüye âit.
• Mahcub. Utangaç.

keha

• Mahcub, utangaç. (Farsça)

mahcub / mahcûb / محجوب

• Utanan. Utangaç.
• Perdeli, örtülü. Kapalı.
• A'ma.
• Yaşmak veya perde ile mestur olan.

• Utangaç, sıkılgan.

• Örtülmüş. (Arapça)
• Utangaç. (Arapça)
• Mahcûb etmek: Utandırmak. (Arapça)
• Mahcûb olmak: Utanmak. (Arapça)

mahcube

• Namuslu ve utangaç kadın veya kız. Sıkılgan kadın.
• Kapı ardına konulan ağaç.

mahcubiyet / mahcûbiyet / محجوبيت

• Utangaçlık, sıkılganlık, mahcubluk.

• Utanma, utangaçlık.

• Utangaçlık.

• Utangaçlık. (Arapça)

müstahyi

• (Hayâ. dan) Utanan, utangaç. Hayâ eden.

şermende / شرمنده

• Utangaç. (Farsça)

şermendegi / şermendegî / شرمندگى

• Utangaçlık. (Farsça)

şermgin / şermgîn / شرمگين

• Utangaç. Utanan, hayâ eden. (Farsça)

• Utangaç. (Farsça)

şermin

• Mahcub. Utangaç. (Farsça)

şermnak / şermnâk / شرمناک

• Mahcub. Utangaç. (Farsça)

• Utangaç. (Farsça)

şermsar / şermsâr / شرمسار

• Utangaç, müstahyi, mahcub. (Farsça)

• Utangaç. (Farsça)

şiddet-i hacalet / şiddet-i hacâlet

• Büyük utanç, şiddetli utangaçlık.